Całkiem przyjemny zbiór esejów, ale też bez jakiegoś szału. Dużo fajnych zdań, które możnaby cytować (zresztą jeden o Azja Express był na łamach Pudelka, co jest chyba największym wyróznieniem). Kilka naprawdę super esejów, kilka ciężko było przebrnąć. Myślę, że zabiorę się za drugą część, ale nie wiem kiedy, więc no to może służyć za podsumowanie.

Całkiem przyjemny zbiór esejów, ale też bez jakiegoś szału. Dużo fajnych zdań, które możnaby cytować (zresztą jeden o Azja Express był na łamach Pudelka, co jest chyba największym wyróznieniem). Kilka naprawdę super esejów, kilka ciężko było przebrnąć. Myślę, że zabiorę się za drugą część, ale nie wiem kiedy, więc no to może służyć za podsumowanie.

niesamowita umiejętność władania słowem sprawia, że ja tak naprawdę przyjęłabym wszystko spod jej ręki. (zazwyczaj) celne spostrzeżenia, dobrze wyważona ironia. jedna gwiazdeczka mniej, za te kilka spostrzeżeń, z którymi się nie zgadzałam, bo zalatywały snobizmem.

niesamowita umiejętność władania słowem sprawia, że ja tak naprawdę przyjęłabym wszystko spod jej ręki. (zazwyczaj) celne spostrzeżenia, dobrze wyważona ironia. jedna gwiazdeczka mniej, za te kilka spostrzeżeń, z którymi się nie zgadzałam, bo zalatywały snobizmem.

Nie moja bajka, ale osobom zainteresowanym kulturą masową może się spodobać. Najbardziej ze wszystkiego podobały mi się kolaże, specyficzne, jednak bardzo dobrze współgrające z tematyką felietonów.

Nie moja bajka, ale osobom zainteresowanym kulturą masową może się spodobać. Najbardziej ze wszystkiego podobały mi się kolaże, specyficzne, jednak bardzo dobrze współgrające z tematyką felietonów.

Mieszane uczucia co do tej książki Masłowskiej. Zachwyciłem się dawno temu jej prozą, oryginalnym językiem. Chciałbym przeżyć to olśnienie jeszcze raz, ale ..,nie tym razem. Choć jak zwykle trzyma poziom.

Mieszane uczucia co do tej książki Masłowskiej. Zachwyciłem się dawno temu jej prozą, oryginalnym językiem. Chciałbym przeżyć to olśnienie jeszcze raz, ale ..,nie tym razem. Choć jak zwykle trzyma poziom.

Potrzebowałem jakiegoś lekkiego kokomelon dla mózgu po ciężkiej przygnębiającej książce, JPKNŚNWZD jest do tego wręcz idealne. Czasami wywód myśli autorki był za głęboki ale zaraz wracał na bezpieczny poziom. Radzę nie brać żadnych wniosków i hipotez na poważnie, najlepiej płynąć z prądem i nie walczyć - w nagrodę będziecie się świetnie bawić.

Styl pisania pani Dorotki przypadł mi do gustu od pierwszego rozdziału, na pewno sprawdzę coś jeszcze od niej.

Dzięki tez za rekomendacje dwóch kolejnych książek w środku, niestety seriale nie są czymś co mnie interesuje wiec pas. Obrazki w środku tez kozackie. Daje okejke i polecam allegrowicza.

Potrzebowałem jakiegoś lekkiego kokomelon dla mózgu po ciężkiej przygnębiającej książce, JPKNŚNWZD jest do tego wręcz idealne. Czasami wywód myśli autorki był za głęboki ale zaraz wracał na bezpieczny poziom. Radzę nie brać żadnych wniosków i hipotez na poważnie, najlepiej płynąć z prądem i nie walczyć - w nagrodę będziecie się świetnie bawić.

Styl pisania pani Dorotki...

Uwielbiam styl Masłowskiej, jej zabawy językiem, błyskotliwość, brak pruderii. W tym zbiorze anegdot niczego z powyższych nie zabrakło.

Uwielbiam styl Masłowskiej, jej zabawy językiem, błyskotliwość, brak pruderii. W tym zbiorze anegdot niczego z powyższych nie zabrakło.

Książka jest zbiorem felitetonów dla dwutygodnika.

Więc może ja powiem tak: Masłowską bardzo lubię i nawet wiem, za co. Za ucho, które ta nadwiślańska papuga ma niepodrabialne, fenomenalne i absolutne. Za bystrość i okrutną uwagę zwracaną na detal, godną agentki literackiego mosadu i etnograficznego KGB. Za łączenie ironii i drwiny z czułością, która przebija się raz na sto akapitów i daje mi nadzieję, że Masłowska nie jest jednak wzgardliwą pizdą, wyśmiewającą społeczeństwo awansu z wyżyn pozycji dziekanicy Wyższej Szkoły Hipstery i Antykapitalizmu.

Bo awanse społeczne, nasze, polskie, nie ukrywam, są bolesne, niepewne, okupione niepewnością i deficytami kapitału kulturowego, szamotaniem się między wolnym wybiegiem sojowego latte, a chowem ściółkowym ki-e-kanta w dynamicznie rozwijającej się organizacji; to jest dla tej tygrysicy-balzaczycy pasza pierwszorzędna, temat przewodni. I nie mamy nikogo, kto tak pisze, przeto - szczerze? - skarbem naszym narodowym Doris Masłowska jest.

Tak więc, podsumowując, śmiałem się, zachwycałem i niepokoiłem, bo ileś tego jadu skapnęło i na mnie - to tu, to tam. Kto jest bez grzechu, etc. Ale polecam (kolaże też, rysunki trochę mniej).

Książka jest zbiorem felitetonów dla dwutygodnika.

Więc może ja powiem tak: Masłowską bardzo lubię i nawet wiem, za co. Za ucho, które ta nadwiślańska papuga ma niepodrabialne, fenomenalne i absolutne. Za bystrość i okrutną uwagę zwracaną na detal, godną agentki literackiego mosadu i etnograficznego KGB. Za łączenie ironii i drwiny z czułością, która przebija się raz na...

Jako 30 latek od zaledwie kilku dni muszę troszkę rzec na temat tej pozycji. To jest taki zbiór anegdotek autorki, które dotyczą różnych sytuacji na przestrzeni wczesnych lat 90 aż po rok 2010 i ciutke dalej. Jak dla mnie osobiście 1/3 z nich jest dobrze rozumianych i nawet fajnie opisanych z dużą ilością humorzastej ironii ale pozostałe 2/3 albo nie pojmuję bo byłem zbyt małym brzdącem albo to zdecydowanie nie moje tematy. Do tego autorka nazbyt rzuca sporą maścią "klawych" słówek, przez co regularnie sięgam do internetów aby zrozumieć sens jej słowotoku. Wporzo, ale nie zachwyca. To napisał równiutki 30 latek ;)

Jako 30 latek od zaledwie kilku dni muszę troszkę rzec na temat tej pozycji. To jest taki zbiór anegdotek autorki, które dotyczą różnych sytuacji na przestrzeni wczesnych lat 90 aż po rok 2010 i ciutke dalej. Jak dla mnie osobiście 1/3 z nich jest dobrze rozumianych i nawet fajnie opisanych z dużą ilością humorzastej ironii ale pozostałe 2/3 albo nie pojmuję bo byłem zbyt...

GIGA!!!!

GIGA!!!!

Ciekawe historie, zabawy językowe i humorystyczne spostrzeżenia - nie mogłem się oderwać.

Ciekawe historie, zabawy językowe i humorystyczne spostrzeżenia - nie mogłem się oderwać.