Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wcześniej sądziłam, że tylko Jaume Cabre potrafi tak pisać o muzyce. Po przeczytaniu "Madame Pylinskiej i Sekretu Chopina" do tego grona dołączył Eric - Emmanuel Schmitt. Książka jest bardzo krótka, a zarazem bardzo urzekająca.

Wcześniej sądziłam, że tylko Jaume Cabre potrafi tak pisać o muzyce. Po przeczytaniu "Madame Pylinskiej i Sekretu Chopina" do tego grona dołączył Eric - Emmanuel Schmitt. Książka jest bardzo krótka, a zarazem bardzo urzekająca.

Myślałam, że będzie to interesująca książka o lekarzach pokroju "Małych bogów". Niestety jest to ckliwa opowieść, w której główni bohaterowie irytują. Nie polecam.

Myślałam, że będzie to interesująca książka o lekarzach pokroju "Małych bogów". Niestety jest to ckliwa opowieść, w której główni bohaterowie irytują. Nie polecam.

Pierwsza przeczytana przeze mnie książka tej autorki. Napisana w ciekawej formule - część książki jest z perspektywy autorki, a część z perspektywy prostytutki. Momentami bardzo infantylne dialogi. Całość przeciętna, natomiast plus za ukazanie ciemnej strony Dubaju.

Pierwsza przeczytana przeze mnie książka tej autorki. Napisana w ciekawej formule - część książki jest z perspektywy autorki, a część z perspektywy prostytutki. Momentami bardzo infantylne dialogi. Całość przeciętna, natomiast plus za ukazanie ciemnej strony Dubaju.

Aplikant w todze? Prokurator nazywany Mecenasem? Takie kwiatki i inne znajdziemy w Chyłce. Nie czyta się tego źle, ale wyżyny literatury to nie są.

Aplikant w todze? Prokurator nazywany Mecenasem? Takie kwiatki i inne znajdziemy w Chyłce. Nie czyta się tego źle, ale wyżyny literatury to nie są.

Idealna książka na opalanie. Momentami dialogi wypalają oczy, a zachowanie bohaterów budzi ironiczny śmiech. Pozycja niewymagająca.

Idealna książka na opalanie. Momentami dialogi wypalają oczy, a zachowanie bohaterów budzi ironiczny śmiech. Pozycja niewymagająca.

Niewinny niemiecki chłopiec, syn komendanta obozu w Auschwitz poznaje przy obozowym ogrodzeniu niewinnego żydowskiego chłopca, uwięzionego w miejscu Zagłady. Piękna i wzruszająca historia pokazująca Holocaust z zupełnie innej perspektywy - oczami nierozumiejącego otaczającego go zła dziewięcioletniego Niemca. Pozycja godna polecenia.

Niewinny niemiecki chłopiec, syn komendanta obozu w Auschwitz poznaje przy obozowym ogrodzeniu niewinnego żydowskiego chłopca, uwięzionego w miejscu Zagłady. Piękna i wzruszająca historia pokazująca Holocaust z zupełnie innej perspektywy - oczami nierozumiejącego otaczającego go zła dziewięcioletniego Niemca. Pozycja godna polecenia.

Zacznę od plusów - dobrze się to czyta, akcja wartka. Chyłka jest ciekawą bohaterką, natomiast momentami wydawała mi się przerysowana. Minusy - totalne odrealnienie od praktyki. Przebieg rozpraw ma wymiar wręcz komediowy. Czy sięgnę po kolejne tomy? Być może, ale tylko jak znajdę w bibliotece.

Zacznę od plusów - dobrze się to czyta, akcja wartka. Chyłka jest ciekawą bohaterką, natomiast momentami wydawała mi się przerysowana. Minusy - totalne odrealnienie od praktyki. Przebieg rozpraw ma wymiar wręcz komediowy. Czy sięgnę po kolejne tomy? Być może, ale tylko jak znajdę w bibliotece.

Przeczytałam tę książkę w czasie 3h podróży i rozczarowałam się. Historia piękna, ale niestety miałam wrażenie że jeśli chodzi o tło historyczne to Autorka nie odrobiła lekcji. Momentami było widać. że nie ma pojęcia o czym pisze. Pierwotnie książka miała być scenariuszem filmu i szkoda, że tak nie zostało..

Przeczytałam tę książkę w czasie 3h podróży i rozczarowałam się. Historia piękna, ale niestety miałam wrażenie że jeśli chodzi o tło historyczne to Autorka nie odrobiła lekcji. Momentami było widać. że nie ma pojęcia o czym pisze. Pierwotnie książka miała być scenariuszem filmu i szkoda, że tak nie zostało..

Pięknie wydana książka obrazkowa, z dużą dozą dystansu. Nosowska pisze o życiu, miłości i o swoich demonach. Lekko napisana książka na życiowe tematy.

Pięknie wydana książka obrazkowa, z dużą dozą dystansu. Nosowska pisze o życiu, miłości i o swoich demonach. Lekko napisana książka na życiowe tematy.

Jaume Cabre - geniusz i wirtuoz literatury. Mimo, iż nie przepadam za opowiadaniami to "Kiedy zapada mrok" oceniam jako świetny zbiór opowiadań. Cabre potrafi zaskakiwać czytelnika, bawić się z nim i szokować. Co roku czekam z utęsknieniem na maj i kolejne polskojęzyczne wydania tego Autora.

Jaume Cabre - geniusz i wirtuoz literatury. Mimo, iż nie przepadam za opowiadaniami to "Kiedy zapada mrok" oceniam jako świetny zbiór opowiadań. Cabre potrafi zaskakiwać czytelnika, bawić się z nim i szokować. Co roku czekam z utęsknieniem na maj i kolejne polskojęzyczne wydania tego Autora.

O czym jest ta książka? Nie wiem. Z jednej strony to autobiografia Autorki, z drugiej poradnik dla aplikantów, adwokatów czy radców prawnych, a z trzeciej strony książka dla nieprawników o prawnikach i ich obyczajach. Plusem książki jest to, że bardzo lekko się ją czyta. Natomiast minusem książki jest brak spójnej koncepcji i brak grupy docelowej, do której ma ona trafić.

O czym jest ta książka? Nie wiem. Z jednej strony to autobiografia Autorki, z drugiej poradnik dla aplikantów, adwokatów czy radców prawnych, a z trzeciej strony książka dla nieprawników o prawnikach i ich obyczajach. Plusem książki jest to, że bardzo lekko się ją czyta. Natomiast minusem książki jest brak spójnej koncepcji i brak grupy docelowej, do której ma ona trafić.

"Dziewczyny z Dubaju" to nie jest interesująca lektura. Afera, którą żyła niegdyś cała Polska została przedstawiona w nużący sposób. Dialogi czy smsy prostytutek z sutenerkami były fragmentami przez które trudno przebrnąć z uwagi na prostacki język. Ta książka powinna była zostać jedynie reportażem.

"Dziewczyny z Dubaju" to nie jest interesująca lektura. Afera, którą żyła niegdyś cała Polska została przedstawiona w nużący sposób. Dialogi czy smsy prostytutek z sutenerkami były fragmentami przez które trudno przebrnąć z uwagi na prostacki język. Ta książka powinna była zostać jedynie reportażem.

Rewelacyjna książka, która przeniosła mnie w zupełnie nieznane klimaty literackie. Nigeria lat 60tych XX wieku, opowieść o przedstawicielach społeczeństwa zamieszkującego ten kraj. Bohaterami są przedstawiciele elity finansowej, intelektualnej, obcokrajowcy zamieszkujący Nigerię oraz mieszkańcy wywodzący się z wiosek. Z książki bije ogromna mądrość i kunszt literacki. Wielki podziw dla autorki, z pewnością sięgnę po kolejne pozycje jej autorstwa.

Rewelacyjna książka, która przeniosła mnie w zupełnie nieznane klimaty literackie. Nigeria lat 60tych XX wieku, opowieść o przedstawicielach społeczeństwa zamieszkującego ten kraj. Bohaterami są przedstawiciele elity finansowej, intelektualnej, obcokrajowcy zamieszkujący Nigerię oraz mieszkańcy wywodzący się z wiosek. Z książki bije ogromna mądrość i kunszt literacki....