Joanna, która jest pisarką stara się wrócić do siebie po ciężkich przeżyciach związanych ze śmiercią męża, jednak otoczenie i rzeczywistość szpitala psychiatrycznego w tym nie pomagają. Do tego faszerują ją lekami, które zamiast pomóc tylko otumaniają bardziej. Jednak któregoś dnia ktoś przynosi jej egzemplarz książki w dodatku jest to jej pierwsza książka, która nigdy nie została wydana, a dotyczy zaginięcia Justyny Lenart młodej kobiety, matki, żony. Zaczyna się zastanawiać o co chodzi tym bardziej, że w powieści są prawdziwe imiona i nazwiska bohaterów tej historii. Do tego wydaje się jej, że ktoś chce ją zabić, czy to przez książkę czy motywy są inne. Pisarka chce wyjść ze szpitala i na własną rękę dowiedzieć co naprawdę stało się z Justyną. Zaczyna się niebezpieczna gra oraz walka z czasem.

Do tej pory jakoś nie miałam styczności z twórczością autorki i po przeczytaniu tej pozycji jestem zadowolona i raczej sięgnę po kolejne pozycje. Sam pomysł na książkę ciekawy bo nie ma tu standardowego schematu trup, policja i szukamy zabójcy. Co daje ten książce dodatkowy plus. Główna bohaterka dość ciekawa jako postać tu niby chora, ale umysł jej pracuje na wysokich obrotach. Ciekawa intryga, narracja. Do tego akacja dzieje się dwutorowo tu opis bieżących przeżyć odczuć z tym co jest w książce głównej bohaterki. Barwni, świetnie wykreowani bohaterowie dużo wnoszący do historii.

Zakończenie dość zaskakujące.

Joanna, która jest pisarką stara się wrócić do siebie po ciężkich przeżyciach związanych ze śmiercią męża, jednak otoczenie i rzeczywistość szpitala psychiatrycznego w tym nie pomagają. Do tego faszerują ją lekami, które zamiast pomóc tylko otumaniają bardziej. Jednak któregoś dnia ktoś przynosi jej egzemplarz książki w dodatku jest to jej pierwsza książka, która nigdy nie...

Książkę zaczęłam czytać na wakacjach w Egipcie z braku laku, bo zapomniałam swoich przygotowanych i gdyby nie to, to nie sięgnęłabym po nią. Fabuła nieciekawa, książkę po prostu napisana z niczego i po nic. Wkurzająca dwutorowa narracja, postać głównej bohaterki denerwująca poprzez irytujące zachowanie. Książka do przeczytania przy basenie i zapomnienia na długi czas. Nie wiem dlaczego ludzie zachwycają się tą książką i tytułują ją jako świetny dreszczowiec.

Książkę zaczęłam czytać na wakacjach w Egipcie z braku laku, bo zapomniałam swoich przygotowanych i gdyby nie to, to nie sięgnęłabym po nią. Fabuła nieciekawa, książkę po prostu napisana z niczego i po nic. Wkurzająca dwutorowa narracja, postać głównej bohaterki denerwująca poprzez irytujące zachowanie. Książka do przeczytania przy basenie i zapomnienia na długi czas. Nie...

,,Wariatka" to pierwsza powieść Joanny Jodełki jaką przeczytałam i mam dość mieszane uczucia. Główną bohaterką jest pisarka Joanna, będąca pacjentką szpitala psychiatrycznego, trafiła tam gdyż nie potrafiła sobie poradzić ze stratą męża. Otumanioną lekami, zrezygnowaną kobietę wyrywa z apatii dopiero egzemplarz książki, który przynosi jej nieznajomy człowiek. Ta książka była debiutancką powieści Joanny opartej na prawdziwym zaginięciu Justyny Lenart. Od tego momentu zaczyna się walka o przetrwanie głównej bohaterki. Powieść jest dobrze napisana i widać że Joanna Jodełka ma już wyrobiony swój styl pisarski jednak akurat ta pozycja nie przypadła mi specjalnie do gustu, sama zagadka nie była intrygująca a bohaterka momentami była dość mocno irytująca.

,,Wariatka" to pierwsza powieść Joanny Jodełki jaką przeczytałam i mam dość mieszane uczucia. Główną bohaterką jest pisarka Joanna, będąca pacjentką szpitala psychiatrycznego, trafiła tam gdyż nie potrafiła sobie poradzić ze stratą męża. Otumanioną lekami, zrezygnowaną kobietę wyrywa z apatii dopiero egzemplarz książki, który przynosi jej nieznajomy człowiek. Ta książka...

Ja naprawdę nie jestem pruderyjny, ale opisy seksu oralnego czy siadania na twarzy nie podnosi dla mnie atrakcyjności książki (wręcz przeciwnie).

Ja naprawdę nie jestem pruderyjny, ale opisy seksu oralnego czy siadania na twarzy nie podnosi dla mnie atrakcyjności książki (wręcz przeciwnie).

Mistrzostwo psychologicznego dreszczowca.
Bardzo jestem zadowolana z zakupu ksiażki.Lepiej się wgłębiam mając przed sobą wersje papierową.Może dlatego ostatnio"nie idą" mi audiobooki.Styl pisania J.Jodełki bardzo mi odpowiada.Mimo ciężkiego tematu dobrze się czyta.Jezyk literacki również godziwy.A sama historia niebłaha...

Mistrzostwo psychologicznego dreszczowca.
Bardzo jestem zadowolana z zakupu ksiażki.Lepiej się wgłębiam mając przed sobą wersje papierową.Może dlatego ostatnio"nie idą" mi audiobooki.Styl pisania J.Jodełki bardzo mi odpowiada.Mimo ciężkiego tematu dobrze się czyta.Jezyk literacki również godziwy.A sama historia niebłaha...

Szczerze mówiąc nie przypadł mi do gustu styl pisania i podwójna narracja.. główna bohaterka irytująca.

Szczerze mówiąc nie przypadł mi do gustu styl pisania i podwójna narracja.. główna bohaterka irytująca.

Podchodziłam do niej parokrotnie. Nie potrafiłam przebrnąć przez pierwsze 30 stron. Styl Jodełki w tej książce nie do końca mi się podobał, początek zniechęcał i męczył. Gdy przebrnęłam przez wstęp i rozeznałam się w historii, czytało się łatwiej. Trochę jestem rozczarowana, że samej akcji w szpitalu nie było za wiele. Jako ogół książka nie jest zła, ale w pozycjach polecanych przeze mnie, nie znajdzie się.

Podchodziłam do niej parokrotnie. Nie potrafiłam przebrnąć przez pierwsze 30 stron. Styl Jodełki w tej książce nie do końca mi się podobał, początek zniechęcał i męczył. Gdy przebrnęłam przez wstęp i rozeznałam się w historii, czytało się łatwiej. Trochę jestem rozczarowana, że samej akcji w szpitalu nie było za wiele. Jako ogół książka nie jest zła, ale w pozycjach...

Książka "Wariatka" leżała u mnie na półce jakiś już czas. I powiem tak - jakby jeszcze trochę poleżała, nic by się nie stało. Trochę się zawiodłem. Chciałem dać 4 gwiazdki, ale za dość zaskakujące zakończenie - jedna gwiazdka w nagrodę.
Nie chcę krytykować za bardzo, bo sam bym takiej książki pewnie nie wymyślił i nie napisał.

Książka "Wariatka" leżała u mnie na półce jakiś już czas. I powiem tak - jakby jeszcze trochę poleżała, nic by się nie stało. Trochę się zawiodłem. Chciałem dać 4 gwiazdki, ale za dość zaskakujące zakończenie - jedna gwiazdka w nagrodę.
Nie chcę krytykować za bardzo, bo sam bym takiej książki pewnie nie wymyślił i nie napisał.

O niebo lepszy thriller psychologiczny od ''Kryminalistki", fabuła lepiej skonstruowana i przemyślana. Pomysł znacznie ciekawszy. Zaletą jest też podwójna narracja- współczesna i wcześniejsza.

W tej części nasza bohaterka jest już zupełnie inna: błyskotliwa, inteligentna. A przy tym delikatna, samotna i wrażliwa kobieta.

O niebo lepszy thriller psychologiczny od ''Kryminalistki", fabuła lepiej skonstruowana i przemyślana. Pomysł znacznie ciekawszy. Zaletą jest też podwójna narracja- współczesna i wcześniejsza.

W tej części nasza bohaterka jest już zupełnie inna: błyskotliwa, inteligentna. A przy tym delikatna, samotna i wrażliwa kobieta.

Poznałem kolejnego autora/autorkę kryminałów. I bardzo mnie wciągnął styl pisania Joanny Jodełka. Ciekawy jest sam pomysł na fabułę: przebywająca na leczeniu psychiatrycznym po załamaniu nerwowym spowodowanym śmiercią męża Joanna żyje w kilku równoległych światach. Najpierw w swoim świecie lęków i urojeń spowodowanych chorobą, dalej w świecie kryminału napisanego na początku swojej kariery pisarskiej, który w dziwnych okolicznościach zostaje wydany po 10 latach. I w końcu w rzeczywistości, która ze zdumiewającą dokładnością realizuje fikcję zapisaną w kryminale. W reakcjach głównej bohaterki na sytuacje, które się jej przydarzają, często niestandardowych zachowaniach wobec ludzi, rozmowach z innymi - bez zahamowań i obłudy, autorka próbowała odzwierciedlić myslenie i dzialanie osoby żyjącej na pograniczu rozchwiania psychicznego i jednocześnie zmuszonej okolicznościami do bardzo twardych i racjonalnych działań.
Sama historia kryminalna jest także ciekawa, kilkakrotnie myli tropy i trzyma w napięciu do samego końca. I przewija się w niej kilka wyrazistych, interesująco opisanych postaci, których losy sprzed 10 lat, będące punktem wyjścia do fikcji w książce Joanny, ma ciąg dalszy w aktualnej rzeczywistości.
Podsumowując: świetna koncepcja książki, interesujący bohaterowie, niebanalne prowadzenie historii kryminalnej.

Poznałem kolejnego autora/autorkę kryminałów. I bardzo mnie wciągnął styl pisania Joanny Jodełka. Ciekawy jest sam pomysł na fabułę: przebywająca na leczeniu psychiatrycznym po załamaniu nerwowym spowodowanym śmiercią męża Joanna żyje w kilku równoległych światach. Najpierw w swoim świecie lęków i urojeń spowodowanych chorobą, dalej w świecie kryminału napisanego na...