Ciekawa koncepcja ze zmianą prezydentów. Fabuła nie odbiega od poprzednich tomów tego cyklu - czyli napisana w klimacie wojskowym ukazującym amerykańskie "zupactwo" służb specjalnych i trzymającym w napięciu rozwojem sytuacji. Zostały dwie ostatnie z tego cyklu - z góry zakładam ze warto.

Ciekawa koncepcja ze zmianą prezydentów. Fabuła nie odbiega od poprzednich tomów tego cyklu - czyli napisana w klimacie wojskowym ukazującym amerykańskie "zupactwo" służb specjalnych i trzymającym w napięciu rozwojem sytuacji. Zostały dwie ostatnie z tego cyklu - z góry zakładam ze warto.

Moja siostra czytała tę książkę równy miesiąc na koniec stwierdzając,że to nieporozumienie. Przestraszyłam się, ale sięgnęłam po tę pozycję i pozytywnie się rozczarowałam. Szybka akcja, brak " zamulaczy" i znaczących spowalniaczy akcji. Bohaterowie czarno-biali, od razu wiemy komu kibicować. Chociaż rozstrzygnięcie całej akcji dość przewidywalne, to jednak warto sięgnąć po tę książkę, jeżeli lubi się pozycje związane z wojskiem i tajnymi akcjami.

Moja siostra czytała tę książkę równy miesiąc na koniec stwierdzając,że to nieporozumienie. Przestraszyłam się, ale sięgnęłam po tę pozycję i pozytywnie się rozczarowałam. Szybka akcja, brak " zamulaczy" i znaczących spowalniaczy akcji. Bohaterowie czarno-biali, od razu wiemy komu kibicować. Chociaż rozstrzygnięcie całej akcji dość przewidywalne, to jednak warto sięgnąć po...

Zaskakująco dobry kawałek sensacji w porównaniu z poprzednimi dokonaniami Griffina. Tym razem tom znacznie chudszy od poprzednich, ale za to zdecydowanie bardziej treściwy. No i w końcu czytelnik nie jest katowany raz za razem powtarzaniem i streszczaniem tego, co wydarzyło się przed chwilą oraz ciągłym wtajemniczaniem kolejnych rzeszy osób w supertajne informacje, które nie mogą być wtajemniczone. Dzięki porzuceniu takich żenujących zabiegów pisarskich powieść znacznie zyskała na wartości. Wciąż, co prawda, więcej się można dowiedzieć o rodzajach drinków, które pijają oficerowie amerykańskiej armii niż o działalności tajnych służb, ale dzięki jakiejkolwiek akcji - jest to do zniesienia. O postępie jaki się dokonał w pisarstwie Griffina może świadczyć choćby fakt, że w całej książce "Poza prawem" tylko raz, powtarzam, tylko raz główny bohater został przedstawiony pełnym swym tytułem, czyli "podpułkownik w stanie spoczynku Armii Stanów Zjednoczonych Carlos G. Castillo". Ileż uratowanych drzew z powodu mniejszego zużycia papieru! O ileż mniej stron! Ile mniej moich nerwów od kiedy autor (autorzy) uznał, że wystarczy głównego bohatera przedstawić TYLKO RAZ, a potem pisać o nim na przykład po nazwisku, po imieniu czy jak to w danym momencie pasuje. Może autor uznał, że czytelnicy jednak zapamiętają o kogo chodzi, kiedy raz napisze "podpułkownik w stanie spoczynku Armii Stanów Zjednoczonych Carlos G. Castillo" a potem już samo Carlos a nie jak w poprzednich częściach serii powtarzać w kółko wszystkie możliwe tytuły? Może przynajmniej część z nich zapamięta...

Zaskakująco dobry kawałek sensacji w porównaniu z poprzednimi dokonaniami Griffina. Tym razem tom znacznie chudszy od poprzednich, ale za to zdecydowanie bardziej treściwy. No i w końcu czytelnik nie jest katowany raz za razem powtarzaniem i streszczaniem tego, co wydarzyło się przed chwilą oraz ciągłym wtajemniczaniem kolejnych rzeszy osób w supertajne informacje, które...