Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chyłkę uwielbiam już od pierwszych stron Kasacji. Uważam, że razem w Kordianem są bardzo dobrze wykreowani, a adwokackie kryminały samym wydźwiękiem zachęcały mnie do czytania. Mam jednak wrażenie, że seria potoczyła się w zupełnie przeciwnym kierunku, niż powinna.

To wszystko już było. Wzloty i upadki w związku Chyłki z Kordianem. Smutne momenty nie chwytają za serce, gdy w każdej części notorycznie się powielają. Trzaskanie drzwiami, wyzwiska, poświęcający dla siebie wszystko bohaterowie. Romantyczne wyznania uważam za słabe, przepisane żywcem z facebookowych stron.
Brak kryminału. Historia niemal identyczna jak w Kasacji, różniąca się jedynie miejscem wydarzeń i bohaterami, których dotyczy. Stanowiąca jedynie tło wydarzeń obyczajowych, choć ciężko tę historię taką nazwać.
Przekwalifikowanie gatunkowe serii. Nie chcę zdradzać fabuły, jednak mniej więcej od połowy treści byłam w szoku, co też pan Mróz uczynił z serii o Chyłce.
Brak pomysłu i świeżości. Niestety, ale wciąż odnoszę wrażenie, że cała seria powinna się zakończyć w okolicach 5/6 tomu. Kolejne historie wydają się pisane na siłę, treść momentami jest wręcz absurdalna. Serie odnoszące sukces powinny się kiedyś kończyć.
Chaotyczna treść, bardzo szybka akcja, jak gdyby wszystko pisane było na kolanie. Rażące przeskoki i być może skróty myślowe.
Niestety, ta historia bardzo mnie rozczarowała, ale Joannę wciąż uwielbiam i będę, choć uważam, że autor powinien poprzestać opisywać jej kolejne przygody, a dać jej kontynuować na własną rękę, bez publiki.

Chyłkę uwielbiam już od pierwszych stron Kasacji. Uważam, że razem w Kordianem są bardzo dobrze wykreowani, a adwokackie kryminały samym wydźwiękiem zachęcały mnie do czytania. Mam jednak wrażenie, że seria potoczyła się w zupełnie przeciwnym kierunku, niż powinna.

To wszystko już było. Wzloty i upadki w związku Chyłki z Kordianem. Smutne momenty nie chwytają za serce,...