Mark Gimenez

Mam problem z ocenieniem tej książki. To moje pierwsze zetknięcie z autorem, więc nie wiedziałam czego się spodziewać. We wstępie przyznam, że okładka nie jest zbyt zachęcająca, za to skusił mnie opis. Gdy go przeczytałam, na myśl przyszły mi dwie książki, na które kiedyś przypadkiem trafiłam w bibliotece, mianowicie : "Na ostrzu" Markusa Sakeya i "Nikomu ani słowa" Andrew Klavana, które trafiły w mój gust. "Porwanie" natomiast przez kilka pierwszych stron czytało mi się przyjemnie, a później nastąpiła jakaś blokada, nie mogłam w ogóle wczuć się w tę historię, czułam, że to nie jest mój klimat i już byłam bliska odłożenia tej książki. Przemogłam się jednak, bo po jakichś dwustu stronach powieść się rozkręciła i byłam ciekawa, co wydarzy się dalej; i oto dziś dobrnęłam do końca. Momentami styl autora bywał nużący, a więc za to i za ten nudnawy "moment" mniej więcej od 20 do 250 strony, w którym za wiele się nie działo oraz za nieciekawą okładkę, daję 4 gwiazdki - "Może być". Jeżeli ktoś ma ochotę na kryminał z wartką akcją, musi liczyć się z tym, że w "Porwaniu" przez kilka pierwszych rozdziałów nie dzieje się nic poza meczem piłki nożnej, w którym bierze udział Gracie Ann Brice. Dopiero, gdy się przez to przebrnie, zaczyna się coś dziać i można się pogrążyć w lekturze na wiele, wiele godzin :)