Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsza powieść, którą przeczytałam autorstwa Ciszewskiego. Od razu po przeczytaniu chciałam sięgnąć po następną. Świetnie napisana. Świetnie się czyta. Szybka akcja. Dostarcza emocje.
Już po pierwszej książce pokochałam Ciszewskiego. Następne książki nie zawiodły mnie, nie mogę się doczekać następnych. Polecam bez wahania każdemu.

Pierwsza powieść, którą przeczytałam autorstwa Ciszewskiego. Od razu po przeczytaniu chciałam sięgnąć po następną. Świetnie napisana. Świetnie się czyta. Szybka akcja. Dostarcza emocje.
Już po pierwszej książce pokochałam Ciszewskiego. Następne książki nie zawiodły mnie, nie mogę się doczekać następnych. Polecam bez wahania każdemu.

Super pomysł na powieść. Drugi tom w żadnym wypadku mnie nie zawiódł. Spełnił wszystkie oczekiwania. Cieszy mnie to tym bardziej, że jest to polski autor. Żałuję, że tak mało ludzi czyta powieści rodaków. Ciszewski dorównuje wielu bestsellerom. Polecam z całego serca każdemu. Warto.

Super pomysł na powieść. Drugi tom w żadnym wypadku mnie nie zawiódł. Spełnił wszystkie oczekiwania. Cieszy mnie to tym bardziej, że jest to polski autor. Żałuję, że tak mało ludzi czyta powieści rodaków. Ciszewski dorównuje wielu bestsellerom. Polecam z całego serca każdemu. Warto.

Stereotyp, że pierwsza część jest najlepsza, a kolejne gorsze. NIE w tym przypadku. Wiatr to 3 tom i jest jeszcze lepszy od poprzednich. Gdy zaczęłam czytać, odłożyłam dopiero, gdy skończyłam. Tak zwanym jednym tchem. Nie dało się inaczej, tak szybka, emocjonująca akcja potęguje naszą ciekawość z każdą stroną. Gdy dowiedziałam się z recenzji, że akcja toczy się w Tatrach, które kocham, musiałam przeczytać tę książkę jak najszybciej. Jestem fanką Ciszewskiego, mam nadzieje, że pojawi się 4 część. Polecam każdemu.

Stereotyp, że pierwsza część jest najlepsza, a kolejne gorsze. NIE w tym przypadku. Wiatr to 3 tom i jest jeszcze lepszy od poprzednich. Gdy zaczęłam czytać, odłożyłam dopiero, gdy skończyłam. Tak zwanym jednym tchem. Nie dało się inaczej, tak szybka, emocjonująca akcja potęguje naszą ciekawość z każdą stroną. Gdy dowiedziałam się z recenzji, że akcja toczy się w Tatrach,...

Przeczytałam, gdy miałam ok. 12-13 lat. Uważam, że powinna być to obowiązkowa lektura w gimnazjum, bądź liceum. Wtedy, gdy wielu młodych ludzi popełnia w życiu błędne decyzje. Mogłaby ta historia pomóc niejednemu nastolatkowi. Mimo że minęło tyle lat, dokładnie pamiętam tę historię. Myślę, że każdy powinien przeczytać bez względu na upodobania.

Przeczytałam, gdy miałam ok. 12-13 lat. Uważam, że powinna być to obowiązkowa lektura w gimnazjum, bądź liceum. Wtedy, gdy wielu młodych ludzi popełnia w życiu błędne decyzje. Mogłaby ta historia pomóc niejednemu nastolatkowi. Mimo że minęło tyle lat, dokładnie pamiętam tę historię. Myślę, że każdy powinien przeczytać bez względu na upodobania.

Absolutnie obowiązkowa pozycja. Podejmuje tutaj tak wiele aspektów życia człowieka, że mało który klasyk temu dorównuje. Mimo iż bohater popełnia okrutny czyn - cały czas go lubimy. Czasem wręcz jest nam go szkoda. Przeczytana dwukrotnie i na pewno jeszcze kiedyś do niej wrócę.

Absolutnie obowiązkowa pozycja. Podejmuje tutaj tak wiele aspektów życia człowieka, że mało który klasyk temu dorównuje. Mimo iż bohater popełnia okrutny czyn - cały czas go lubimy. Czasem wręcz jest nam go szkoda. Przeczytana dwukrotnie i na pewno jeszcze kiedyś do niej wrócę.

Komedio-horror. Dlaczego? Bohater na początku pozwala siebie polubić, jest zabawny, błyskotliwy, inteligentny. Uśmiałam się niejednokrotnie. Przyjemna powieść, do tego stopnia, że gdy po raz pierwszy czytamy o obsesji bohatera - nie bierzemy tego na poważnie i nawet wydaje się to śmieszne. Z czasem, gdy ohydne zbrodnie są opisane z taką dokładnością na twarzy maluje się grymas obrzydzenia. Na myśl przychodzi jedynie to, że Pat Bateman, którego polubiliśmy jest po prostu chory i mamy nadzieje, że trafi na leczenie, co jednak się nie dzieje, a nawet wszystko uchodzi mu płazem. Mnie osobiście trochę to rozdrażniło.

Przyznam bez bicia, że całkowicie ominęłam dwa bądź więcej rozdziały (np. ten o Whitney Houston) które zupełnie nic nie wnosiły do całości.

Męczące były dokładne opisy ubiorów każdej postaci.

Książka na pewno nie dla każdego. Nie trzeba mieć mocnych nerwów, ale na pewno nie można mieć słabych. Wrażliwym odradzam. Mocne okrucieństwa są tu na porządku dziennym. Przerażająca jest myśl, że tak mroczna osoba na pozór jest "normalna". Niestety po niektórych "scenach" trzeba książkę odłożyć i ochłonąć. Jednakże jest to ciekawa pozycja do której na pewno kiedyś wrócę.

Komedio-horror. Dlaczego? Bohater na początku pozwala siebie polubić, jest zabawny, błyskotliwy, inteligentny. Uśmiałam się niejednokrotnie. Przyjemna powieść, do tego stopnia, że gdy po raz pierwszy czytamy o obsesji bohatera - nie bierzemy tego na poważnie i nawet wydaje się to śmieszne. Z czasem, gdy ohydne zbrodnie są opisane z taką dokładnością na twarzy maluje się...