Urodziła się w Warszawie w 1984 r. , a wychowała się w Domaszkowie, w Kotlinie Kłodzkiej. Uczęszczała do liceum w Bystrzycy Kłodzkiej, a później studiowała filologię niderlandzką na Uniwersytecie Wrocławskim. Podczas studiów spędziła rok na wymianie studenckiej w belgijskiej Antwerpii. Po studiach wiele lat mieszkała we Wrocławiu, potem dwa lata w Paryżu, następnie w Krakowie, a obecnie wróciła do Warszawy. Z zawodu jest tłumaczem, ale ostatnio głównie podróżuje, fotografuje i pisze. Choć największy sentyment ma do naszych polskich Tatr, to Himalaje stały się celem jej wypraw. W 2018 roku w Nepalu zrealizowała projekt „To nie jest kraj dla słabych ludzi”, w 2019 roku zrobiła kolejny himalajski projekt „W Cieniu Everestu”.
Jej artykuły publikowane są m.in. przez National Geographic Polska czy Górski Magazyn Sportowy „Góry”.https://www.magdalassota.com/
To nie jest książka o wspinaniu. To książka o wszystkim tym, co dzieje się w cieniu wspinania, a jej niemym narratorem jest niejako Everest - najwyższa góra świata. Autorka zawarła w tej książce wszystko to, co dzieje się w cieniu Everestu - jakże trafiony jest zatem jej tytuł. Możemy dowiedzieć się jak przebiega organizacja takiego wyjazdu, o możliwościach trafienia do bazy pod Everestem, o kulisach agencji wspinaczkowych, o tym jak wygląda życie w bazie przed atakami szczytowymi jak i po nich. Nie mamy tu takich emocji, jak w wielu książkach, gdzie główną osią narracji była sama wspinaczka i walka w ścianie. Tu raczej dowiemy się o "kuchni" wspinania, o szerpach, którzy często są pomijani w sukcesach wielu himalaistów i o tym jaką cenę płacą za wspinaczkę w cieniu ich Klientów. Autorka wyjaśnia wiele aspektów komercjalizacji góry i po prostu zarabiania na niej pieniędzy, bo tym jest Everest dla Nepalu.
Warto przeczytać, ale w wersji papierowej, bo audiobook po który ja sięgnęłam, z racji braku zdjęć, nie odda klimatu książki.
plastyczna opowieść o wyprawie na mount everest, o tyle ciekawa, że pisana z perspektywy osoby, która nie zamierza zdobywać szczytu, tylko poznać życie w bazie wypadowej i napisać o tym reportaż. zapewniało to różnorodność spojrzeń na różne aspekty wyprawy - autorka inaczej reagowała na przedłużający się brak okna pogodowego, zmniejszające się zapasy żywności czy gęstniejącą atmosferę w obozie. najbardziej do mnie przemówiły rozdziały o dużej motywacji autorki do pokonania trudności, aby w ogóle móc zrealizować ten projekt, komercjalizacji everestu oraz te mówiące o oszukiwaniu i wykorzystywaniu szerpów, czyli wspinaczy pomagających turystom zdobyć szczyt. niestety, i tak są one dość powierzchowne, co najbardziej mnie w tej książce rozczarowuje. liczyłam na szersze spektrum opowieści, może więcej o samym nepalu i sytuacji wspinaczy. opisy poszczególnych postaci także są dość płytkie i chaotyczne, choć w ogólnym rozrachunku autorka stara się pokazać ich wszystkich przede wszystkim jako autentycznych i szczerych ludzi. książce brak myśli przewodniej, ale sam styl oceniam wysoko, zwłaszcza że słuchałam w audiobooku - jest wartki, kreuje żywe obrazy. jestem jednak zdania, że dla osób bardziej wykwalifikowanych w temacie lektura tej książki nie będzie przyjemna przez wspomniane wcześniej niedociągnięcia.