Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Początki kariery komisarza Maciejewskiego w przedwojennym Zamościu, do którego zostaje przydzielony, jako świeżo upieczony absolwent szkoły policyjnej. Na miejscu spotyka się z niechęcią przełożonego i podejrzliwością współpracowników oraz pierwszą poważną sprawą kryminalną, którą próbuje rozwikłać. Okazuje się to trudnym zadaniem tym bardziej, że ofiarą jest córka ziemianina, a w sprawę zamieszani mogą być też prominentni mieszkańcy Zamościa. Polecam, tym bardziej, że zakończenie jest dość zaskakujące.

Początki kariery komisarza Maciejewskiego w przedwojennym Zamościu, do którego zostaje przydzielony, jako świeżo upieczony absolwent szkoły policyjnej. Na miejscu spotyka się z niechęcią przełożonego i podejrzliwością współpracowników oraz pierwszą poważną sprawą kryminalną, którą próbuje rozwikłać. Okazuje się to trudnym zadaniem tym bardziej, że ofiarą jest córka...

Przeczytałem Motylka zachęcony przez żonę. Muszę przyznać, że początek wydał mi się dość banalny i niezachęcający do dalszej lektury. Do małej miejscowości przyjeżdża z Warszawy dziewczyna po przejściach (rozwodzie), zamieszkuje w starym dworku i próbuje na nowo poukładać swoje życie. Na szczęście nie zrażam się szybko, w związku z czym postanowiłem kontynuować lekturę i była to bardzo dobra decyzja. Z każdą następną stroną fabuła rozwija się, a atmosfera gęstnieje. W niewielkim i sennym do tej pory Lipowie następuje seria zabójstw. W dusznej, małomiasteczkowej społeczności wielu mieszkańców wydaje się podejrzanych. Powieść jest bardzo dobrze skonstruowana i praktycznie do samego końca czytelnik musi głowić się kto jest mordercą. Polecam wszystkim miłośnikom kryminałów. Ja z chęcią przeczytam kolejne książki tej autorki.

Przeczytałem Motylka zachęcony przez żonę. Muszę przyznać, że początek wydał mi się dość banalny i niezachęcający do dalszej lektury. Do małej miejscowości przyjeżdża z Warszawy dziewczyna po przejściach (rozwodzie), zamieszkuje w starym dworku i próbuje na nowo poukładać swoje życie. Na szczęście nie zrażam się szybko, w związku z czym postanowiłem kontynuować lekturę i...

"Jedyne wyjście" to pierwszy kryminał autorstwa Ryszarda Ćwirleja, który przeczytałem. Do Wrocławia i Lublina, w których akcje swoich powieści umieścili Krajewski i Wroński dołączył Poznań, gdzie policjanci, a właściwie głównie policjantka, starają się rozwikłać sprawę zabójstw młodych kobiet i porwania syna miejscowego biznesmena z przeszłością, od której nie udaje mu się uciec. Intryga skonstruowana przez autora nie jest skomplikowana, a fabuła zbyt złożona. Brakuje mi trochę nagłych zwrotów akcji, jak chociażby u Nesbo, ale Nesbo to przecież mistrz gatunku. Książka jest jednak ciekawa, osadzona w klimatach poznańskich, w świecie obecnych i byłych policjantów, którym różnie ułożyło się życie po upadku PRL - u. Ukazuje codzienną rzeczywistość policyjną i metody "pracy" stosowane przez byłych funkcjonariuszy, którzy znaleźli zatrudnienie w ochronie. Z pewnością warto ją przeczytać.

"Jedyne wyjście" to pierwszy kryminał autorstwa Ryszarda Ćwirleja, który przeczytałem. Do Wrocławia i Lublina, w których akcje swoich powieści umieścili Krajewski i Wroński dołączył Poznań, gdzie policjanci, a właściwie głównie policjantka, starają się rozwikłać sprawę zabójstw młodych kobiet i porwania syna miejscowego biznesmena z przeszłością, od której nie udaje mu się...

"Więcej czerwieni" to druga książka Katarzyny Puzyńskiej, którą miałem przyjemność przeczytać i użyty przez mnie zwrot "przyjemność", bynajmniej nie jest w tym przypadku jedynie formułą grzecznościową. Lektura "Motylka" - pierwszego kryminału tej autorki, zachęciła mnie do sięgnięcia po kontynuację przygód oryginalnej i niesfornej policjantki Klementyny Kopp oraz komendanta wiejskiego posterunku w Lipowie Daniela Podgórskiego, tworzących bardzo oryginalną ale przypadającą do gustu czytelnikowi parę śledczych, próbujących rozwiązać zagadkę kryminalną. Tym razem dochodzi do serii brutalnych zabójstw młodych kobiet w okolicach Lipowa, które starają się wyjaśnić policjanci z wydziału kryminalnego z Brodnicy przy wsparciu Daniela Podgórskiego. Powieść poza bardzo dobrze skonstruowanym wątkiem kryminalnym, posiada też ciekawą fabułę obyczajową i doskonale wpleciony w nią wątek psychologiczny (autorka jest w zawodu psychologiem). Niewątpliwie stanowi to jej duży plus, odróżniający ją od kryminałów innych autorów. Co najważniejsze, od początku powieści, praktycznie do jej zakończenia, krąg osób podejrzanych, które ze względu na podawane przez Katarzynę Puzyńską coraz to nowsze okoliczności, mogły dopuścić się morderstw, jest szeroki. Zmusza to mimowolnie czytelnika do przemyśleń, wczucia się w rolę śledczych i podjęcia samodzielnej próby poskładania w całość posiadanych informacji w celu odkrycia prawdy, co moim zdaniem jest kwintesencją dobrego kryminału. Gorąco polecam, gdyż "Więcej czerwieni" jest jeszcze lepszą książką od "Motylka". Ja z wielką zapałem i nie mniejszymi nadziejami na fantastyczną lekturę usiądę do kolejnych powieści Katarzyny Puzyńskiej, gdyż w mojej ocenie wyrasta ona na czołową, polską autorkę kryminałów.

"Więcej czerwieni" to druga książka Katarzyny Puzyńskiej, którą miałem przyjemność przeczytać i użyty przez mnie zwrot "przyjemność", bynajmniej nie jest w tym przypadku jedynie formułą grzecznościową. Lektura "Motylka" - pierwszego kryminału tej autorki, zachęciła mnie do sięgnięcia po kontynuację przygód oryginalnej i niesfornej policjantki Klementyny Kopp oraz komendanta...

"Arena Szczurów" to kolejna książka Marka Krajewskiego ukazująca czytelnikom losy Edwarda Popielskiego, komisarza przedwojennej policji kryminalnej we Lwowie, po wyzwoleniu Polski przez bratnią armię czerwoną. Detektyw, które ze względu na sanacyjną przeszłość i walkę w szeregach AK, zmuszony został do opuszczenia Wrocławia w obawie przed UB, trafia do Darłowa, gdzie przyjmuje pracę nauczyciela matematyki i łaciny w szkole średniej. Niestety nie dane jest mu zaznać spokoju także w tym pomorskim miasteczku. Angażuje się w sprawę zabójstw kobiet przez wyjątkowo brutalnego sołdata, przez co zostaje schwytany przez Rosjan, którzy wspólnie ze służbą bezpieczeństwa urządzają mu piekło na ziemi. Jego położenie wydaje się beznadziejne ale Popielski, jak to Popielski próbuje znaleźć wyjście z każdej sytuacji. Tym razem jednak ratunek będzie oznaczał zmierzenie się z olbrzymim dylematem moralnym. Jakim? warto przeczytać

"Arena Szczurów" to kolejna książka Marka Krajewskiego ukazująca czytelnikom losy Edwarda Popielskiego, komisarza przedwojennej policji kryminalnej we Lwowie, po wyzwoleniu Polski przez bratnią armię czerwoną. Detektyw, które ze względu na sanacyjną przeszłość i walkę w szeregach AK, zmuszony został do opuszczenia Wrocławia w obawie przed UB, trafia do Darłowa, gdzie...

Czwarta część cyklu kryminalnego Katarzyny Puzyńskiej. Daniel Podgórski i Klementyna Kopp tym razem stają przed zadaniem rozwiązania zagadki zabójstw, w których pojawia się motyw szachowy oraz wydarzenia sprzed ponad 150 lat. Autorka po raz kolejny stworzyła intrygę trzymającą w napięciu do samego końca, z nieoczekiwanym zwrotem akcji gdy wydaje się, że wszystko jest już jasne. Książka trzyma wysoki poziom poprzednich tomów. Wątek kryminalny jest wpleciony w powieść obyczajową, co moim zdaniem stanowi duży plus kryminałów Katarzyny Puzyńskiej, odróżniający je od książek innych autorów i poszerzający grono czytelników. To właśnie niezakończony wątek obyczajowy stanowi dodatkową zachętę do sięgnięcia po kolejny tom przygód jednej z najbardziej osobliwych par detektywów stworzonych przez autorów powieści kryminalnych. Jak z wielką chęcią zagłębię się w tą lekturę.

Czwarta część cyklu kryminalnego Katarzyny Puzyńskiej. Daniel Podgórski i Klementyna Kopp tym razem stają przed zadaniem rozwiązania zagadki zabójstw, w których pojawia się motyw szachowy oraz wydarzenia sprzed ponad 150 lat. Autorka po raz kolejny stworzyła intrygę trzymającą w napięciu do samego końca, z nieoczekiwanym zwrotem akcji gdy wydaje się, że wszystko jest już...

Trzeci z serii kryminałów Katarzyny Puzyńskiej osadzonych w niewielkim Lipowie. Tym razem Daniel Podgórski i jego współpracownicy muszą zmierzyć się z zagadką dotyczącą sekty, której członkowie przed wielu laty mieszkali w sąsiedztwie Lipowa. Co więcej okaże się, że sprawa ta jest powiązana z tragicznymi zdarzeniami sprzed kilkunastu lat, podczas których zginęli dwaj policjanci - ojcowie Daniela Podgórskiego i Pawła Kamińskiego - obecnie pracujących w lipowskiej komendzie. Rozwiązanie jej rzuci nowe światło na okoliczności tragedii sprzed lat. Atmosfera staje się jeszcze bardziej gorąca, gdy na warunkowe zwolnienie wychodzi z więzienia jej sprawca. Tak jak w poprzednich częściach, powieść Katarzyny Puzyńskiej, oprócz wątku kryminalnego, charakteryzuje się bogatym wątkiem psychologiczno - społecznym, wartką akcją oraz znakomicie zbudowaną intrygą z wieloma podejrzanymi, z których każdy miał motyw i mógł być zabójcą. Polecam

Trzeci z serii kryminałów Katarzyny Puzyńskiej osadzonych w niewielkim Lipowie. Tym razem Daniel Podgórski i jego współpracownicy muszą zmierzyć się z zagadką dotyczącą sekty, której członkowie przed wielu laty mieszkali w sąsiedztwie Lipowa. Co więcej okaże się, że sprawa ta jest powiązana z tragicznymi zdarzeniami sprzed kilkunastu lat, podczas których zginęli dwaj...

Piąta książka z sagi o policjantach z Lipowa i Brodnicy, najbardziej mroczna. Pojawiają się w niej duchy, nawiedzone miejsca i wampir podejrzany o dokonanie mordu na dwóch mieszkańcach wsi Utopce, położonej na polanie otoczonej ze wszystkich stron lasem, który wydaje się nieprzyjazny dla obcych. Jak zwykle u Katarzyny Puzyńskiej, istotna jest warstwa obyczajowa. Istnieje szeroki krąg podejrzanych, z których każdy miał motyw, by dokonać zabójstwa, a czytelnikowi do końca trudno się zorientować kto jest sprawcą zbrodni. Wszystko byłoby super, gdyby nie zachowanie Klementyny Kopp. Dla mnie nie pasuje ono do wcześniej nakreślonego charakteru tej bohaterki. Z pewnością warto przeczytać.

Piąta książka z sagi o policjantach z Lipowa i Brodnicy, najbardziej mroczna. Pojawiają się w niej duchy, nawiedzone miejsca i wampir podejrzany o dokonanie mordu na dwóch mieszkańcach wsi Utopce, położonej na polanie otoczonej ze wszystkich stron lasem, który wydaje się nieprzyjazny dla obcych. Jak zwykle u Katarzyny Puzyńskiej, istotna jest warstwa obyczajowa. Istnieje...

Pierwszą powieścią Miłoszewskiego, którą przeczytałem był "Bezcenny". Nie zachwyciła mnie ta książką, w związku z czym miałem obawy przed lekturą kolejnych pozycji w dorobku tego autora. Słyszałem jednak pozytywne opinie o trylogii, której głównym bohaterem jest prokurator Szacki i dlatego zdecydowałem się sięgnąć po "Uwikłanie". Po przeczytaniu książki muszę stwierdzić, że była to dobra decyzja. W mojej ocenie powieść ta jest zdecydowanie lepsza od "Bezcennego". Wyróżnia ją ciekawie skonstruowana intryga z elementami psychologii tzw. teorii ustawień, która może wprawdzie wydać się mało zrozumiała dla sporej części czytelników, ale z pewnością zachęci wiele osób do poszerzenia swojej wiedzy w tym temacie. Autor stworzył w powieści nietuzinkową postać prokuratora Szackiego, człowieka z "krwi i kości", prawego, choć niepozbawionego wad, nieprzekupnego, choć ulegającego pokusom i niepotrafiącego przeciwstawić się swoim słabostkom. Z chęcią sięgnę po kolejne części trylogii. Polecam

Pierwszą powieścią Miłoszewskiego, którą przeczytałem był "Bezcenny". Nie zachwyciła mnie ta książką, w związku z czym miałem obawy przed lekturą kolejnych pozycji w dorobku tego autora. Słyszałem jednak pozytywne opinie o trylogii, której głównym bohaterem jest prokurator Szacki i dlatego zdecydowałem się sięgnąć po "Uwikłanie". Po przeczytaniu książki muszę stwierdzić, że...

Druga część trylogii kryminalnej z prokuratorem Szackim. W mojej ocenie lepsza od pierwszej. Wraz z głównym bohaterem, któremu posypało się życie rodzinne, przenosimy się z Warszawy do Sandomierza. Miasto to w niczym nie przypomina jednak sielankowego obrazu nakreślonego widzom "Ojca Mateusza". Jest mroczne, nieprzyjazne dla obcych, kryjące liczne tajemnice z przeszłości. Dopiero pod koniec lektury rozkwita pełnią wiosny. Autor bardzo udanie wplótł do powieści wątek związany z kulturą żydowską, przesądami i uprzedzeniami wobec Żydów, funkcjonującymi jeszcze przed kilkudziesięciu laty wśród Polaków. Nawiązuje do makabrycznych scen na obrazach znajdujących się w katedrze sandomierskiej (kto nie był, niech koniecznie ją odwiedzi i sam się przekona). W tym klimacie zagłębienie się, szczególnie w ponury jesienny wieczór, w lekturę "Ziarna prawdy" i próba rozwikłania ciekawie skonstruowanej intrygi jest czystą przyjemnością. Polecam

Druga część trylogii kryminalnej z prokuratorem Szackim. W mojej ocenie lepsza od pierwszej. Wraz z głównym bohaterem, któremu posypało się życie rodzinne, przenosimy się z Warszawy do Sandomierza. Miasto to w niczym nie przypomina jednak sielankowego obrazu nakreślonego widzom "Ojca Mateusza". Jest mroczne, nieprzyjazne dla obcych, kryjące liczne tajemnice z przeszłości....

Trzecia i ostatnia część kryminalnej sagi z prokuratorem Szackim w roli głównej przenosi czytelnika do Olsztyna, gdzie trafia też główny bohater, niepotrafiący nigdzie na dłużej zagrzać miejsca. Moim zdaniem jest to najlepsza część trylogii mimo tego, że autor konstruując misterną i wciągającą intrygę, zaczerpnął pełną garścią ze znakomitego filmu "Siedem" z Morganem Fremanem w jednej z głównych ról (kto nie oglądał - polecam). Plusem książki, wzbogacającym fabułę, jest niewątpliwie wątek kryminalistyczny, w którym lekarze medycyny sądowej próbują ustalić okoliczności śmierci ofiary. Gdyby nie samo zakończenie, moim zdaniem wyłamujące się ze spójnej fabuły powieści, a przez które autor pewnie chciał zostawić sobie uchyloną furtkę, dającą możliwość kontynuowania w przyszłości przygód Szackiego, "Gniew" zasłużyłby na 9 gwiazdek i byłby jednym z najlepszych polskich kryminałów jakie przeczytałem. Polecam.

Trzecia i ostatnia część kryminalnej sagi z prokuratorem Szackim w roli głównej przenosi czytelnika do Olsztyna, gdzie trafia też główny bohater, niepotrafiący nigdzie na dłużej zagrzać miejsca. Moim zdaniem jest to najlepsza część trylogii mimo tego, że autor konstruując misterną i wciągającą intrygę, zaczerpnął pełną garścią ze znakomitego filmu "Siedem" z...

Łaskun to szósta część serii kryminalnej o policjantach z Lipowa i Brodnicy, mocno powiązana z poprzednim tomem. Wypadki, które zaszły w trakcie prowadzenia śledztwa w "Utopcach", zdeterminowały losy i wzajemne relacje głównych bohaterów cyklu co sprawia, że najlepszym rozwiązaniem dla czytelnika, który nie spotkał się wcześniej z książkami Katarzyny Puzyńskiej, jest zapoznanie się po kolei ze wszystkimi poprzednimi tomami. Oczywiście można przeczytać jedynie Łaskuna ale pozbawi nas to ciekawego wątku obyczajowego charakteryzującego powieści tej autorki. Niewątpliwym atutem książki jest zwrócenie przez autorkę uwagi na stan psychiczny sprawcy i zaburzenia osobowości oraz podkreślenie, że często jej ukształtowanie jest pochodną traumatycznych przeżyć z dzieciństwa. Intryga, jak zwykle została bardzo ciekawie skonstruowana. Mankamentem powieści jest w mojej ocenie, zbyt duże nagromadzenie w niej wątków związanych z różnymi typami przestępczości: narkotykami, pedofilią, kazirodztwem, prostytucją itd. (jak na jeden kryminał, trochę tego zbyt wiele). Mimo to z pewnością warto po niego sięgnąć.

Łaskun to szósta część serii kryminalnej o policjantach z Lipowa i Brodnicy, mocno powiązana z poprzednim tomem. Wypadki, które zaszły w trakcie prowadzenia śledztwa w "Utopcach", zdeterminowały losy i wzajemne relacje głównych bohaterów cyklu co sprawia, że najlepszym rozwiązaniem dla czytelnika, który nie spotkał się wcześniej z książkami Katarzyny Puzyńskiej, jest...

"Niewinny człowiek" to wyjątkowa pozycja w twórczości Johna Grishama. Stanowi ona w istocie fabularyzowany dokument opowiadający historię człowieka z problemami psychicznymi, oskarżonego o dokonania zabójstwa, którego nie popełnił i skazanego za to przez ławę przysięgłych, w małym amerykańskim miasteczku, na karę śmierci. Książka stanowi manifest dla jej przeciwników. Ukazuje ona niedoskonałości systemu wymiaru sprawiedliwości w USA, gdzie prokurator korzysta z dowodów w postaci zeznań świadków, wiedząc o ich nieprawdziwości, dążąc za wszelką cenę do skazania oskarżonego. Sędzia nie kieruje go na badania psychiatryczne choć, ze zgromadzonego w sprawie materiału jasno wynika, że podsądny ma problemy umysłowe. Ława przysięgłych nie ma z kolei żadnego doświadczenia prawnego, w związku z czym proces sądowy sprowadza się głównie do spektaklu, a wygrywa go strona. która zręczniej potrafi grać na uczuciach przysięgłych. Niedoskonałości te prowadzą niejednokrotnie do skazania osób niewinnych i wymierzenia im kary śmierci. Autor ukazuje sytuację osób przez wiele lat czekających w celach śmierci na stracenie i trudną walkę prowadzącą do uniewinnienia niesłusznie skazanych. Polecam - także zwolennikom kary śmierci, bo jej lektura może przyczynić się do zmiany przez nich zdania lub choćby pogłębionej refleksji.

"Niewinny człowiek" to wyjątkowa pozycja w twórczości Johna Grishama. Stanowi ona w istocie fabularyzowany dokument opowiadający historię człowieka z problemami psychicznymi, oskarżonego o dokonania zabójstwa, którego nie popełnił i skazanego za to przez ławę przysięgłych, w małym amerykańskim miasteczku, na karę śmierci. Książka stanowi manifest dla jej przeciwników....

Po pochlebnych recenzjach jakie zebrała "Morfina" Szczepana Twardocha, z zaciekawieniem sięgnąłem po tą powieść, której akcja toczy się głównie w Warszawie, w pierwszych tygodniach po klęsce wrześniowej 1939r. Szok, niedowierzanie, zagubienie, przeplatają się z nostalgicznymi wspomnieniami dawnego beztroskiego życia, tak bliskiego, a zarazem tak odległego. Obraz tamtych dni, przedstawiony przez Szczepana Twardocha jest bardzo realistyczny, niemal namacalny i na długo pozostanie w mojej pamięci. W tym zmierzającym w nieznane świecie autor umieszcza głównego bohatera, stanowiącego zaprzeczenie rozpowszechnionego ideału bohaterskiego Polaka, do ostatniej kropli krwi walczącego za ojczyznę. Konstanty Willmann, podczas kampanii wrześniowej ani razu nie strzelił do żołnierzy Wermachtu lecz głównie chował się i uciekał, za co jeszcze dostał order. Nie dość, że ten były birbant i hulaka nie potrafi odnaleźć się w nowej rzeczywistości to jeszcze ma problemy z uzależnieniem od morfiny i tożsamością narodową (w jego żyłach płynie zarówno krew polska, jak i niemiecka).
Powieść wyróżnia się oryginalną narracją, która części czytelników może nie przypaść do gustu. Czy warto ją przeczytać, z pewnością tak.

Po pochlebnych recenzjach jakie zebrała "Morfina" Szczepana Twardocha, z zaciekawieniem sięgnąłem po tą powieść, której akcja toczy się głównie w Warszawie, w pierwszych tygodniach po klęsce wrześniowej 1939r. Szok, niedowierzanie, zagubienie, przeplatają się z nostalgicznymi wspomnieniami dawnego beztroskiego życia, tak bliskiego, a zarazem tak odległego. Obraz tamtych...

"Turniej cieni" to pierwsza książka Elżbiety Cherezińskiej, którą przeczytałem. Autorka umieszcza akcję swojej powieści w okresie od powstania listopadowego do wojen krymskich. Ukazuje walkę Polaków o niepodległą ojczyznę z carską Rosją w latach 1830-1831 oraz różne postawy dawnych powstańców po upadku powstania, ich tęsknotę za krajem, zagubienie, poszukiwanie swojego miejsca w świecie przez osoby zmuszone do emigracji, a także los zesłańców na Syberię. Cherezińska nie gloryfikuje przy tym całego społeczeństwa, w którym znajdowali się także zdrajcy, donoszący na rodaków i wypierający się polskości. Na kanwie wydarzeń historycznych śledzimy losy kilku bohaterów. Wraz z nimi podróżujemy przez stepy Azji, Persję i Afganistan. Z zapartym tchem śledzimy losy zesłańca, który podjął próbę ucieczki z katorgi. Poznajemy też mechanizmy działania rosyjskiej tajnej policji i dyplomacji wielkich XIX wiecznych mocarstw. Polecam wszystkim miłośnikom powieści historycznych.

"Turniej cieni" to pierwsza książka Elżbiety Cherezińskiej, którą przeczytałem. Autorka umieszcza akcję swojej powieści w okresie od powstania listopadowego do wojen krymskich. Ukazuje walkę Polaków o niepodległą ojczyznę z carską Rosją w latach 1830-1831 oraz różne postawy dawnych powstańców po upadku powstania, ich tęsknotę za krajem, zagubienie, poszukiwanie swojego...

Kolejna znakomita książka Normana Daviesa dotycząca historii Polski zarówno tej najnowszej, jak i XVIII oraz XIX wiecznej. Autor po mistrzowsku dokonuje analizy zjawisk zarówno zewnętrznych, które miały wpływ na naszą historię, jak i wewnętrznych, zachodzących w naszym społeczeństwie od schyłku I Rzeczpospolitej do lat 90 XX wieku.
Pisze o przyczynach zaborów, czynnikach, które umożliwiły narodowi polskiemu, zmuszonemu do egzystencji pod rządami trzech, jakże różnych autorytarnych mocarstw, przetrwanie trwającej ponad wiek niewoli. Profesor Davies analizuje też okoliczności, które doprowadziły do odzyskania przez Polskę niepodległości oraz trud budowy nowej państwowości w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Najwięcej miejsca autor poświęcił czasom polskiego socjalizmu, ukazując jego początki, nieudolne próby zaszczepienia go w duszach Polaków, powstanie Solidarności, stan wojenny i odzyskanie suwerenności w 1989r. Co ważne profesor Davies pokusił się też o przedstawienie czytelnikom niełatwych wyborów, przed którymi stali ludzie żyjący w PRL i ceny, jaką przyszło im często płacić za postawę wrogą w stosunku do władz.
Polecam książkę wszystkim, którzy chcieliby pogłębić swoją wiedzę szczególnie o Polsce okresu powojennego i przyczynach zdarzeń, które w tym czasie miały miejsce tym bardziej, że autor nie jest Polakiem, w związku z czym może z boku, bez emocji i uprzedzeń, spojrzeć na ten okres w historii naszego kraju.

Kolejna znakomita książka Normana Daviesa dotycząca historii Polski zarówno tej najnowszej, jak i XVIII oraz XIX wiecznej. Autor po mistrzowsku dokonuje analizy zjawisk zarówno zewnętrznych, które miały wpływ na naszą historię, jak i wewnętrznych, zachodzących w naszym społeczeństwie od schyłku I Rzeczpospolitej do lat 90 XX wieku.
Pisze o przyczynach zaborów, czynnikach,...

Książkę przeczytałem czując, po obejrzeniu filmu "Wołyń", potrzebę pogłębienia swojej wiedzy o zdarzeniach, które doprowadziły do wymordowania przez ukraińskich nacjonalistów znacznej części ludności polskiej zamieszkującej południowo - wschodnie obszary Drugiej Rzeczpospolitej. Zależało mi przy tym na lekturze pozycji, której autor obiektywnie przeanalizuje przyczyny tej zbrodni i mechanizm, który doprowadził do tragicznych zdarzeń na Wołyniu w latach 1943-1944. Książka Grzegorza Motyki spełnia te oczekiwania. Autor w sposób przystępny dla zwykłego czytelnika, ukazuje relacje polsko - ukraińskie w dwudziestoleciu międzywojennym, przybliża genezę działań przeciwko ludności polskiej i udowadnia, że były one zaplanowaną przez OUN i UPA akcją mającą na celu oczyszczenie ziem przyszłego państwa ukraińskiego z mieszkających na nich Polaków. Niewątpliwą wartością książki, jest ponadczasowość. Mechanizm, który doprowadził do mordu żyjących od wielu lat obok siebie sąsiadów, jest niestety ponadczasowy i bardzo często powtarzał się już w historii. Nieokiełznany nacjonalizm, ksenofobia, szowinizm i serwowanie społeczeństwu przesłania nienawiści wobec osób o innej narodowości, rasie, religii, czy kulturze, także w dzisiejszych czasach, może doprowadzić do wybuchu niekontrolowanej fali przemocy, co powinno być przestrogą dla wszystkich. Polecam

Książkę przeczytałem czując, po obejrzeniu filmu "Wołyń", potrzebę pogłębienia swojej wiedzy o zdarzeniach, które doprowadziły do wymordowania przez ukraińskich nacjonalistów znacznej części ludności polskiej zamieszkującej południowo - wschodnie obszary Drugiej Rzeczpospolitej. Zależało mi przy tym na lekturze pozycji, której autor obiektywnie przeanalizuje przyczyny tej...

Kolejna bardzo dobra książka Jo Nesbo. Syn, który ucieka z więzienia by znaleźć zabójców swojego ojca - policjanta i wymierzyć im sprawiedliwość. Jak zwykle u Nesbo bardzo wciągająca i wartka akcja. Okazuje się, że bez Harrego Hole, głównego bohatera powieści tego autora, książka nie traci nic na wartości, choć mnie osobiście, Harrego trochę brakuje. Polecam

Kolejna bardzo dobra książka Jo Nesbo. Syn, który ucieka z więzienia by znaleźć zabójców swojego ojca - policjanta i wymierzyć im sprawiedliwość. Jak zwykle u Nesbo bardzo wciągająca i wartka akcja. Okazuje się, że bez Harrego Hole, głównego bohatera powieści tego autora, książka nie traci nic na wartości, choć mnie osobiście, Harrego trochę brakuje. Polecam

Książka ta znalazła się na mojej półce już kilka miesięcy temu ale długo nie mogłem zebrać się do przeczytania kontynuacji Millenium. Jej autor stanął bowiem przed nie lada zadaniem zmierzenia się z kultową sagą Stiega Larssona. Obawiałem się, czy poradzi sobie z tym wyzwaniem i czy lektura jego powieści, jeśli nie sprostał wyzwaniu, przesłoni mi na długi czas rewelacyjne wrażenia po przeczytaniu Millenium. Gdy wreszcie zdecydowałem się sięgnąć po książkę Lagercrantza i zagłębiłem się w lekturę, moje wcześniejsze obawy szybko ustąpiły. Wartka, wciągająca od samego początku akcja w klimacie powieści Larssona, z udziałem bohaterów Millenium Mikela Blomqvista i bezkompromisowej Lisbeth Salanader, którzy znów muszą stawić czoła gangsterom powiązanym ze światem polityki, nawiązuje do zagrożeń współczesności związanych z wszechobecną inwigilacją i szpiegostwem gospodarczym. Największą wadą powieści jest to, że zbyt szybko się kończy ale autor zostawił małą furtkę, dając czytelnikom nadzieję na kontynuację. Polecam

Książka ta znalazła się na mojej półce już kilka miesięcy temu ale długo nie mogłem zebrać się do przeczytania kontynuacji Millenium. Jej autor stanął bowiem przed nie lada zadaniem zmierzenia się z kultową sagą Stiega Larssona. Obawiałem się, czy poradzi sobie z tym wyzwaniem i czy lektura jego powieści, jeśli nie sprostał wyzwaniu, przesłoni mi na długi czas rewelacyjne...

Książka była dość szeroko reklamowana jako thriller psychologiczny. Zbierała dobre recenzje więc i ja zdecydowałem się ją przeczytać. Akcja zaczyna się spokojnie i z początku toczy się dość leniwie. W pierwszych rozdziałach trudno doszukać się elementów thrillera. Na pierwszy plan wysuwa się wątek obyczajowy. Autorka przedstawia nam widziane oczyma trzech kobiet współczesne życie trzydziestolatek w wielkim mieście, dojeżdżających do pracy z przedmieść, dla których szczytem marzeń jest posiadanie partnera i domu w peryferyjnej dzielnicy. Paula Hawkins ukazuje niedojrzałość pozornie dorosłych ludzi ich osamotnienie w walce z życiowymi problemami, powierzchowność więzi występujących w związkach. Wskazuje też na często występującą rozbieżność między postrzeganiem innych ludzi i ich sytuacji życiowej, a rzeczywistością. W dalszej części powieści akcja wyraźnie przyspiesza, pojawia się wątek zabójstwa i ciekawie skonstruowana intryga. Lektura coraz bardziej pochłania czytelnika. Książkę z pewnością warto przeczytać.

Książka była dość szeroko reklamowana jako thriller psychologiczny. Zbierała dobre recenzje więc i ja zdecydowałem się ją przeczytać. Akcja zaczyna się spokojnie i z początku toczy się dość leniwie. W pierwszych rozdziałach trudno doszukać się elementów thrillera. Na pierwszy plan wysuwa się wątek obyczajowy. Autorka przedstawia nam widziane oczyma trzech kobiet współczesne...