Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dawno nie czytałam czegoś tak przepełnionego szyderstwem i pogardą dla drugiego człowieka. Autorzy usadzili się na jakimś piedestale i stamtąd spoglądają na nas, maluczkich, żeby oceniać i trochę się ponaśmiewać. Ale nie ironicznie, jako jako jedni z nas - nie, cytaty z Nietzschego i św. Augustyna, wciśnięte do wywodu trochę na siłę, mają wyraźnie oddzielić elitę od plebsu. Korzystanie z trudnych pojęć filozoficznych bez ich tłumaczenia przy jednoczesnym objaśnianiu, kim jest Doda, też mają służyć do postawienia tej granicy. Teksty może i ciekawe, ale dla mnie diablo trudne w odbiorze ze względu na wylewający się zewsząd sarkazm.

Dawno nie czytałam czegoś tak przepełnionego szyderstwem i pogardą dla drugiego człowieka. Autorzy usadzili się na jakimś piedestale i stamtąd spoglądają na nas, maluczkich, żeby oceniać i trochę się ponaśmiewać. Ale nie ironicznie, jako jako jedni z nas - nie, cytaty z Nietzschego i św. Augustyna, wciśnięte do wywodu trochę na siłę, mają wyraźnie oddzielić elitę od plebsu....