Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawe, aczkolwiek po ocenach spodziewałam się czegoś bardziej przejmującego. Momentami powtarzalne.

Ciekawe, aczkolwiek po ocenach spodziewałam się czegoś bardziej przejmującego. Momentami powtarzalne.

Wchodzi gładko, ale pewnie szybko zapomnę

Wchodzi gładko, ale pewnie szybko zapomnę

Bardzo lubię twórczość Jacka Hugo-Badera. Lubię też reportaże o wyprawach w Himalaje. Jednak czytając "Długi film o miłości..." dało się bardzo odczuć niechęć autora do współtowarzyszy wyprawy. Wg tych relacji pisarz nie był miłe widziany, wręcz źle traktowany przez wrogo nastawionych uczestników ekspedycji. Może faktycznie tak było, ale cały czas miałam wrażenie, że nie jest mi dane poznać opinii tej drugiej strony. Po lekturze pozostał mi niesmak i moja sympatia do Jacka Hugo-Badera jakby zmalała.

Bardzo lubię twórczość Jacka Hugo-Badera. Lubię też reportaże o wyprawach w Himalaje. Jednak czytając "Długi film o miłości..." dało się bardzo odczuć niechęć autora do współtowarzyszy wyprawy. Wg tych relacji pisarz nie był miłe widziany, wręcz źle traktowany przez wrogo nastawionych uczestników ekspedycji. Może faktycznie tak było, ale cały czas miałam wrażenie, że nie...

Byłam zachwycona "Sapiens. Od zwierząt do bogów". Tutaj liczyłam na przy najmniej solidną dawkę wiedzy... niestety, więcej w "21 lekcjach..." filozofowania niż faktów. Niektóre wątki się powtarzają, co sprawia że lektura staje się po prostu nudna.

Byłam zachwycona "Sapiens. Od zwierząt do bogów". Tutaj liczyłam na przy najmniej solidną dawkę wiedzy... niestety, więcej w "21 lekcjach..." filozofowania niż faktów. Niektóre wątki się powtarzają, co sprawia że lektura staje się po prostu nudna.

Nie jest to książka dla przypadkowego czytelnika, jak ja. Bardzo polityczna, przedstawia głównie suche fakty. Z pewnością spodoba się osobom zainteresowanym tematyką związaną z Afganistanem. Dla mnie nie do przebrnięcia. Co chwilę gubiłam wątek, aż w końcu się poddałam i nie dotrwałam do końca.

Nie jest to książka dla przypadkowego czytelnika, jak ja. Bardzo polityczna, przedstawia głównie suche fakty. Z pewnością spodoba się osobom zainteresowanym tematyką związaną z Afganistanem. Dla mnie nie do przebrnięcia. Co chwilę gubiłam wątek, aż w końcu się poddałam i nie dotrwałam do końca.

Ciekawy pomysł na opowieść. Temat nie należy do lekkich, może właśnie dlatego ciężko mi było przebrnąć przez lekturę i nie sprawiała ona aż takiej przyjemności.

Ciekawy pomysł na opowieść. Temat nie należy do lekkich, może właśnie dlatego ciężko mi było przebrnąć przez lekturę i nie sprawiała ona aż takiej przyjemności.

Bardzo dobra kontynuacja, troszkę zmęczyła mnie jej objętość :)

Bardzo dobra kontynuacja, troszkę zmęczyła mnie jej objętość :)

Nudnawa... a ja ostatnio zbyt cenie swój czas, żeby marnować go na nudna lekturę, wiec książki nie dokończyłam. Z tego, co zdołałam przeczytać zaklasyfikowałabym ta książkę jako młodzieżową, ale z komentarzy wnioskuje, ze później robi się krwawo... wiec nie polecam nikomu.

Nudnawa... a ja ostatnio zbyt cenie swój czas, żeby marnować go na nudna lekturę, wiec książki nie dokończyłam. Z tego, co zdołałam przeczytać zaklasyfikowałabym ta książkę jako młodzieżową, ale z komentarzy wnioskuje, ze później robi się krwawo... wiec nie polecam nikomu.

Spojrzenie na wspinaczkę wysokogórska z nowego punktu widzenia. Ta pozycja wyróżnia się spośród wielu innych o tej tematyce.

Spojrzenie na wspinaczkę wysokogórska z nowego punktu widzenia. Ta pozycja wyróżnia się spośród wielu innych o tej tematyce.

Na początku intrygująca, wciągająca, ciekawa... niestety im dalej w las, tym bardziej nużąco, nudnawo, nieciekawie. W połowie opowieści miałam ochotę krzyczeć: "No dojdźcież w końcu!!!". A to nie jakieś 300 stron, żeby machnąć mimo wszystko. Po przebrnięciu przez jakieś 3/4 książki, odkładam na półkę. Muszę odpocząć... nie wiem czy kiedyś skończę.

Na początku intrygująca, wciągająca, ciekawa... niestety im dalej w las, tym bardziej nużąco, nudnawo, nieciekawie. W połowie opowieści miałam ochotę krzyczeć: "No dojdźcież w końcu!!!". A to nie jakieś 300 stron, żeby machnąć mimo wszystko. Po przebrnięciu przez jakieś 3/4 książki, odkładam na półkę. Muszę odpocząć... nie wiem czy kiedyś skończę.

Według mnie najsłabsza ze wszystkich części. Momentami akcja porywa, ale to są niestety tylko momenty. Ostatni rozdział to już w ogóle jakieś nieporozumienie.

Według mnie najsłabsza ze wszystkich części. Momentami akcja porywa, ale to są niestety tylko momenty. Ostatni rozdział to już w ogóle jakieś nieporozumienie.

Podobno akcja wolno się rozkręca. Nie dotrwałam jednak do tego momentu - po 300 stronach stwierdziłam, ze dość tej męki.

Podobno akcja wolno się rozkręca. Nie dotrwałam jednak do tego momentu - po 300 stronach stwierdziłam, ze dość tej męki.

Nie dałam rady dobrnąć nawet do połowy. Niekończące się opisy walki i nic poza tym... kompletnie nie moja bajka...

Nie dałam rady dobrnąć nawet do połowy. Niekończące się opisy walki i nic poza tym... kompletnie nie moja bajka...

Barwne postaci, zabawna narracja, ciekawa fabuła. Znakomita rozrywka! Z pewnością będę wracać do twórczości Orbitowskiego.

Barwne postaci, zabawna narracja, ciekawa fabuła. Znakomita rozrywka! Z pewnością będę wracać do twórczości Orbitowskiego.

Przyzwoita, ale nie rzuca na kolana. Zbyt zagmatwana fabuła, zbyt dużo postaci, w połowie się już kompletnie pogubiłam...

Przyzwoita, ale nie rzuca na kolana. Zbyt zagmatwana fabuła, zbyt dużo postaci, w połowie się już kompletnie pogubiłam...

Bardzo obszerny reportaż.
Na plus:
- rzetelnie przedstawiona problematyki głodu ma świecie, omówienie przyczyn, tła historycznego, wszystko poparte licznymi przykładami i liczbami,
- indywidualne historie głodujących (autor odwiedził liczne zakątki świata dotknięte głodem) - wg mnie najmocniejsze fragmenty książki.
Na minus: za dużo powtórzeń, moralizatorstwa, przyganiania czytelnikowi. W wielu momentach czułam się jak na kazaniu w kościele... autor nie pozostawia wiele miejsca na własne refleksje.
Głównie dlatego (a nie z powodu tematyki!) jest to ciężka lektura.

Bardzo obszerny reportaż.
Na plus:
- rzetelnie przedstawiona problematyki głodu ma świecie, omówienie przyczyn, tła historycznego, wszystko poparte licznymi przykładami i liczbami,
- indywidualne historie głodujących (autor odwiedził liczne zakątki świata dotknięte głodem) - wg mnie najmocniejsze fragmenty książki.
Na minus: za dużo powtórzeń, moralizatorstwa,...

Pierwsza polowa zdecydowanie lepsza. Potem akcja troche siada, troche robi sie absurdalnie, troche nudnawo...

Pierwsza polowa zdecydowanie lepsza. Potem akcja troche siada, troche robi sie absurdalnie, troche nudnawo...

Absurdalna fabuła. Jak dla mnie kompletnie niewiarygodny bieg wydarzeń.

Absurdalna fabuła. Jak dla mnie kompletnie niewiarygodny bieg wydarzeń.

Jo Nesbo trzyma poziom :) to taka sprawdzona marka, która nigdy się nie nudzi. Chociaż chyba za bardzo przywiązałam się do Harry'ego Hole i trochę mi go brakowało...

Jo Nesbo trzyma poziom :) to taka sprawdzona marka, która nigdy się nie nudzi. Chociaż chyba za bardzo przywiązałam się do Harry'ego Hole i trochę mi go brakowało...

Zastanawiam się poco w ogóle ta książka została napisana... Mam wrażenie, ze nic nie wniosła w moje postrzeganie świata, nie zapewniła mi tez żadnej rozrywki... Czyta się to bez żadnych emocji. Ani jeden z bohaterów nie wzbudza wystarczająco dużo sympatii, żeby przejmować się jego losem. Nie ma tu nic zaskakującego, czy wstrząsającego (a spodziewałabym się tego po tematyce). Trochę szkoda czasu...

Zastanawiam się poco w ogóle ta książka została napisana... Mam wrażenie, ze nic nie wniosła w moje postrzeganie świata, nie zapewniła mi tez żadnej rozrywki... Czyta się to bez żadnych emocji. Ani jeden z bohaterów nie wzbudza wystarczająco dużo sympatii, żeby przejmować się jego losem. Nie ma tu nic zaskakującego, czy wstrząsającego (a spodziewałabym się tego po...