Jesteśmy społecznością, która kocha książki

DOSKONAŁA OKŁADKA, ABSOLUTNIE PRZEPIĘKNA

Książka ciekawa, pełna anegdot i wypełniona faktami. Wolałbym pewnie bardziej rozbudowane eseje, lecz jako wstęp do większej opowieści sprawdza się doskonale. Czego to człowiek nie wiedział o grach, w które grał...

ALE TA OKŁADKA!

DOSKONAŁA OKŁADKA, ABSOLUTNIE PRZEPIĘKNA

Książka ciekawa, pełna anegdot i wypełniona faktami. Wolałbym pewnie bardziej rozbudowane eseje, lecz jako wstęp do większej opowieści sprawdza się doskonale. Czego to człowiek nie wiedział o grach, w które grał...

ALE TA OKŁADKA!

Ależ zatęskniłem za Światem Dysku, taką radosną fantastyką, jaką zaczytywałem się w liceum...

Biografia napisana przez "drugi mózg" Pratchetta, perspektywa bliska, ale niepozbawiona refleksji. Wilkins świetnie potrafi łączyć wątki, odpowiednio wykorzystuje humor, dobrze dawkuje anegdoty.

Terry Pratchett potwierdza swoją żywotność po śmierci - owszem, wychodzi na buca, lecz takiego, którego się lubi.

Jedna z lepiej napisanych biografii, jakie czytałem.

Szkoda wielu błędów w polskim wydaniu - przydałaby się porządna korekta, roi się od literówek

Ależ zatęskniłem za Światem Dysku, taką radosną fantastyką, jaką zaczytywałem się w liceum...

Biografia napisana przez "drugi mózg" Pratchetta, perspektywa bliska, ale niepozbawiona refleksji. Wilkins świetnie potrafi łączyć wątki, odpowiednio wykorzystuje humor, dobrze dawkuje ...

Rozwiń

Zwiń

Jaki to jest demon opowieści, to się w głowie nie mieści!
Narracja pływa, biega, skacze i gdacze, a baśń krąży, rotuje... Mniam, jakże smakowity, choć kościsty kąsek!

Jaki to jest demon opowieści, to się w głowie nie mieści!
Narracja pływa, biega, skacze i gdacze, a baśń krąży, rotuje... Mniam, jakże smakowity, choć kościsty kąsek!

Gdybym tylko czytał ten cykl będąc nastolatkiem, z pewnością byłbym zachwycony. Fantastyka dla młodych odbiorców, oparta na dosyć znanych schematach, ale jednocześnie z potężnie rozbudowanymi bohaterami. I to oni, radzący sobie z typowymi problemami fantasy robią robotę w tym cyklu. Prości, lecz naturalni, wiarygodni.

W dodatku każdy dotychczasowy tom ma jakoś wątek taktyczno-bitewny, tutaj wybornie wręcz udany (tytułowa bitwa i przygotowania). Świetnie też wracają wątki z poprzednich tomów.

Doceniam Flanagana, z pewnością będę czytał kolejne tomy, gdy najdzie mnie na lekkie fantasy

Gdybym tylko czytał ten cykl będąc nastolatkiem, z pewnością byłbym zachwycony. Fantastyka dla młodych odbiorców, oparta na dosyć znanych schematach, ale jednocześnie z potężnie rozbudowanymi bohaterami. I to oni, radzący sobie z typowymi problemami fantasy robią robotę w tym cyklu. Prości...

Rozwiń

Zwiń

Z pewnością Coelho świetnie zna Sun Tzu, ale nie rozumie, jak można w żołnierskich słowach przekazać więcej niż tylko metaforą. Fenomen

Z pewnością Coelho świetnie zna Sun Tzu, ale nie rozumie, jak można w żołnierskich słowach przekazać więcej niż tylko metaforą. Fenomen

Relaksuję się przy tej serii, ale irytujące jest to pisanie historii podzielone na dwie książki. Mam wrażenie, że nie czytam serii, ale następujące po sobie dylogie.

Will jako tajny agent, czarnoksiężnik, pieśni i mroczny las. I świetny pies, to najważniejsze.

Przyjemne, lekkie

Relaksuję się przy tej serii, ale irytujące jest to pisanie historii podzielone na dwie książki. Mam wrażenie, że nie czytam serii, ale następujące po sobie dylogie.

Will jako tajny agent, czarnoksiężnik, pieśni i mroczny las. I świetny pies, to najważniejsze.

Przyjemne, lekkie

Ależ mam dysonans czytelniczy.
Z jednej strony uwielbiam odniesienia do faktów, Sienkiewicza i Modrzejewskiej, ten westernowy klimacik.
Z drugiej strony nie kupuję wielu rozwiązań fabularnych, szczególnie zakończenia.
Miałem radość z czytania, bez wątpienia.

Sam nie wiem, chętnie sięgnę po kolejne książki Nowaka, żeby się przekonać.

Ależ mam dysonans czytelniczy.
Z jednej strony uwielbiam odniesienia do faktów, Sienkiewicza i Modrzejewskiej, ten westernowy klimacik.
Z drugiej strony nie kupuję wielu rozwiązań fabularnych, szczególnie zakończenia.
Miałem radość z czytania, bez wątpienia.

Sam nie wiem, chętnie sięgnę p...

Rozwiń

Zwiń

Nie ma tej pratchettowej energii, błyskotliwości co poprzednie części "Nauki Świata Dysku", niestety. Tematy znów ogromne, a finezji jakby mniej, jakby w lekkim chaosie. Szkoda

Nie ma tej pratchettowej energii, błyskotliwości co poprzednie części "Nauki Świata Dysku", niestety. Tematy znów ogromne, a finezji jakby mniej, jakby w lekkim chaosie. Szkoda

Kawał roboty reporterskiej, widać serce Wiśniewskiej do Grenlandii, ludzi z zupełnie innej bajki.

Świetne są sceny z domu starców i wątek psów, wstrząsające.

Kawał roboty reporterskiej, widać serce Wiśniewskiej do Grenlandii, ludzi z zupełnie innej bajki.

Świetne są sceny z domu starców i wątek psów, wstrząsające.

Hiszpańskie kryminały mają swój unikalny klimat, a tutaj pojawia się ciekawa bohaterka, intryga została rozpisana na szeroką skalę, z ambicją.

Z pewnością będę czytał dalej, bo dawno tak nie byłem ciekawy, co będzie na następnej stronie

Hiszpańskie kryminały mają swój unikalny klimat, a tutaj pojawia się ciekawa bohaterka, intryga została rozpisana na szeroką skalę, z ambicją.

Z pewnością będę czytał dalej, bo dawno tak nie byłem ciekawy, co będzie na następnej stronie