Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Porusza, wzbudza emocje, czyli to co lubię. Lubię śmiać się do książki i do niej płakać.

Porusza, wzbudza emocje, czyli to co lubię. Lubię śmiać się do książki i do niej płakać.

Ciekawa książka, może akcja nie jest zawrotna, ale ważniejsza tu jest ta prostota i mądrość. Piękne dialogi, wspaniałe przemyślenia. Książka o tym, jak łatwo przychodzi nam ocenianie innych tylko na podstawie tego, co widać. A często wystarczy zadać odpowiednie pytania, żeby dostrzec prawdziwe piękno w drugim człowieku. Książka o prawdziwych wartościach, które nie przeliczają wszystkiego na pieniądze, ważniejsze są te głębokie więzi między ludźmi, szacunek i akceptacja "inności", dobro i refleksja nad sobą. Nigdy nie jest za późno, żeby nauczyć się rozmawiać o przykrościach i radościach. Nigdy nie jest za późno, żeby zacząć od nowa.
Mam znowu kaca książkowego :-)

Ciekawa książka, może akcja nie jest zawrotna, ale ważniejsza tu jest ta prostota i mądrość. Piękne dialogi, wspaniałe przemyślenia. Książka o tym, jak łatwo przychodzi nam ocenianie innych tylko na podstawie tego, co widać. A często wystarczy zadać odpowiednie pytania, żeby dostrzec prawdziwe piękno w drugim człowieku. Książka o prawdziwych wartościach, które nie...

Ciekawa, dużo wątków, bardzo mi się podobało jak stopniowo pisarz odkrywał tajemnice rozpoczęte już na samym początku. Jedna z lepszych części kontynuacji Millenium.

Ciekawa, dużo wątków, bardzo mi się podobało jak stopniowo pisarz odkrywał tajemnice rozpoczęte już na samym początku. Jedna z lepszych części kontynuacji Millenium.

W końcu wiem co to na prawdę znaczy mieć kaca książkowego. Żadna książka nie poruszyła mnie tak bardzo jak ta. Nigdy jeszcze tak ciężko nie płakałam czytając o czyichś losach, tak jakbym każde słowo, każdą sytuację odczuwała na własnej skórze, błagając żeby to się już skończyło. Teraz, gdy próbuję coś innego czytać, wszystko wydaje mi się takie płytkie, pozbawione emocji. Zostawiłam na kartkach tej książki chyba cząstkę siebie. Zdecydowanie polecam. Po tej historii docenia się swoje życie, nie mam za wiele a i tak mogę uznać się za szczęściarę. Nie przyszłaby mi na myśl nawet połowa z tych rzeczy, o których przeczytałam, a zdaję sobie sprawę, że są na tym świecie ludzie, którzy powiedzieliby mi,że przeżyli podobne sytuacje.

W końcu wiem co to na prawdę znaczy mieć kaca książkowego. Żadna książka nie poruszyła mnie tak bardzo jak ta. Nigdy jeszcze tak ciężko nie płakałam czytając o czyichś losach, tak jakbym każde słowo, każdą sytuację odczuwała na własnej skórze, błagając żeby to się już skończyło. Teraz, gdy próbuję coś innego czytać, wszystko wydaje mi się takie płytkie, pozbawione emocji....