Okruchy dnia

Wzruszająca i pięknie opisana historia miłości. W głównej jednak mierze przypomina powiastkę filozoficzną traktującą o poczuciu niezależności, lojalności i wolności wyboru. Stevens reprezentuje przeciętnego obywatela nienależącego do garstki wszechwładnych polityków i bogaczy. Mierzy się on z problemem swoich ambicji, osiągnięć życiowych oraz sensu swojej egzystencji wciąż bezradnie tkwiąc w zaprzeczeniu nie dopuszczając do siebie prawdziwego znaczenia i natury odczuwanych przez siebie emocji.

Wzruszająca i pięknie opisana historia miłości. W głównej jednak mierze przypomina powiastkę filozoficzną traktującą o poczuciu niezależności, lojalności i wolności wyboru. Stevens reprezentuje przeciętnego obywatela nienależącego do garstki wszechwładnych polityków i bogaczy. Mierzy się on z problemem swoich ambicji, osiągnięć życiowych oraz sensu swojej egzystencji wciąż...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Piękna, smutna opowieść o tym, o czym zawsze jest wielka literatura (tu niewielka objętościowo), o miłości, o nadziejach, straconych złudzeniach, o tym co naprawdę ważne w życiu etc. Wspaniały film swoją drogą nakręcono na podstawie tej mini-powieści.

Piękna, smutna opowieść o tym, o czym zawsze jest wielka literatura (tu niewielka objętościowo), o miłości, o nadziejach, straconych złudzeniach, o tym co naprawdę ważne w życiu etc. Wspaniały film swoją drogą nakręcono na podstawie tej mini-powieści.

Pokaż mimo to

Rozkochałem się ostatnio w audiobookach które wypełniają mi każdą wolną chwilę.
Tę rozrywkę dostarczył mi Krzysztof Gosztyła i muszę przyznać, jego interpretacja bardzo mi się spodobała, gorąco polecam.

Sama książka nie porywa fabułą, ale cieszy bogatym językiem. Uczy pokornego podejścia do służbowych obowiązków, a jednocześnie wyznacza pewne granice, po przekroczeniu których wpadamy w pułapkę chorobliwego profesjonalizmu kontrastującego z tym, co po prostu ludzkie.

Ciężko się nie zgodzić z wieloma wnioskami wypływającymi z tej książki, zarówno w kwestiach bezkrytycznego posłuszeństwa. Nie można też zaprzeczyć kwestiom zapadalności decyzji na kluczowym międzynarodowym szczeblu oraz konsekwencjom, które z nich wynikają.

Momentami można odczuć napięcie towarzyszące służbie w planowanych spotkaniach najbardziej możnych z całego świata. Ciekawe konkluzje wyciągnąć można w temacie rozmowy polityków o demokracji w kontekście spojrzenia na nią z punktu widzenia przedwojennej Wielkiej Brytanii.

Uważam, że warto ją przeczytać, choć zaznaczam, że nie dostarczy rozrywki miłośnikom cięższych wrażeń. To subtelne, lekkie pióro i bardzo spokojna, dojrzała opowieść o losach kamerdynera i jego ekipy w jednym z wpływowych, brytyjskich domów.

Rozkochałem się ostatnio w audiobookach które wypełniają mi każdą wolną chwilę.
Tę rozrywkę dostarczył mi Krzysztof Gosztyła i muszę przyznać, jego interpretacja bardzo mi się spodobała, gorąco polecam.

Sama książka nie porywa fabułą, ale cieszy bogatym językiem. Uczy pokornego podejścia do służbowych obowiązków, a jednocześnie wyznacza pewne granice, po przekroczeniu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Żądna odpoczynku od krwawych thrillerów zwykle sięgam po literaturę piękną. Nie wiem dlaczego ale podświadomie szukam czegoś wybitnego, nagradzanego, oklaskiwanego czy noblowskiego.
Z jednej strony jest to nadrabianie czegoś, co umknęło mi przez moje czytelnicze lata a z drugiej strony chyba dojrzałam do takiej literatury. Ciekawość tej bardzo angielskiej powieści napisanej przez brytyjskiego pisarza japońskiego pochodzenia była zatem na tyle silna, że postanowiłam nie odkładać jej już ani chwili dłużej. Postanowiłam również ponownie odtworzyć sobie film z 1993 roku z Anthonym Hopkinsem i Emmą Thompson w rolach głównych, który powstał na podstawie tej powieści pod tym samym tytułem.
O tyle pomógł mi film, że czytając - widziałam tę dystyngowność, powściągliwość, godność, inteligencję, uszczypliwość i profesjonalizm głównych bohaterów, których praca jako służba domowa była wszystkim. Narracja powieści mnie zaskoczyła, bo chyba po raz pierwszy zwracano się do czytelnika czyli do mnie w stylu "proszę Państwa"... tak, jakbym siedziała na widowni
i słuchała czyjegoś występu - naprawdę dziwne uczucie. To sztuka napisać taką książkę, w której niewymowną sztuką jest trzymać na wysokim poziomie dobre maniery, klasę, lojalność i dyskrecję nawet w momencie utraty kogoś bliskiego, zaś na wodzy wszystkie zwykłe ludzkie odruchy, uczucia czy słabości. Z jednej strony to oddanie służbie i swoim przekonaniom jest imponujące a z drugiej strony smutne i frustrujące. Pojawia się też wątek dotyczący pewnych politycznych przekonań, wpływów czy chęci lobbowania spraw mających strategiczne znaczenie na losy całej ludzkości. To dobra lekcja dla fanatycznie "zaślepionych" jakimś poglądem ludzi, którzy ulegają zwykłej manipulacji kogoś sprytniejszego. Nie muszę chyba pisać, czym się to zwykle kończy.
Książka i film jest wszystkim miłośnikom klasyki bardzo dobrze znana i myślę, że większość wyciągnęła taki sam wniosek - w życiu każdego człowieka przychodzi taki moment, kiedy praca przestaje przynosić spełnienie i przestaje być celem samym w sobie, więc jeśli nie mamy wsparcia ani obok siebie kogoś bliskiego, z którym dzielimy choćby wypicie herbaty, to nie mamy NIC!


cytat: "...gdy po fakcie poszukujemy w przeszłości takich właśnie "punktów zwrotnych" zaczynamy doszukiwać się ich wszędzie."

Żądna odpoczynku od krwawych thrillerów zwykle sięgam po literaturę piękną. Nie wiem dlaczego ale podświadomie szukam czegoś wybitnego, nagradzanego, oklaskiwanego czy noblowskiego.
Z jednej strony jest to nadrabianie czegoś, co umknęło mi przez moje czytelnicze lata a z drugiej strony chyba dojrzałam do takiej literatury. Ciekawość tej bardzo angielskiej powieści...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Okruchy dnia" to piękna, dopieszczona pod względem stylu, bardzo wzruszająca opowieść.
https://korcimnieczytanie.blogspot.com/2020/10/od-angielskiej-flegmy-przez-polska.html

"Okruchy dnia" to piękna, dopieszczona pod względem stylu, bardzo wzruszająca opowieść.
https://korcimnieczytanie.blogspot.com/2020/10/od-angielskiej-flegmy-przez-polska.html

Pokaż mimo to

Biedny, biedny kamerdynerze... Czemuś się oddał tak bez reszty tym nieistotnym pojęciom?

Biedny, biedny kamerdynerze... Czemuś się oddał tak bez reszty tym nieistotnym pojęciom?

Pokaż mimo to

To była dobrze napisana książka, ale niekoniecznie tylko tego od niej oczekiwałam. Podczas czytania tej pozycji, ciągle stałam gdzieś obok i nie potrafiłam poświęcić jej całej swojej uwagi. Być może dlatego nie wciągnęła mnie jej akcja i nie kibicowałam bohaterom tej powieści.

Nie mogę powiedzieć, że "Okruchy dnia" mnie zawiodły. One po prostu nie były tym, czego potrzebowałam na tym etapie swojego życia i przez to nie spełniły moich oczekiwań. Na pewno obejrzę film, choć słyszałam że książka jest o niebo lepsza. No cóż, może w moim przypadku to obraz podziała na mnie bardziej.

Moją uwagę przyciągnęła relacja pomiędzy panną Kenton a głównym bohaterem. Była ona ciekawie poprowadzona i ukazywała, jak niedopowiedzenia są w stanie zmienić ludzkie życie. Wystarczyłaby bowiem szczera rozmowa, aby losy bohaterów potoczyły się zupełnie inaczej.

To była dobrze napisana książka, ale niekoniecznie tylko tego od niej oczekiwałam. Podczas czytania tej pozycji, ciągle stałam gdzieś obok i nie potrafiłam poświęcić jej całej swojej uwagi. Być może dlatego nie wciągnęła mnie jej akcja i nie kibicowałam bohaterom tej powieści.

Nie mogę powiedzieć, że "Okruchy dnia" mnie zawiodły. One po prostu nie były tym, czego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Piękna, dojrzała opowieść o życiu. Którą tak bardzo możemy odnieść do naszych czasów, gdzie w pogoni za karierą, za pieniędzmi trochę zapominamy jak to jest żyć.
To nie moja pierwsza styczność z autorem, ale zdecydowanie jest to najlepsza z jego książek, które dotychczas przeczytałam.

Piękna, dojrzała opowieść o życiu. Którą tak bardzo możemy odnieść do naszych czasów, gdzie w pogoni za karierą, za pieniędzmi trochę zapominamy jak to jest żyć.
To nie moja pierwsza styczność z autorem, ale zdecydowanie jest to najlepsza z jego książek, które dotychczas przeczytałam.

Pokaż mimo to

Zabawna, a zarazem nieskończenie smutna powieść o angielskim kamerdynerze, który wspomina swe życie podczas podróży po Anglii. Mimo że osiągnął niemal szczyt swej kariery, dochodzi do wniosku, że żył jedynie namiastką życia, tracąc szansę na prawdziwe szczęście.

Zabawna, a zarazem nieskończenie smutna powieść o angielskim kamerdynerze, który wspomina swe życie podczas podróży po Anglii. Mimo że osiągnął niemal szczyt swej kariery, dochodzi do wniosku, że żył jedynie namiastką życia, tracąc szansę na prawdziwe szczęście.

Pokaż mimo to

Ciekawa lecz nie wciągająca.

Ciekawa lecz nie wciągająca.

Pokaż mimo to