Winna

Męczyłam tę książkę ponad 2 tygodnie i dokonczylam tylko dlatego, że podobno zakończenie niesamowite. Fakt, zakończenie ok ale poprzednie 350 stron to opisy wewnętrznych zmagań i przeżyć głównej bohaterki. No nie dla mnie.

Męczyłam tę książkę ponad 2 tygodnie i dokonczylam tylko dlatego, że podobno zakończenie niesamowite. Fakt, zakończenie ok ale poprzednie 350 stron to opisy wewnętrznych zmagań i przeżyć głównej bohaterki. No nie dla mnie.

Pokaż mimo to

"Winna" Nie wciągnęła mnie tak jak "Stażystka", a wręcz dłużyła mi się. Początek i koniec były ciekawe, reszta się nieco dłużyła. Dużo dialogów, nie ma zbyt dużej ilości opisów. Bohaterowie jednak dobrze wykreowani, pomysł ciekawy, ale jakoś słabo wykorzystany.

"Winna" Nie wciągnęła mnie tak jak "Stażystka", a wręcz dłużyła mi się. Początek i koniec były ciekawe, reszta się nieco dłużyła. Dużo dialogów, nie ma zbyt dużej ilości opisów. Bohaterowie jednak dobrze wykreowani, pomysł ciekawy, ale jakoś słabo wykorzystany.

Pokaż mimo to

Po tej książce dodaję Alicję Sinicka do ulubionych pisarek :) Każda jej książka jest napisana w taki sposób, że kompletnie zaskakuje Cie zakończenie. Gorąco polecam :)

Po tej książce dodaję Alicję Sinicka do ulubionych pisarek :) Każda jej książka jest napisana w taki sposób, że kompletnie zaskakuje Cie zakończenie. Gorąco polecam :)

Pokaż mimo to

Oj zmęczyłam tą książkę i dumna mnie rozpiera! Bardzo była dla mnie męcząca, niespecjalnie coś się działo i przy czytaniu trzymaly mnie tylko kontenerze z lc, że końcówka super. Ale nawet zakończenie nie wgniatało w fotel...

Oj zmęczyłam tą książkę i dumna mnie rozpiera! Bardzo była dla mnie męcząca, niespecjalnie coś się działo i przy czytaniu trzymaly mnie tylko kontenerze z lc, że końcówka super. Ale nawet zakończenie nie wgniatało w fotel...

Pokaż mimo to

Świetna książka. Akcja tak się odwraca, że czytasz i nie wierzysz własnym oczom. Polecam!!

Świetna książka. Akcja tak się odwraca, że czytasz i nie wierzysz własnym oczom. Polecam!!

Pokaż mimo to

książka niespodzianka.młoda kobieta żyje w poczuciu winy po śmierci brata który zginął w wypadku,partner wyznaje że ją zdradził,poznaje interesującego mężczyznęi całkiem zatraca się w tej znajomości,duzo psychoanalizy.rozliczeń ,i nagle robi się sensacyjnie.zaskoczenie.początek książki nie zapowiada zakończenia.

książka niespodzianka.młoda kobieta żyje w poczuciu winy po śmierci brata który zginął w wypadku,partner wyznaje że ją zdradził,poznaje interesującego mężczyznęi całkiem zatraca się w tej znajomości,duzo psychoanalizy.rozliczeń ,i nagle robi się sensacyjnie.zaskoczenie.początek książki nie zapowiada zakończenia.

Pokaż mimo to

"Winna" to już trzecia książka Alicji Sinickiej, jaką miałam przyjemność czytać. Tym samym autorka ta staje się jedną z moich ulubionych polskich pisarek. Nie, chyba nawet stała się moją ulubioną polską pisarką.

Po serii "Oczy wilka" miałam wielkie oczekiwania wobec "Winnej". Czy książka spełniła moje oczekiwania?

Początek był ciężki. Pierwsze 6 rozdziałów czytałam jakieś dwa miesiące. Co chwila ze znudzenia odkładałam książkę, by po jakimś czasie znów dać jej szansę. Te pierwsze 6 rozdziałów na prawdę ledwo zmęczyłam. Być może to nie był mój czas na tą historię, być może potrzebowałam innej lektury... Książka ta ma niesamowicie wiele opisów. Same opisy bohaterów, otoczenia, a przede wszystkim emocji, myśli, wyjaśnień... Było to męczące. Lubię dialogi. Lepiej czyta mi się książki z dużą ich ilością. W tej książce jest ich niewiele. W całej książce jest ich tak mało, że chyba nigdy wcześniej nie czytałam czegoś równie skąpego w dialogi.

Później przyszedł czas na rozdział 7, który zaczęłam wczoraj wieczorem. I tak mnie pochłonęło, że nie potrafiłam oderwać się od tej lektury. Wszystko wyglądało na to, że Wendy w końcu znalazła kogoś, z kim jest w stanie pozbierać się po zdradzie swojego ukochanego. Zaczęło się robić romantycznie, momentami gorąco...

Końcówka wgniata w fotel... Są emocje tak wielkie, że cały rzeczywisty świat wokół czytelnika traci na znaczeniu.

Na koniec chciałabym powiedzieć, że tylna okładka zdradza zbyt wiele. Niestety po jej przeczytaniu, można było spodziewać się rozwoju spraw i zakończenia. Wydaje mi się, że niszczy to radość z odkrywania kart opisywanej historii. Jeśli ktoś jeszcze tego nie czytał, a chciałby, niech nie czyta opisów na okładce... Sama nie wiem, jaką ocenę jej wystawić. Chyba przy takich książkach nie potrafię być obiektywna. Mimo wszystko polecam, by każdy wyrobił sobie swoje własne zdanie na jej temat:) Cieszę się, że sięgnęłam po "Winną" i dziękuję Pani Alicji za coraz to nowsze, ciekawe historie. Już poluję na "Stażystkę" ;-)

"Winna" to już trzecia książka Alicji Sinickiej, jaką miałam przyjemność czytać. Tym samym autorka ta staje się jedną z moich ulubionych polskich pisarek. Nie, chyba nawet stała się moją ulubioną polską pisarką.

Po serii "Oczy wilka" miałam wielkie oczekiwania wobec "Winnej". Czy książka spełniła moje oczekiwania?

Początek był ciężki. Pierwsze 6 rozdziałów czytałam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Od samego początku wiedziałam, że w tej historii musi czaić się coś jeszcze. Czekałam i czytałam.. aż w końcu się doczekałam. No właśnie, a co z tym długim czytaniem. No cóż na pewno niezbyt mnie interesowało co główna bohaterka je na śniadanie, ani że wchodzi nago pod prysznic (czemu miałaby kąpać się w ubraniach?). Zbyt dużo zdań które są nieistotne albo logiczne. Książka ma jeszcze kilka innych wad, ale nie są one aż tak duże, aby zniechęcić się do historii.
Bohaterowie nie byli płytcy (choć więcej chciałabym Warrena!), akcja w sam raz, łatwy język no i ten końcowy obrót akcji - naprawdę wgiął mnie "w fotel". Oceniam na 7/10, bo nie jest idealna ale długo zapadnie mi w pamięć, a chyba o to właśnie chodzi ;)

Od samego początku wiedziałam, że w tej historii musi czaić się coś jeszcze. Czekałam i czytałam.. aż w końcu się doczekałam. No właśnie, a co z tym długim czytaniem. No cóż na pewno niezbyt mnie interesowało co główna bohaterka je na śniadanie, ani że wchodzi nago pod prysznic (czemu miałaby kąpać się w ubraniach?). Zbyt dużo zdań które są nieistotne albo logiczne. ...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przez 70%książki malo sie dzieje. Dopiero później akcja się zaczyna. Typowa powieść obyczajowa z watkiem sensacyjnym.
Mozna przeczytać ale bez szału.

Przez 70%książki malo sie dzieje. Dopiero później akcja się zaczyna. Typowa powieść obyczajowa z watkiem sensacyjnym.
Mozna przeczytać ale bez szału.

Pokaż mimo to

Bardzo fajna książka, która dobrze się czyta. Momentami jednak podczas czytania mi się lekko dłużyła, co nie zmienia mojej pozytywnej opinii. Zakończenie totalnie zaskakujące. Z przyjemnością sięgnę po inne tytuły autorki.

Bardzo fajna książka, która dobrze się czyta. Momentami jednak podczas czytania mi się lekko dłużyła, co nie zmienia mojej pozytywnej opinii. Zakończenie totalnie zaskakujące. Z przyjemnością sięgnę po inne tytuły autorki.

Pokaż mimo to