Nie polecam. Książka strasznie się wlecze, akcji jest bardzo mało, nawet w trakcie już samej wojny. Główny bohater jest tak nijaki, że książka naprawdę niewiele by straciła jakby w ogóle go nie było. Zdecydowanym i chyba jedynym plusem są ciekawe postaci poboczne oraz sam Achilles. Zakończenie książki bardzo mocno rozczarowujące.

Nie polecam. Książka strasznie się wlecze, akcji jest bardzo mało, nawet w trakcie już samej wojny. Główny bohater jest tak nijaki, że książka naprawdę niewiele by straciła jakby w ogóle go nie było. Zdecydowanym i chyba jedynym plusem są ciekawe postaci poboczne oraz sam Achilles. Zakończenie książki bardzo mocno rozczarowujące.

Piękna książka!
CAŁA RECENZJA: https://mira-bell.blogspot.com/2023/11/piesn-o-achillesie.html

Piękna książka!
CAŁA RECENZJA: https://mira-bell.blogspot.com/2023/11/piesn-o-achillesie.html

Niezmiernie mnie bawią opinie oburzonych faktem, że Achilles był gejem/bi. Ktoś tu chyba dostał jedynkę na sprawdzianie z mitologii.

Ta książka jest po prostu fenomenalna. Tak pięknie napisana, że nie idzie się oderwać. Po raz drugi nie dowierzam, jak cudownie i ciekawie można przełożyć coś, co z pozoru na zbyt ciekawe nie wygląda. Piękno opisów wydarzeń i uczuć bohaterów jest nie do przeoczenia. Polecam.

Niezmiernie mnie bawią opinie oburzonych faktem, że Achilles był gejem/bi. Ktoś tu chyba dostał jedynkę na sprawdzianie z mitologii.

Ta książka jest po prostu fenomenalna. Tak pięknie napisana, że nie idzie się oderwać. Po raz drugi nie dowierzam, jak cudownie i ciekawie można przełożyć coś, co z pozoru na zbyt ciekawe nie wygląda. Piękno opisów wydarzeń i uczuć bohaterów...

Książka skradła moje serce. Pięknie napisania, miłość pomiędzy głównymi bohaterami rozwijała sie powoli. Wojna opisana tak jak byc powinna, bez owijania w bawełnę.
Z chęcią przeczytałabym ponownie, mimo wielu wylanych łez przy czytaniu końcówki.

Książka skradła moje serce. Pięknie napisania, miłość pomiędzy głównymi bohaterami rozwijała sie powoli. Wojna opisana tak jak byc powinna, bez owijania w bawełnę.
Z chęcią przeczytałabym ponownie, mimo wielu wylanych łez przy czytaniu końcówki.

Czekam na przepisana na nowo przez autorkę wetsje władcy pierścieni a najlepiej Biblii na wersję woke

Czekam na przepisana na nowo przez autorkę wetsje władcy pierścieni a najlepiej Biblii na wersję woke

„ᴘɪᴇśń ᴏ ᴀᴄʜɪʟʟᴇsɪᴇ" to opowieść o bogach i królach a także o prawdziwej miłości i ludzkich uczuciach.
💙
Miłość, nadzieja, nienawiść...
🩵
„ᴘɪᴇśń ᴏ ɴᴀᴊᴡsᴘᴀɴɪᴀʟsᴢʏᴍ ᴢ ʙᴏʜᴀᴛᴇʀóᴡ, ᴋᴛóʀʏ ɴᴀ sᴡᴇᴊ ᴛᴀʀᴄᴢʏ ɴᴏsɪᴌ sᴌᴏńᴄᴇ ɪ ᴋsɪężʏᴄ, ᴡʏśᴘɪᴇᴡᴀɴᴀ ᴘʀᴢᴇᴢ ᴋᴏɢᴏś ᴋᴛᴏ ᴘᴏᴋᴏᴄʜᴀᴌ żʏᴄɪᴇ ᴡ ᴊᴇɢᴏ ᴄɪᴇɴɪᴜ.."
💙
🩵
„ʟᴏs ᴢᴇᴛᴋɴąᴌ ᴀᴄʜɪʟʟᴇsᴀ ᴢ ɢᴏᴅɴʏᴍ ᴘᴏɢᴀʀᴅʏ ᴡʏɢɴᴀńᴄᴇᴍ, ᴋᴛóʀᴇɢᴏ ᴡʏʀᴢᴇᴋᴌ sɪę ᴡᴌᴀsɴʏ ᴏᴊᴄɪᴇᴄ. ᴘᴀᴛʀᴏᴋʟᴏsᴏᴡɪ - ʙᴏ ᴛᴀᴋ ʙʏᴌᴏ ᴍᴜ ɴᴀ ɪᴍɪę - ʙʀᴀᴋᴏᴡᴀᴌᴏ ᴛᴇɢᴏ ᴡsᴢʏsᴛᴋɪᴇɢᴏ, ᴄᴏ ᴍɪᴀᴌ ᴋsɪążęᴄʏ sʏɴ. ᴀ ᴊᴇᴅɴᴀᴋ ᴘᴇᴡɴᴇɢᴏ ᴅɴɪᴀ ᴢᴀᴅᴢɪᴇʀᴢɢɴęᴌᴀ sɪę ᴍɪęᴅᴢʏ ɴɪᴍɪ ɴɪć ɴɪᴇᴢᴡʏᴋᴌᴇᴊ ᴘʀᴢʏᴊᴀźɴɪ."
🤍

Książka sama w sobie jest super, opowiada o więzi między przyjaciółmi, o uczuciach i o wszystkim co ważne ❤️
jednakże raczej nie przeczytam jej drugi raz. Nie przepadam za bardzo za mitologią i ciężko było mi się odnaleźć w imionach wszystkich bogów. Także jeśli lubicie mitologię to książka jest idealna dla Was! i na pewno nie będziecie żałować jej przeczytania.
Uwielbiam w książkach to, że towarzyszą nam przeróżne emocje. Tak też było w przypadku tej książki, bo mimo tego, że momentami się nudziłam to były fragmenty gdzie nie chciałam odkładać książki na bok bo chciałam wiedzieć co się wydarzy. Były także momenty kiedy bohaterowie mnie wkurzali swoim zachowaniem haha a także kiedy się wzruszałam bo było coś uroczego. Także to jest taki wielki plusik!👀❤️
Nie mówię, że książka jest zła - bo z pewnością wniesie do życia nie jednego z Was cenne informacje. Po prostu nie przypadła mi do gustu 💗

„ᴘɪᴇśń ᴏ ᴀᴄʜɪʟʟᴇsɪᴇ" to opowieść o bogach i królach a także o prawdziwej miłości i ludzkich uczuciach.
💙
Miłość, nadzieja, nienawiść...
🩵
„ᴘɪᴇśń ᴏ ɴᴀᴊᴡsᴘᴀɴɪᴀʟsᴢʏᴍ ᴢ ʙᴏʜᴀᴛᴇʀóᴡ, ᴋᴛóʀʏ ɴᴀ sᴡᴇᴊ ᴛᴀʀᴄᴢʏ ɴᴏsɪᴌ sᴌᴏńᴄᴇ ɪ ᴋsɪężʏᴄ, ᴡʏśᴘɪᴇᴡᴀɴᴀ ᴘʀᴢᴇᴢ ᴋᴏɢᴏś ᴋᴛᴏ ᴘᴏᴋᴏᴄʜᴀᴌ żʏᴄɪᴇ ᴡ ᴊᴇɢᴏ ᴄɪᴇɴɪᴜ.."
💙
🩵
„ʟᴏs ᴢᴇᴛᴋɴąᴌ ᴀᴄʜɪʟʟᴇsᴀ ᴢ ɢᴏᴅɴʏᴍ ᴘᴏɢᴀʀᴅʏ ᴡʏɢɴᴀńᴄᴇᴍ, ᴋᴛóʀᴇɢᴏ ᴡʏʀᴢᴇᴋᴌ sɪę ᴡᴌᴀsɴʏ ᴏᴊᴄɪᴇᴄ....

Co by tu nie mówić, sięgnąłem po "Pieśń o Achillesie" tylko po to, by odpocząć od cegieł i cięższych wypocin; nie zawiodłem się, wcale. Jak typowo nie przepadam za tego rodzaju dziełami, to "Pieśń" jest całkowicie, moim zdaniem, tego warta. Piękna fabuła, piękny język, piękna relacja między bohaterami; wszystko naprawdę przyjemnie się czytało.
Udało mi się wychwycić pewne wady, ale nie zmieniają tego, że to powieść bardzo dobra; na początku zdawało mi się, iż autorka sama nie do końca wiedziała, jak pisać. Pierw język był bardzo prosty, by w następnym akapicie uderzyć czytelnika zdaniem wielokrotnie złożonym pełnym wyszukanego słownictwa. Na szczęście po kilku rozdziałach wszystko się "ustabilizowało". Być może to tylko moje subiektywne wrażenie, ale brakowało mi w Patroklosie (jako narratorze) trochę osobowości. Za mało, moim zdaniem, było w nim emocji, oceniania, zarysu własnych uczuć; np. w jednym z ostatnich burzliwszych wydarzeń, gdzie możnaby na spokojnie opisać dokładniej stan, w jaki się wpędził, zahaczający już o szaleństwo. Spodziewałem się po opiniach trochę większego wzruszenia z mojej strony, ale nie zmienia to faktu, że to pozycja warta przeczytania, już nawet nie jako sama queerowa literatura, a przyjemna pozycja z działu literatury pięknej. Szybka, miła, zapadająca w pamięć.

Co by tu nie mówić, sięgnąłem po "Pieśń o Achillesie" tylko po to, by odpocząć od cegieł i cięższych wypocin; nie zawiodłem się, wcale. Jak typowo nie przepadam za tego rodzaju dziełami, to "Pieśń" jest całkowicie, moim zdaniem, tego warta. Piękna fabuła, piękny język, piękna relacja między bohaterami; wszystko naprawdę przyjemnie się czytało.
Udało mi się wychwycić pewne...

"Pieśń o Achillesie" to książka autorki Madeline Miller, która zasłynęła z naprawdę dobrej opowieści o Kirke.

Przyznam, ze skusiłam się na "Achillesa", właśnie dzięki poetycko przedstawionej "Kirke", mając nadzieję na coś równie dobrego. Niestety postawiłam swoje oczekiwania nieco za wysoko, bo szybko zderzyłam się ze smutną rzeczywistością. Kompletnie nie tego się spodziewałam.

Książka jest pisana z perspektywy Patroklosa. I choć nie jestem fanką opowieści z pierwszej osoby, tak dałam jej szansę, mając przyćmiony umysł sławną Kirke. Wracając, jednak do naszego narratora.
Patroklos snuje się za Achillesem jak duch, zachwala go i opisuje niczym bóstwo, a w prawdzie ich relacja przedstawiona jest niesamowicie płytko. Razem dorastają, ale co z tego, gdy ich rozmowy są co najmniej jałowe. Zabrakło mi większych opisów ich interakcji, jakiegoś życia, duszy. W zamian dostałam parę krótkich, suchych zdań, o tym co robili, czy co czuli.

Ich miłość była tak wielka, że w pewnym momencie Patroklos oddał się Diomedei, z którą spał również wcześniej zmuszony do tego Achilles, chcąc najwyraźniej ją "pocieszyć". Nie wiem, czy to była jakaś chęć zemsty, czy spróbawania czegoś nowego, ale najzwyczajniej w świecie tego nie rozumiałam.

Dwoma wątkami, które ratują jakkolwiek tę książkę jest pobyt chłopców u Chirona; tam rozkwitają, dorastają i jest to dla nich cudowny czas; oraz samo zakończenie.

Zakończenie jest wzruszające, jest ładne, chociaż sposób w jaki autorka opisała śmierć Achillesa jest po prostu... okrutny. Rozumiem, że nie to miało być głównym wątkiem, ale zostało potraktowane dość pobierznie.

Sam styl pisania mnie irytował. Skakanie między czasem przeszłym, a teraźniejszym doprowadzało mnie do białej gorączki. Absolutnie niepotrzebny zabieg.

Myślę, że najlepszą postacią i najlepiej napisaną, okazała się być Bryzeida.

Do książki raczej nie wrócę, a szkoda, bo zapowiadała się na coś naprawdę dobrego.

"Pieśń o Achillesie" to książka autorki Madeline Miller, która zasłynęła z naprawdę dobrej opowieści o Kirke.

Przyznam, ze skusiłam się na "Achillesa", właśnie dzięki poetycko przedstawionej "Kirke", mając nadzieję na coś równie dobrego. Niestety postawiłam swoje oczekiwania nieco za wysoko, bo szybko zderzyłam się ze smutną rzeczywistością. Kompletnie nie tego się...

Pięknie opowiedziana historia tragicznej miłości Patroklosa i Achillesa.

Książka na początku mnie trochę nudziła i ciężko było mi się wciągnąć w fabułę. Mniej więcej w połowie (czyli kiedy zaczęła się wyprawa na Troję) zainteresowała mnie do tego stopnia, że nie mogłam się od niej oderwać.

Bardzo podobało mi się nawiązywanie do innych mitów, a także pokazywanie poszczególnych wątków znanych nam z historii z innej strony, niż mogłoby się nam dotychczas wydawać (na przykład dlaczego doszło do małżeństwa Achillesa lub jak wyglądał jego konflikt z Agamemnonem).

Pięknie opowiedziana historia tragicznej miłości Patroklosa i Achillesa.

Książka na początku mnie trochę nudziła i ciężko było mi się wciągnąć w fabułę. Mniej więcej w połowie (czyli kiedy zaczęła się wyprawa na Troję) zainteresowała mnie do tego stopnia, że nie mogłam się od niej oderwać.

Bardzo podobało mi się nawiązywanie do innych mitów, a także pokazywanie...

Spodziewałam się czegoś całkowicie innego, ale nie zawiodłam się.
Otrzymałam historię doskonale znaną, ale jednak z nieodkrytej perspektywy, pełną czułości i zaangażowania.
Mimo, że jest to "Pieśń o Achillesie" to jest to pieśń o trudnych czasach, o związku, który nie jest potępiany, ale ukrywany. Achilles jest tu zaledwie pretekstem do historii, w której losy bogów i ludzi się przeplatają.
Podobała mi się i żałuję, że zwlekałam z lekturą tak długo.

Spodziewałam się czegoś całkowicie innego, ale nie zawiodłam się.
Otrzymałam historię doskonale znaną, ale jednak z nieodkrytej perspektywy, pełną czułości i zaangażowania.
Mimo, że jest to "Pieśń o Achillesie" to jest to pieśń o trudnych czasach, o związku, który nie jest potępiany, ale ukrywany. Achilles jest tu zaledwie pretekstem do historii, w której losy bogów i ludzi...