Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Moim zdaniem jedna ze słabszych części sagi lipowskiej. Autorka, być może żeby urozmaicić serię, poszła trochę w stronę horroru ale czy eksperyment ten się udał, to musi ocenić samodzielnie każdy czytelnik. Bardzo zaskakujące zakończenie. Jestem ciekawy jak Katarzyna Puzyńska wybrnie z niego w następnej książce o policjantach z Lipowa,.

Moim zdaniem jedna ze słabszych części sagi lipowskiej. Autorka, być może żeby urozmaicić serię, poszła trochę w stronę horroru ale czy eksperyment ten się udał, to musi ocenić samodzielnie każdy czytelnik. Bardzo zaskakujące zakończenie. Jestem ciekawy jak Katarzyna Puzyńska wybrnie z niego w następnej książce o policjantach z Lipowa,.

Dobrze było znów wrócić do Lipowa bo muszę przyznać, że zżyłem się z wieloma bohaterami sagi Katarzyny Puzyńskiej. Choć moim zdaniem "Martwiec" może nie jest najlepszą książką z serii, to na pewno można go uznać za solidną pozycję wśród polskich kryminałów. Warto przeczytać.

Dobrze było znów wrócić do Lipowa bo muszę przyznać, że zżyłem się z wieloma bohaterami sagi Katarzyny Puzyńskiej. Choć moim zdaniem "Martwiec" może nie jest najlepszą książką z serii, to na pewno można go uznać za solidną pozycję wśród polskich kryminałów. Warto przeczytać.

Przeczytałem Motylka zachęcony przez żonę. Muszę przyznać, że początek wydał mi się dość banalny i niezachęcający do dalszej lektury. Do małej miejscowości przyjeżdża z Warszawy dziewczyna po przejściach (rozwodzie), zamieszkuje w starym dworku i próbuje na nowo poukładać swoje życie. Na szczęście nie zrażam się szybko, w związku z czym postanowiłem kontynuować lekturę i była to bardzo dobra decyzja. Z każdą następną stroną fabuła rozwija się, a atmosfera gęstnieje. W niewielkim i sennym do tej pory Lipowie następuje seria zabójstw. W dusznej, małomiasteczkowej społeczności wielu mieszkańców wydaje się podejrzanych. Powieść jest bardzo dobrze skonstruowana i praktycznie do samego końca czytelnik musi głowić się kto jest mordercą. Polecam wszystkim miłośnikom kryminałów. Ja z chęcią przeczytam kolejne książki tej autorki.

Przeczytałem Motylka zachęcony przez żonę. Muszę przyznać, że początek wydał mi się dość banalny i niezachęcający do dalszej lektury. Do małej miejscowości przyjeżdża z Warszawy dziewczyna po przejściach (rozwodzie), zamieszkuje w starym dworku i próbuje na nowo poukładać swoje życie. Na szczęście nie zrażam się szybko, w związku z czym postanowiłem kontynuować lekturę i...

"Więcej czerwieni" to druga książka Katarzyny Puzyńskiej, którą miałem przyjemność przeczytać i użyty przez mnie zwrot "przyjemność", bynajmniej nie jest w tym przypadku jedynie formułą grzecznościową. Lektura "Motylka" - pierwszego kryminału tej autorki, zachęciła mnie do sięgnięcia po kontynuację przygód oryginalnej i niesfornej policjantki Klementyny Kopp oraz komendanta wiejskiego posterunku w Lipowie Daniela Podgórskiego, tworzących bardzo oryginalną ale przypadającą do gustu czytelnikowi parę śledczych, próbujących rozwiązać zagadkę kryminalną. Tym razem dochodzi do serii brutalnych zabójstw młodych kobiet w okolicach Lipowa, które starają się wyjaśnić policjanci z wydziału kryminalnego z Brodnicy przy wsparciu Daniela Podgórskiego. Powieść poza bardzo dobrze skonstruowanym wątkiem kryminalnym, posiada też ciekawą fabułę obyczajową i doskonale wpleciony w nią wątek psychologiczny (autorka jest w zawodu psychologiem). Niewątpliwie stanowi to jej duży plus, odróżniający ją od kryminałów innych autorów. Co najważniejsze, od początku powieści, praktycznie do jej zakończenia, krąg osób podejrzanych, które ze względu na podawane przez Katarzynę Puzyńską coraz to nowsze okoliczności, mogły dopuścić się morderstw, jest szeroki. Zmusza to mimowolnie czytelnika do przemyśleń, wczucia się w rolę śledczych i podjęcia samodzielnej próby poskładania w całość posiadanych informacji w celu odkrycia prawdy, co moim zdaniem jest kwintesencją dobrego kryminału. Gorąco polecam, gdyż "Więcej czerwieni" jest jeszcze lepszą książką od "Motylka". Ja z wielką zapałem i nie mniejszymi nadziejami na fantastyczną lekturę usiądę do kolejnych powieści Katarzyny Puzyńskiej, gdyż w mojej ocenie wyrasta ona na czołową, polską autorkę kryminałów.

"Więcej czerwieni" to druga książka Katarzyny Puzyńskiej, którą miałem przyjemność przeczytać i użyty przez mnie zwrot "przyjemność", bynajmniej nie jest w tym przypadku jedynie formułą grzecznościową. Lektura "Motylka" - pierwszego kryminału tej autorki, zachęciła mnie do sięgnięcia po kontynuację przygód oryginalnej i niesfornej policjantki Klementyny Kopp oraz komendanta...

Czwarta część cyklu kryminalnego Katarzyny Puzyńskiej. Daniel Podgórski i Klementyna Kopp tym razem stają przed zadaniem rozwiązania zagadki zabójstw, w których pojawia się motyw szachowy oraz wydarzenia sprzed ponad 150 lat. Autorka po raz kolejny stworzyła intrygę trzymającą w napięciu do samego końca, z nieoczekiwanym zwrotem akcji gdy wydaje się, że wszystko jest już jasne. Książka trzyma wysoki poziom poprzednich tomów. Wątek kryminalny jest wpleciony w powieść obyczajową, co moim zdaniem stanowi duży plus kryminałów Katarzyny Puzyńskiej, odróżniający je od książek innych autorów i poszerzający grono czytelników. To właśnie niezakończony wątek obyczajowy stanowi dodatkową zachętę do sięgnięcia po kolejny tom przygód jednej z najbardziej osobliwych par detektywów stworzonych przez autorów powieści kryminalnych. Jak z wielką chęcią zagłębię się w tą lekturę.

Czwarta część cyklu kryminalnego Katarzyny Puzyńskiej. Daniel Podgórski i Klementyna Kopp tym razem stają przed zadaniem rozwiązania zagadki zabójstw, w których pojawia się motyw szachowy oraz wydarzenia sprzed ponad 150 lat. Autorka po raz kolejny stworzyła intrygę trzymającą w napięciu do samego końca, z nieoczekiwanym zwrotem akcji gdy wydaje się, że wszystko jest już...

Trzeci z serii kryminałów Katarzyny Puzyńskiej osadzonych w niewielkim Lipowie. Tym razem Daniel Podgórski i jego współpracownicy muszą zmierzyć się z zagadką dotyczącą sekty, której członkowie przed wielu laty mieszkali w sąsiedztwie Lipowa. Co więcej okaże się, że sprawa ta jest powiązana z tragicznymi zdarzeniami sprzed kilkunastu lat, podczas których zginęli dwaj policjanci - ojcowie Daniela Podgórskiego i Pawła Kamińskiego - obecnie pracujących w lipowskiej komendzie. Rozwiązanie jej rzuci nowe światło na okoliczności tragedii sprzed lat. Atmosfera staje się jeszcze bardziej gorąca, gdy na warunkowe zwolnienie wychodzi z więzienia jej sprawca. Tak jak w poprzednich częściach, powieść Katarzyny Puzyńskiej, oprócz wątku kryminalnego, charakteryzuje się bogatym wątkiem psychologiczno - społecznym, wartką akcją oraz znakomicie zbudowaną intrygą z wieloma podejrzanymi, z których każdy miał motyw i mógł być zabójcą. Polecam

Trzeci z serii kryminałów Katarzyny Puzyńskiej osadzonych w niewielkim Lipowie. Tym razem Daniel Podgórski i jego współpracownicy muszą zmierzyć się z zagadką dotyczącą sekty, której członkowie przed wielu laty mieszkali w sąsiedztwie Lipowa. Co więcej okaże się, że sprawa ta jest powiązana z tragicznymi zdarzeniami sprzed kilkunastu lat, podczas których zginęli dwaj...

Piąta książka z sagi o policjantach z Lipowa i Brodnicy, najbardziej mroczna. Pojawiają się w niej duchy, nawiedzone miejsca i wampir podejrzany o dokonanie mordu na dwóch mieszkańcach wsi Utopce, położonej na polanie otoczonej ze wszystkich stron lasem, który wydaje się nieprzyjazny dla obcych. Jak zwykle u Katarzyny Puzyńskiej, istotna jest warstwa obyczajowa. Istnieje szeroki krąg podejrzanych, z których każdy miał motyw, by dokonać zabójstwa, a czytelnikowi do końca trudno się zorientować kto jest sprawcą zbrodni. Wszystko byłoby super, gdyby nie zachowanie Klementyny Kopp. Dla mnie nie pasuje ono do wcześniej nakreślonego charakteru tej bohaterki. Z pewnością warto przeczytać.

Piąta książka z sagi o policjantach z Lipowa i Brodnicy, najbardziej mroczna. Pojawiają się w niej duchy, nawiedzone miejsca i wampir podejrzany o dokonanie mordu na dwóch mieszkańcach wsi Utopce, położonej na polanie otoczonej ze wszystkich stron lasem, który wydaje się nieprzyjazny dla obcych. Jak zwykle u Katarzyny Puzyńskiej, istotna jest warstwa obyczajowa. Istnieje...

Łaskun to szósta część serii kryminalnej o policjantach z Lipowa i Brodnicy, mocno powiązana z poprzednim tomem. Wypadki, które zaszły w trakcie prowadzenia śledztwa w "Utopcach", zdeterminowały losy i wzajemne relacje głównych bohaterów cyklu co sprawia, że najlepszym rozwiązaniem dla czytelnika, który nie spotkał się wcześniej z książkami Katarzyny Puzyńskiej, jest zapoznanie się po kolei ze wszystkimi poprzednimi tomami. Oczywiście można przeczytać jedynie Łaskuna ale pozbawi nas to ciekawego wątku obyczajowego charakteryzującego powieści tej autorki. Niewątpliwym atutem książki jest zwrócenie przez autorkę uwagi na stan psychiczny sprawcy i zaburzenia osobowości oraz podkreślenie, że często jej ukształtowanie jest pochodną traumatycznych przeżyć z dzieciństwa. Intryga, jak zwykle została bardzo ciekawie skonstruowana. Mankamentem powieści jest w mojej ocenie, zbyt duże nagromadzenie w niej wątków związanych z różnymi typami przestępczości: narkotykami, pedofilią, kazirodztwem, prostytucją itd. (jak na jeden kryminał, trochę tego zbyt wiele). Mimo to z pewnością warto po niego sięgnąć.

Łaskun to szósta część serii kryminalnej o policjantach z Lipowa i Brodnicy, mocno powiązana z poprzednim tomem. Wypadki, które zaszły w trakcie prowadzenia śledztwa w "Utopcach", zdeterminowały losy i wzajemne relacje głównych bohaterów cyklu co sprawia, że najlepszym rozwiązaniem dla czytelnika, który nie spotkał się wcześniej z książkami Katarzyny Puzyńskiej, jest...

Po najsłabszej, moim zdaniem, części sagi o policjantach z Lipowa - "Łaskunie", z lekką obawą sięgnąłem po siódmą część cyklu Katarzyny Puzyńskiej. Na szczęście "Dom czwarty" wraca do dobrego poziomu wcześniejszych książek autorki. Misternie skonstruowana intryga, osadzona w ponurej scenerii podupadłego dworu, nawiązanie do wydarzeń z przeszłości i ciekawe zakończenie, przede wszystkim co do motywów zbrodni, to niewątpliwe plusy "Domu czwartego". Mam nadzieję, że powieści Katarzyny Puzyńskiej na stałe wróciły już na właściwe tory. Z zainteresowaniem przeczytam kolejną książkę tej autorki. Polecam.

Po najsłabszej, moim zdaniem, części sagi o policjantach z Lipowa - "Łaskunie", z lekką obawą sięgnąłem po siódmą część cyklu Katarzyny Puzyńskiej. Na szczęście "Dom czwarty" wraca do dobrego poziomu wcześniejszych książek autorki. Misternie skonstruowana intryga, osadzona w ponurej scenerii podupadłego dworu, nawiązanie do wydarzeń z przeszłości i ciekawe zakończenie,...

"Czarne Narcyzy" to kolejny dobry kryminał Katarzyny Puzyńskiej z charakterystycznym dla tej autorki wątkiem obyczajowym. Tym razem policjanci z Lipowa będą musieli wyjaśnić sprawę śmierci dwojga młodych ludzi i zwłok noworodka ukrytych w położonym w leśnych ostępach domu. Stworzona przez autorkę fabuła jest wielowątkowa i dopiero pod koniec książki wszystkie elementy kryminalnej układanki trafiają na swoje miejsce. Polecam wszystkim miłośnikom kryminału oraz osobom, które czytają powieści Katarzyny Puzyńskiej śledząc losy policjantów w Lipowa.

"Czarne Narcyzy" to kolejny dobry kryminał Katarzyny Puzyńskiej z charakterystycznym dla tej autorki wątkiem obyczajowym. Tym razem policjanci z Lipowa będą musieli wyjaśnić sprawę śmierci dwojga młodych ludzi i zwłok noworodka ukrytych w położonym w leśnych ostępach domu. Stworzona przez autorkę fabuła jest wielowątkowa i dopiero pod koniec książki wszystkie elementy...

Bardzo dobra książka, która łączy wątek kryminalny z elementami obyczajowymi, co jest cechą charakterystyczną prozy Katarzyny Puzyńskiej. Podobnie, jako w poprzednich częściach sagi o policjantach z Lipowa, fabuła jest rozbudowana i tajemnicza. Skrawki opowiadanej historii stopniowo, choć niespiesznie, łączą się ze sobą, prowadząc do rozwiązania zagadki kryminalnej. Choć niektórzy czytelnicy mogą pogubić się w wielości postaci i wątków, to książkę z pewnością warto przeczytać. Polecam nie tylko miłośnikom sagi o Lipowie.

Bardzo dobra książka, która łączy wątek kryminalny z elementami obyczajowymi, co jest cechą charakterystyczną prozy Katarzyny Puzyńskiej. Podobnie, jako w poprzednich częściach sagi o policjantach z Lipowa, fabuła jest rozbudowana i tajemnicza. Skrawki opowiadanej historii stopniowo, choć niespiesznie, łączą się ze sobą, prowadząc do rozwiązania zagadki kryminalnej. Choć...

Z chęcią wróciłem do Lipowa aby śledzić dalsze losy głównych bohaterów sagi kryminalnej Katarzyny Puzyńskiej. Kolejny tom, może nie jest najlepszy z całego cyklu, ale myślę, że miłośnikom kryminału z elementami obyczajowymi przypadnie do gustu.

Z chęcią wróciłem do Lipowa aby śledzić dalsze losy głównych bohaterów sagi kryminalnej Katarzyny Puzyńskiej. Kolejny tom, może nie jest najlepszy z całego cyklu, ale myślę, że miłośnikom kryminału z elementami obyczajowymi przypadnie do gustu.

Klasyczny kryminał w charakterystycznym dla Katarzyny Puzyńskiej stylu. Autorka stopniowo odkrywa kolejne fragmenty historii, które układają się pomału w logiczną całość. Bardzo cenię u tej autorki to, że prawie do końca jej książek kilka osób jest podejrzanych o dokonanie zbrodni i każda z nich ma dobry motyw aby popełnić przestępstwo. Do tego dochodzi bardzo mocne i niespodziewane zakończenie. Polecam, szczególnie fanom serii o policjantach z Lipowa.

Klasyczny kryminał w charakterystycznym dla Katarzyny Puzyńskiej stylu. Autorka stopniowo odkrywa kolejne fragmenty historii, które układają się pomału w logiczną całość. Bardzo cenię u tej autorki to, że prawie do końca jej książek kilka osób jest podejrzanych o dokonanie zbrodni i każda z nich ma dobry motyw aby popełnić przestępstwo. Do tego dochodzi bardzo mocne i...

Po bardzo mocnym zakończeniu poprzedniego tomu., z ciekawością sięgnąłem po kolejny tom sagi o policjantach z Lipowa i po raz kolejny się nie zawiodłem. Choć mnogość wątków, w miarę rozwoju akcji, może przyprawić czytelnika o ból głowy, to muszę przyznać, że stworzenie tak rozbudowanej fabuły wymagało sporo wyobraźni i pracy. Autorka kontynuuje w Śnieżodze wątek obyczajowy, który jest charakterystyczną cechą całego cyklu i moim zdaniem stanowi jego duży plus,. Dlatego osobom, które chcą po raz pierwszy sięgnąć po jej książki proponuję rozpoczęcie lektury od "Motylka". Ja z przyjemnością przeczytam kolejny tom sagi.

Po bardzo mocnym zakończeniu poprzedniego tomu., z ciekawością sięgnąłem po kolejny tom sagi o policjantach z Lipowa i po raz kolejny się nie zawiodłem. Choć mnogość wątków, w miarę rozwoju akcji, może przyprawić czytelnika o ból głowy, to muszę przyznać, że stworzenie tak rozbudowanej fabuły wymagało sporo wyobraźni i pracy. Autorka kontynuuje w Śnieżodze wątek obyczajowy,...