Arena szczurów

Początek ,, Areny szczurów '' Marka Krajewskiego zapowiada się niesamowicie , niezwykle intrygująco. Niestety potem to jest już momentami fantastyka, bo jak inaczej wytłumaczyć szczęście Edwarda Popielskiego gdzie okazji do stracenia Łyssy ma całe mnóstwo, a mimo to udaje mu się przeżyć piekło. Nie przemawia do mnie taki rozwój akcji, nie przemawia do mnie także samo zakończenie, które moim skromnym zdaniem jest napisane naprędce. Nie wiem dlaczego autor posłużył się taki, a nie innym jakże miałkim zakończeniem. Czyżby Marek Krajewski nie miał innego pomysłu na finał ? Całość wzięła się ze zwykłego donosu ? Dlaczego w tym akurat momencie mówię ,, zwykłego donosu ‘’ , ponieważ cała ta mistyfikacja , cała ta otoczka jakże dość wydumana i wyimaginowana ( owszem to fantastyka, ale muszę przyznać, że i ona zasługuje w pewnym stopniu jednak na uznanie ) nie ma sensu . Najpierw wielkie halo, wielkie bum , balon napompowywany do granic możliwości, Edward Popielski walczy na arenie z tytanem, potem walczy na śmierć i życie na arenie pełnej szczurów, codziennie jest zagrożony i narażony na śmierć ze strony któregoś z sołdatów, wedle ich widzi mi się i nagle co……i nagle na samym końcu jedno wielkie nic……..sam Krzyżagórski też ginie w dość osobliwy sposób. Charakterystyka sprawcy….nie przemawia do mnie taka przemiana, która w niej zaszła………..nie , tak nie mogło być, nie w tym przypadku.

Pomysł był bardzo dobry, gorzej już było niestety z wykonaniem, z ubraniem słów we właściwe stroje. Nie ta para kaloszy Panie Krajewski. Po prostu wstyd.

Początek ,, Areny szczurów '' Marka Krajewskiego zapowiada się niesamowicie , niezwykle intrygująco. Niestety potem to jest już momentami fantastyka, bo jak inaczej wytłumaczyć szczęście Edwarda Popielskiego gdzie okazji do stracenia Łyssy ma całe mnóstwo, a mimo to udaje mu się przeżyć piekło. Nie przemawia do mnie taki rozwój akcji, nie przemawia do mnie także samo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo słaba pozycja. Bez logiki i atmosfery. Szkoda. Taki dobry autor, takich dobrych książek.

Bardzo słaba pozycja. Bez logiki i atmosfery. Szkoda. Taki dobry autor, takich dobrych książek.

Pokaż mimo to

"Nawet gwiazdy płaczą z tym, kto płacze w nocy" rzecze Talmud. I nad tą książką wypada mi jeno zapłakać. Dawno czegoś tak słabego nie czytałem. Niestety. P. Krajewskiego miałem za naprawdę sprawnego warsztatowca. A tu wychodzi na to, iż kapryśna wena twórcza Go opuściła. Dajmy więc zbiór jakiś wynaturzeń, dewiacji, chorych fantazji i niech się dzieje. No, nie dzieje się. Szkoda czasu.

"Nawet gwiazdy płaczą z tym, kto płacze w nocy" rzecze Talmud. I nad tą książką wypada mi jeno zapłakać. Dawno czegoś tak słabego nie czytałem. Niestety. P. Krajewskiego miałem za naprawdę sprawnego warsztatowca. A tu wychodzi na to, iż kapryśna wena twórcza Go opuściła. Dajmy więc zbiór jakiś wynaturzeń, dewiacji, chorych fantazji i niech się dzieje. No, nie dzieje się....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kawał dobrej roboty! Jeden z najlepszych współczesnych pisarzy.

Kawał dobrej roboty! Jeden z najlepszych współczesnych pisarzy.

Pokaż mimo to

6/10

6/10

Pokaż mimo to

https://ksiazkoholiczka22.blogspot.com/2019/06/arena-szczurow-marek-krajewski.html

https://ksiazkoholiczka22.blogspot.com/2019/06/arena-szczurow-marek-krajewski.html

Pokaż mimo to

136/2019

136/2019

Pokaż mimo to

6.5/10

6.5/10

Pokaż mimo to

Krajewski w najlepszym wydaniu! Jest łacina, Cyceron, historia pierwszych lat powojennych, chociaż tym razem nad polskim morzem, w Darłowie.
Jest zagadka kryminalna, w mig rozwiązana, jest zagadka ponoć autentyczna z dzieła włoskiego humanisty (piszę ponoć, bo ani humanista, ani jego dzieło nie istnieje), nad którą syn Popielskiego długo się trudzi.
I jest wreszcie ogromna dawka makabry. Tak mrocznego i odrażającego spektaklu upodlenia człowieka jeszcze chyba u Krajewskiego nie widziałam.
Ale jeśli autorem owego spektaklu jest UB i Sowieci, to jakoś wcale mnie to nie dziwi i staje się niemal stuprocentowo wiarygodne.
Szkoda tylko, że tym wynaturzeniom poddany był Popielski.
Na koniec naturalnie jeszcze raz chylę czoła za lekkie pióro pisarza, bo jego powieści się nie czyta, ale połyka. Te 300 stron mija jak z bicza trzasł. To bardzo dobry autor i na rynek polski i na eksport.

Krajewski w najlepszym wydaniu! Jest łacina, Cyceron, historia pierwszych lat powojennych, chociaż tym razem nad polskim morzem, w Darłowie.
Jest zagadka kryminalna, w mig rozwiązana, jest zagadka ponoć autentyczna z dzieła włoskiego humanisty (piszę ponoć, bo ani humanista, ani jego dzieło nie istnieje), nad którą syn Popielskiego długo się trudzi.
I jest wreszcie ogromna...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jak żyć bez Popielskiego????? A może Pan Marek by tak uruchomił wehikuł czasu i napisał coś jeszcze dziejącego się w latach wcześniejszych??????

Jak żyć bez Popielskiego????? A może Pan Marek by tak uruchomił wehikuł czasu i napisał coś jeszcze dziejącego się w latach wcześniejszych??????

Pokaż mimo to