Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sięgnęłam po tę książkę wiedziona pozytywnymi opiniami. Historia tu opowiadana jest ciekawa i wciągająca, ale momentami miałam wrażenie, że czytam książkę Olgi Rudnickiej ... Powieść tą ratuje kwiecisty język autorki oraz zakończenie, kiedy wyjaśnia się cała intryga.

Sięgnęłam po tę książkę wiedziona pozytywnymi opiniami. Historia tu opowiadana jest ciekawa i wciągająca, ale momentami miałam wrażenie, że czytam książkę Olgi Rudnickiej ... Powieść tą ratuje kwiecisty język autorki oraz zakończenie, kiedy wyjaśnia się cała intryga.

Daję ocenę 6, ze względu na zbyt szczegółowe przemyślenia głównej bohaterki. Czytelnik nie musi wszystkiego wiedzieć. Ogólnie ciekawy pomysł na książkę typu romans z wątkiem sensacyjnym.

Daję ocenę 6, ze względu na zbyt szczegółowe przemyślenia głównej bohaterki. Czytelnik nie musi wszystkiego wiedzieć. Ogólnie ciekawy pomysł na książkę typu romans z wątkiem sensacyjnym.

Jest to moje drugie spotkanie z tą autorką. Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Do przeczytania jej zachęcają także letnie klimaty Cypru, kiedy za oknem zimno, mokro i szaro. Była to dla mnie ciekawa i pełna wzruszeń powieść.

Jest to moje drugie spotkanie z tą autorką. Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Do przeczytania jej zachęcają także letnie klimaty Cypru, kiedy za oknem zimno, mokro i szaro. Była to dla mnie ciekawa i pełna wzruszeń powieść.

Jest to moje pierwsze spotkanie z tą autorką. Książka mi się podobała, była ciekawa i wciągająca. Jednak jej zakończenie było dla mnie zaskakujące jak i rozczarowujące zarazem.

Jest to moje pierwsze spotkanie z tą autorką. Książka mi się podobała, była ciekawa i wciągająca. Jednak jej zakończenie było dla mnie zaskakujące jak i rozczarowujące zarazem.

Sięgnęłam po tę książkę, ponieważ zaciekawił mnie jej opis i okładka. Ocenę bardzo dobrą daje tylko ze względu na pomysł na przedstawioną tu historię. Na początku książkę czyta się dobrze i nawet wciąga, ale po przeczytaniu jakiś 200 stron, zaczynają się dłużyzny - zbyt szczegółowe i niepotrzebne opisy, które wprowadzają chaos. Gdy się już przez to przebrnie, znowu wraca akcja i można czytać dalej. Zakończenie tej powieści jest ciekawe, ale można się też domyślić końca tej historii.

Sięgnęłam po tę książkę, ponieważ zaciekawił mnie jej opis i okładka. Ocenę bardzo dobrą daje tylko ze względu na pomysł na przedstawioną tu historię. Na początku książkę czyta się dobrze i nawet wciąga, ale po przeczytaniu jakiś 200 stron, zaczynają się dłużyzny - zbyt szczegółowe i niepotrzebne opisy, które wprowadzają chaos. Gdy się już przez to przebrnie, znowu wraca...

Początek ciekawy, ale reszta mdła.

Początek ciekawy, ale reszta mdła.

Sięgnęłam po tę książkę, ponieważ spodobała mi się jej okładka oraz jej opis. Po przeczytaniu paru stron, powieść ta skojarzyła mi się z "Ziarnem prawdy" Zygmunta Miłoszewskiego. Niemniej dałam jej szansę i przeczytałam do końca. W historii tej męczyła mnie duża ilość damskich imion i nazwisk policjantek biorących udział w śledztwie, których i tak nie zapamiętałam. Może dlatego książkę czytało mi się średnio. Mam też pewien niedosyt, który dotyczy jej zakończenia.

Sięgnęłam po tę książkę, ponieważ spodobała mi się jej okładka oraz jej opis. Po przeczytaniu paru stron, powieść ta skojarzyła mi się z "Ziarnem prawdy" Zygmunta Miłoszewskiego. Niemniej dałam jej szansę i przeczytałam do końca. W historii tej męczyła mnie duża ilość damskich imion i nazwisk policjantek biorących udział w śledztwie, których i tak nie zapamiętałam. Może...

Normalnie nie czytam książek tego autora, ale ta wyjątkowo mnie zaciekawiła opisem i okładką. Postanowiłam dać autorowi drugą szansę. Wcześniej przeczytałam tylko serię, którą napisał pod pseudonimem.
"Listy zza grobu" czytało mi się dość średnio. Akcja wciągnęła mnie dopiero około trzechsetnej strony. Gdyby nie obyczajowy wątek Zaorskiego z Kają, książkę odłożyłabym już na początku. Trochę odstraszały mnie przydługie dialogi bohaterów oraz poczucie humoru Zaorskiego. Mimo to uważam, że została tu opisana ciekawa historia, lecz trochę zawiła i to zaskakujące zakończenie bez efektu wow. Czy wszystkie książki R. Mroza kończą się zaskakującym zakończeniem? Tego niestety chyba się nie dowiem ;)

Normalnie nie czytam książek tego autora, ale ta wyjątkowo mnie zaciekawiła opisem i okładką. Postanowiłam dać autorowi drugą szansę. Wcześniej przeczytałam tylko serię, którą napisał pod pseudonimem.
"Listy zza grobu" czytało mi się dość średnio. Akcja wciągnęła mnie dopiero około trzechsetnej strony. Gdyby nie obyczajowy wątek Zaorskiego z Kają, książkę odłożyłabym już...

Książkę kupiłam jakiś czas temu i dopiero teraz postanowiłam ją przeczytać. Moją uwagę przyciągnęła okładka i opis. Początek wydał mi się ciekawy, nawet wciągający. Niestety opisana tu historia skojarzyła mi się z sagą Zmierzch... Nie lubię czytać książek, w których jest powielany pomysł z innej serii. Jednak postanowiłam dać tej powieści szansę i ją przeczytać. Odczucia mam mieszane. Myślę, że jest to ciekawy pomysł na stworzenie powieści o aniołach. Książka miejscami wciąga a miejscami nuży. Szczególnie nudne i zbyt przydługie wydały mi się dialogi między głównymi bohaterami. Pod koniec akcja nabiera tempa, dobrze się czyta i historia ta zaczęła mi się nawet podobać. Zakończenie jest raczej przewidywalne. Jak dla mnie jest to książka bardziej dla nastolatków niż dla starszych czytelników.

Książkę kupiłam jakiś czas temu i dopiero teraz postanowiłam ją przeczytać. Moją uwagę przyciągnęła okładka i opis. Początek wydał mi się ciekawy, nawet wciągający. Niestety opisana tu historia skojarzyła mi się z sagą Zmierzch... Nie lubię czytać książek, w których jest powielany pomysł z innej serii. Jednak postanowiłam dać tej powieści szansę i ją przeczytać. Odczucia...

Jest to moja druga przeczytana książka tej autorki. Sięgnęłam po tę powieść, ponieważ zaciekawił mnie jej opis. Czyta się ją szybko, wciąga od pierwszych stron. Jedyne co mi przeszkadzało to trochę zbyt przydługie opisy stanów emocjonalnych głównej bohaterki. Czasami miałam wrażenie, że czytam wypracowanie na temat poczucia winy. Prawie każdy rozdział tej książki nawiązuje do tytułu "Winna". Przez to opowieść ta wydaje się nieco smętna, wręcz dołująca. Pomimo tego, książka mi się podobała. Nagły zwrot akcji pod koniec zachęca i zaciekawia Czytelnika do dalszego czytania.

Jest to moja druga przeczytana książka tej autorki. Sięgnęłam po tę powieść, ponieważ zaciekawił mnie jej opis. Czyta się ją szybko, wciąga od pierwszych stron. Jedyne co mi przeszkadzało to trochę zbyt przydługie opisy stanów emocjonalnych głównej bohaterki. Czasami miałam wrażenie, że czytam wypracowanie na temat poczucia winy. Prawie każdy rozdział tej książki...

A mnie się książka podobała. Ciekawa pozycja wiele wyjaśniająca dlaczego różnię się od pozostałej reszty planety. Dzięki niej wiem, że gdzieś tam w świecie są osoby podobnie myślące do mnie. Jest to wielce pokrzepiające wśród znieczulicy, która mnie otacza. Polecam!

A mnie się książka podobała. Ciekawa pozycja wiele wyjaśniająca dlaczego różnię się od pozostałej reszty planety. Dzięki niej wiem, że gdzieś tam w świecie są osoby podobnie myślące do mnie. Jest to wielce pokrzepiające wśród znieczulicy, która mnie otacza. Polecam!

Sięgnęłam po tę książkę, ponieważ spodobała mi się jej okładka oraz opis. Czyta się ją dobrze. Książka wciąga w niepokojący i mroczny klimat. Czytelnik zatapia się w świat pełen cieni i zastanawia się czy to historia o siłach nadprzyrodzonych czy tylko o tym, co dzieje się w głowie Sadi. Po przeczytaniu połowy, zaczynają się dłużyzny. Dopiero pod sam koniec akcja nabiera tempa. Pomimo to, książka mi się podobała. Polecam, jeśli ktoś lubi takie klimaty.

Sięgnęłam po tę książkę, ponieważ spodobała mi się jej okładka oraz opis. Czyta się ją dobrze. Książka wciąga w niepokojący i mroczny klimat. Czytelnik zatapia się w świat pełen cieni i zastanawia się czy to historia o siłach nadprzyrodzonych czy tylko o tym, co dzieje się w głowie Sadi. Po przeczytaniu połowy, zaczynają się dłużyzny. Dopiero pod sam koniec akcja nabiera...

Jest to moja pierwsza książka tej autorki. Co ciekawe, wcześniejsze jej książki mnie nie zainteresowały. Sięgnęłam po nią, ponieważ zaintrygował mnie jej opis. Czyta się dobrze, szybko wciąga. Powiedziałabym, że to lekki kryminał w sam raz na wakacje, upalne dni.

Jest to moja pierwsza książka tej autorki. Co ciekawe, wcześniejsze jej książki mnie nie zainteresowały. Sięgnęłam po nią, ponieważ zaintrygował mnie jej opis. Czyta się dobrze, szybko wciąga. Powiedziałabym, że to lekki kryminał w sam raz na wakacje, upalne dni.

Książka wciąga od pierwszej strony, dobrze się czyta, wręcz nie można się oderwać. Autorce udało się stworzyć dołujący i niepokojący klimat. Zakończenie, można powiedzieć - jest zaskakujące.

Książka wciąga od pierwszej strony, dobrze się czyta, wręcz nie można się oderwać. Autorce udało się stworzyć dołujący i niepokojący klimat. Zakończenie, można powiedzieć - jest zaskakujące.

Książkę dobrze się czyta, wciąga, ale jest przewidywalna.

Książkę dobrze się czyta, wciąga, ale jest przewidywalna.

Trzecią część trylogii zaskakująco dobrze się czyta w porównaniu do dwóch poprzednich, które były lekko nudnawe i brakowało w nich klimatu. Książka wciąga od pierwszych stron, trzyma w napięciu aż mogłoby się wydawać, że zagadka została rozwiązana. Jednak nie, opowieść trwa nadal a czytelnik (ja) ma wrażenie, że autor zaczyna kombinować jakby tu tę część zakończyć, wplątując głównego bohatera w coraz większe kłopoty. W końcu autor wychodzi na prostą i akcja znowu nabiera tempa. Można powiedzieć, że koniec tej historii jest zaskakujący.

Trzecią część trylogii zaskakująco dobrze się czyta w porównaniu do dwóch poprzednich, które były lekko nudnawe i brakowało w nich klimatu. Książka wciąga od pierwszych stron, trzyma w napięciu aż mogłoby się wydawać, że zagadka została rozwiązana. Jednak nie, opowieść trwa nadal a czytelnik (ja) ma wrażenie, że autor zaczyna kombinować jakby tu tę część zakończyć,...

Jest to moja pierwsza książka tej autorki. Pomimo wcześniejszych jej kryminałów dopiero ten zwrócił moją uwagę na tyle by go przeczytać. Książka jest ciekawie napisana i skonstruowana. Na początku akcja powoli terkocze powoli nabierając rozpędu, aż w końcu wciąga tak, że nie sposób się od niej oderwać.Jest pełna humoru, ironii i zadziwiającej szczerości. Tytuł powieści jest adekwatny do treści. Jest to coś innego, co dotychczas czytałam, ale warto.

Jest to moja pierwsza książka tej autorki. Pomimo wcześniejszych jej kryminałów dopiero ten zwrócił moją uwagę na tyle by go przeczytać. Książka jest ciekawie napisana i skonstruowana. Na początku akcja powoli terkocze powoli nabierając rozpędu, aż w końcu wciąga tak, że nie sposób się od niej oderwać.Jest pełna humoru, ironii i zadziwiającej szczerości. Tytuł powieści jest...

Ciekawy pomysł na napisanie historii o czarownicy, ale nie jest to jeszcze to co chciałabym przeczytać. Dobrze się ją czyta na początku, ale potem akcja wyraźnie zwalnia i pyrka jak przysłowiowy garnek z zupą przez co książka może wydawać się nudna. Dopiero pod koniec powieści zaczyna się coś dziać i książka ponownie wciąga czytelnika w swe otchłanie.
Polecam czytelnikom, którzy lubią takie klimaty.

Ciekawy pomysł na napisanie historii o czarownicy, ale nie jest to jeszcze to co chciałabym przeczytać. Dobrze się ją czyta na początku, ale potem akcja wyraźnie zwalnia i pyrka jak przysłowiowy garnek z zupą przez co książka może wydawać się nudna. Dopiero pod koniec powieści zaczyna się coś dziać i książka ponownie wciąga czytelnika w swe otchłanie.
Polecam czytelnikom,...

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Katarzyny B. Miszczuk. Sięgając po tę książkę miałam nadzieję, że nie będzie to zwykły romans. Istotnie, nie był. Powieść czyta się dobrze, można powiedzieć, że jednym tchem. Jest wartka i wciągająca akcja. Przyznam, że jest to ciekawy pomysł na stworzenie książki w oparciu o mitologię słowiańską. Występuje tu wiele barwnych postaci począwszy od Bogów, Rusałek, Utopców, Wąpierzy, Wróży a w tym wszystkim główna bohaterka Gosława Brzózka -lekarka i hipochondryczka w jednym oraz Mieszko... władca Polan. Lecz jego postać wydaję mi się mało wiarygodna, ponieważ brakuje mi tu jakiś naleciałości językowych, aby było wiadomo, że ten Mieszko to ten I.
Książka na tyle mnie jednak zaciekawiła, ze może sięgnę po jej drugi tom.

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Katarzyny B. Miszczuk. Sięgając po tę książkę miałam nadzieję, że nie będzie to zwykły romans. Istotnie, nie był. Powieść czyta się dobrze, można powiedzieć, że jednym tchem. Jest wartka i wciągająca akcja. Przyznam, że jest to ciekawy pomysł na stworzenie książki w oparciu o mitologię słowiańską. Występuje tu wiele barwnych...

To jedna z tych książek, które wciągają od razu. Dobrze się ją czyta, prawie jednym tchem. Jest to dobra książka na wakacje lub odstresowanie się od dnia codziennego. Polecam.

To jedna z tych książek, które wciągają od razu. Dobrze się ją czyta, prawie jednym tchem. Jest to dobra książka na wakacje lub odstresowanie się od dnia codziennego. Polecam.