Najnowsze artykuły
- ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant1
- ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
- ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński9
- ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Dariusz Czaja
17
7,1/10
Urodzony: 01.01.1961
Antropolog kultury, członek redakcji "Kontekstów", eseista, recenzent muzyczny. Doktor habilitowany, wykładowca w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej UJ. Żadnych medali i odznaczeń. Mąż, ojciec, krakauer. Ostatnio napisał: "Sygnatura i fragment. Narracje antropologiczne" (2004),"Anatomia duszy. Figury wyobraźni i gry językowe" (2006),"Lekcje ciemności" (Czarne 2009). Za te ostatnie otrzymał w 2009 roku nagrodę Fundacji TVP Kultura ("Gwarancja Kultury") dla najlepszej książki w kategorii literatura. W 2011 r. za "Gdzieś dalej, gdzieś indziej" (Czarne 2010) został nominowany do nagrody Nike.
7,1/10średnia ocena książek autora
589 przeczytało książki autora
1 806 chce przeczytać książki autora
14fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Gramatyka bieli. Antropologia doświadczeń granicznych
Dariusz Czaja
7,9 z 10 ocen
65 czytelników 1 opinia
2018
Ruiny czasu. Rozmowy o twórczości
Dariusz Czaja, Wiesław Juszczak
7,2 z 12 ocen
98 czytelników 1 opinia
2017
Scenariusze końca. Zmierzch, kres, apokalipsa
Dariusz Czaja, Wiesław Juszczak
6,8 z 15 ocen
107 czytelników 2 opinie
2015
Hawaikum. W poszukiwaniu istoty piękna
Józef Tischner, Dariusz Czaja
6,6 z 151 ocen
704 czytelników 18 opinii
2015
Inne przestrzenie, inne miejsca. Mapy i terytoria
Dariusz Czaja, Roma Sendyka
6,4 z 32 ocen
190 czytelników 5 opinii
2013
Znaki szczególne. Antropologia jako ćwiczenie duchowe
Dariusz Czaja
9,0 z 2 ocen
28 czytelników 0 opinii
2013
Anatomia duszy. Figury wyobraźni i gry językowe
Dariusz Czaja
7,8 z 4 ocen
49 czytelników 0 opinii
2006
Sygnatura i fragment. Narracje antropologiczne
Dariusz Czaja
7,0 z 1 ocen
24 czytelników 0 opinii
2003
Kwartalnik Filmowy 9-10 1995
Andriej Tarkowski, Dariusz Czaja
7,0 z 1 ocen
2 czytelników 0 opinii
1995
Powiązane treści
Aktualności
8
Popularne cytaty autora
Tylko jeśli własna egzystencję niesiesz w zębach, żyjesz naprawdę (za E Cioran "Śmiech i łzy")
4 osoby to lubiąUczucia, które żywimy do siebie nawzajem, mocą jakiejś dziwnej alchemii, na stacjach kolejowych zostają spotęgowane. Perony występują w funk...
Uczucia, które żywimy do siebie nawzajem, mocą jakiejś dziwnej alchemii, na stacjach kolejowych zostają spotęgowane. Perony występują w funkcji szkła powiększającego naszych emocji. Te wszystkie dworcowe dramaty, łzawa mechanika rozstań, esencjonalna czułość pożegnań... Zwłaszcza może na tego rodzaju opuszczonych, niczyich stacyjkach, jak ta. Jakby dwie samotności znajdowały dla siebie stosowną oprawę z tej samej kruchej materii i dodając, skraplały się w łzy.
3 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Hawaikum. W poszukiwaniu istoty piękna Józef Tischner
6,6
Jest to mieszanka różnych tekstów, ale najbardziej zapadł mi w pamięć tekst o "kibolach/dresach". W pełni napisany bardzo naukowym, wręcz chwilami folozifcznym językiem, stąd nie wiedziałam czy się śmiać czy jednak skupić się na tych naukowych walorach :)
Połowa książki to tak na prawdę zdjęcia przedstawiające polskie dziwactwa dekoracyjne czy architektoniczne - jednak wielki minus za brak podpisów zdjęć. Niestety nie ma podanej też lokalizacji tych miejsc - szkoda, ponieważ byłam ciekawa w jakich rejonach Polski można takie "cuda" zobaczyć.
Gramatyka bieli. Antropologia doświadczeń granicznych Dariusz Czaja
7,9
Niestety na starcie muszę się przyczepić do tytułu bo może wprowadzić w błąd.W książce mało jest o bieli, mało jest doświadczeń granicznych i jeszcze mniej antropologii dlaczego autor wybrał taką nazwę, trudno mi powiedzieć, wiem jedynie to ze osobiście spodziewałem się czegoś innego.
Sama książka to zbiór esejów w których autor bierze jedno konkretne dzieło [film,obraz, wiersz czy książkę] i opowiada o nim, o jego znaczeniu,subtelnościach,głębi. Daje nam swoją unikalną perspektywę a że autor jest osobą oczytaną to jego spojrzenie naprawdę może zaciekawić.Dobór dzieł jakim w tej książce się przyglądamy jest na pewno nieszablonowy i wzbudza chęć zapoznania się z filmem,obrazem czy książką.
Czytając kolejne eseje przypominał mi się trochę Umberto Eco co uważam osobiście za pochwałę.
Książka dobra można przeczytać.