Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chyba mi się jeszcze nie zdarzyło przeczytać książkę w której wszyscy bohaterowie by mnie wkurzali. Główna bohaterka to chora psychicznie egoistka, która nie kontaktuje ze światem rzeczywistym i nie ogarnia co się wokół niej dzieje i co najgorsze, niestety tacy ludzie istnieja na prawdę. Zawiodłam się. Czuję się wydymana i oszukana. Straciłam cenne godziny, które mogłam przeznaczyć na inne książki. Mam koszmarne poczucie straty czasu. I poraz pierwszy żałuję, że przeczytałam do końca. Czytałam naiwnie do końca, licząc na jakąś odrobinę dobrego, srogo się zawiodłam niestety. Lubię książki, w których autorzy przedstawiają świat artystów z różnych dziedzin, ale tutaj autorka delikatnie przekroczyła granicę absurdu i zrobiło się dziwnie. Lubię dziwne książki, zagmatwane, ale to jest nudny koszmarek. A czułam, że to powieść nie dla mnie i że mam po nią nie sięgać, nie posłuchałam tym razem swojej intuicji, uparłam się i dostałam za swoje.

Chyba mi się jeszcze nie zdarzyło przeczytać książkę w której wszyscy bohaterowie by mnie wkurzali. Główna bohaterka to chora psychicznie egoistka, która nie kontaktuje ze światem rzeczywistym i nie ogarnia co się wokół niej dzieje i co najgorsze, niestety tacy ludzie istnieja na prawdę. Zawiodłam się. Czuję się wydymana i oszukana. Straciłam cenne godziny, które mogłam...

... aż odjęło mi mowę. Nie wiem jak mam wyrazić uczucia jakie mną zawładnęły w trakcie czytania tej książki jak i po przeczytaniu.
Wstrząsająca!! Nie da się powstrzymać łez.
Podziwiam autorkę, że miała odwagę powrócić do swoich koszmarnych przeżyć i podzielić się nimi z innymi pisząc tę książkę.

... aż odjęło mi mowę. Nie wiem jak mam wyrazić uczucia jakie mną zawładnęły w trakcie czytania tej książki jak i po przeczytaniu.
Wstrząsająca!! Nie da się powstrzymać łez.
Podziwiam autorkę, że miała odwagę powrócić do swoich koszmarnych przeżyć i podzielić się nimi z innymi pisząc tę książkę.