Bodaj ta książka spopularyzowała termin "duchologia" w Polsce, choć Autorka zawęża go do ścisłego okresu paru lat transformacji, a dzisiaj potocznie używa się go raczej w kontekście bardziej nostalgicznym, do końca lat dziewięćdziesiątych; czy poprawnie, czy nie, termin raczej już zastygł. Czytane z biblioteki UMK na studiach. Fajnie, że mieli, bo ceny pierwszych wydań były dość wysokie, z tego co pamiętam (albo studencka kieszeń inaczej to postrzegała, choć przy dzisiejszych cenach powoli znów zaczynam się tak czuć :))). Jedna z ważniejszych książek opisujących polską rzeczywistość, zbierająca w jednym miejscu pewne trendy, przede wszystkim wizualne, czy szerzej - obcowania z kulturą popularną i jej pojawianie się w Polsce, jej przaśność i jarmarczność. Ja tam sentyment mam. Czekam na opracowanie dotyczące odpustowych bud nad Bałtykiem - choć zaczęły zanikać, te naście lat temu wieczorny spacer "na budy" był obowiązkowy :))

Bodaj ta książka spopularyzowała termin "duchologia" w Polsce, choć Autorka zawęża go do ścisłego okresu paru lat transformacji, a dzisiaj potocznie używa się go raczej w kontekście bardziej nostalgicznym, do końca lat dziewięćdziesiątych; czy poprawnie, czy nie, termin raczej już zastygł. Czytane z biblioteki UMK na studiach. Fajnie, że mieli, bo ceny pierwszych wydań były...

Nostalgia. Nostalgia jest miła.

Nostalgia. Nostalgia jest miła.

Cudna książka, jeśli kogoś interesuje albo porusza tamten okres i tamta - często chaotyczna i przypadkowa - estetyka. Bardzo dużo ilustracji, co robi super robotę. Czasem patrzyłem na nie dłużej niż czytałem sam tekst na stronie obok. Wstęp także świetny. Zabrakło mi tylko wyraźnego zakończenia i - nie wiem - czekam na więcej!

Cudna książka, jeśli kogoś interesuje albo porusza tamten okres i tamta - często chaotyczna i przypadkowa - estetyka. Bardzo dużo ilustracji, co robi super robotę. Czasem patrzyłem na nie dłużej niż czytałem sam tekst na stronie obok. Wstęp także świetny. Zabrakło mi tylko wyraźnego zakończenia i - nie wiem - czekam na więcej!

Przeciekawy esej Olgi Drendy! Momentami niełatwy i przytłaczający mnogością nazwisk czy instytucji, ale doskonale oddaje (nomen omen) ducha czasów, które pamiętam jak przez mgłę.

Przeciekawy esej Olgi Drendy! Momentami niełatwy i przytłaczający mnogością nazwisk czy instytucji, ale doskonale oddaje (nomen omen) ducha czasów, które pamiętam jak przez mgłę.

Urodziłam się w drugiej połowie lat osiemdziesiątych - na początku okresu duchologii, określanego przez autorkę na lata 1986-1994. Duchologia to “teraźniejszość nawiedzana przez historię”, a schyłek PRL-u i początek okresu przemian to mozolne wychodzenie z trudów socjalizmu w kierunku (dzikiego) kapitalizmu.
Autorka napisała obszerny esej o niektórych aspektach tych przemian, ale mogą się rozczarować ci, którzy liczą na wspominkową podróż przez tamte lata. To książka z zakresu antropologii kultury, pełna nawiązań do literatury przedmiotu. Ja mimo, że chętnie sięgam po książki socjologiczne, to preferuję literaturę popularnonaukową, dostępną dla laika, a nie znawcy danego tematu, dlatego książkę pani Olgi konsumowało mi się dosyć trudno. Pewnie wpływ na to miało, że nie podzielam zainteresowań autorki i ciężko było mi przebrnąć przez rozdziały dotyczące np. fantastyki czy sztuki plakatu, ale też omówienie fotografii z tamtych lat (bardzo nielicznie przedrukowanych),które rzeczywiście są inspiracją dla badacza kultury, ale dla przeciętnego odbiorcy będą o tyle fascynujące, o ile będą dostępne (przedrukowane) i dopiero omówione. Zabrakło mi też zakończenia - jakiejś klamry, która spinałaby tą opowieść i uzasadniała jej konstrukcję.
Absolutnie nie chcę powiedzieć, że to słaba książka, ale należąca do literatury przedmiotu, pewnie przydatna studentom, a niekoniecznie przeciętnym bibliofilom.

Urodziłam się w drugiej połowie lat osiemdziesiątych - na początku okresu duchologii, określanego przez autorkę na lata 1986-1994. Duchologia to “teraźniejszość nawiedzana przez historię”, a schyłek PRL-u i początek okresu przemian to mozolne wychodzenie z trudów socjalizmu w kierunku (dzikiego) kapitalizmu.
Autorka napisała obszerny esej o niektórych aspektach tych...

Autorka ma niezwykły dar nazywania tego, co nienazywalne, metafizyczne, odczuwalne pod skórą, ale wymykające się probóm nadania temu nazw, zamknięcia w ramy pojęć i kategorii. "Duchologia" ma w sobie coś, co porusza głęboko ukryte wspomnienia, odczucia, cienie dawnych dni. Nie spodziewałam się, że to będzie tutaj aż tak silne.
Zawsze wiedziałam, że Polska "działa się" w dwóch rzeczywistościach, ale nigdy nie potrafiłam tego uchwycić, złapać ich istotę i ten moment zmiany, w którym to, co było, zniknęło bezpowrotnie, a to, co przyszło na jego miejsce, dopiero się rodziło. Ta książka nazywa to, co było światem, zanim się na nim pojawiłam, co było światem, w który weszłam i dorastałam, esencję mojego dzieciństwa, która na zawsze ukorzeniła się w mojej duszy.
Dziękuję za te książkę, jest cudowna! Ma tylko jedną wadę - podróż, w którą mnie zabrała była zbyt krótka... Zakończyła się niespodziewanie, pozostawiając mnie w konsternacji "ale jak to już koniec?". Ale może właśnie o to chodzi- epoka duchologii również skończyła się niepostrzeżenie, na zawsze zamykając za sobą drzwi, a w tym przypadku strony...

Autorka ma niezwykły dar nazywania tego, co nienazywalne, metafizyczne, odczuwalne pod skórą, ale wymykające się probóm nadania temu nazw, zamknięcia w ramy pojęć i kategorii. "Duchologia" ma w sobie coś, co porusza głęboko ukryte wspomnienia, odczucia, cienie dawnych dni. Nie spodziewałam się, że to będzie tutaj aż tak silne.
Zawsze wiedziałam, że Polska "działa się" w...

Książka zabrała mnie w nostalgiczną wędrówkę po miastach w czasach, które pamiętam z dzieciństwa. Pokazała mi pewne mechanizmy i zależności między wydarzeniami, których jako dziecko byłem świadkiem. Szkoda tylko, że Autorka nie poszła dalej i nie pokazała jak to wszystko wpływa na nas i na Polskę, teraz:(

Książka zabrała mnie w nostalgiczną wędrówkę po miastach w czasach, które pamiętam z dzieciństwa. Pokazała mi pewne mechanizmy i zależności między wydarzeniami, których jako dziecko byłem świadkiem. Szkoda tylko, że Autorka nie poszła dalej i nie pokazała jak to wszystko wpływa na nas i na Polskę, teraz:(

Spodziewałam się czegoś więcej. Więcej duszy, tak sądzę.

Spodziewałam się czegoś więcej. Więcej duszy, tak sądzę.

Rozczarowanie.

Rozczarowanie.

Bardziej zbiór esejów niż jakaś pogłębiona analiza, ale płynie się przez to bardzo przyjemnie.

Bardziej zbiór esejów niż jakaś pogłębiona analiza, ale płynie się przez to bardzo przyjemnie.