Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wszyscy którzy czytali poprzednie części doskonale zdają się sprawę czego spodziewać - w zasadzie nie różni się ona od poprzedniczek pod względem formy i klimatu, dlatego wszyscy którzy polubili poprzedniczki, z pewnością nie będą rozczarowani. Nadal jest to mieszanka typowej historii rodem ze świata dysku z popularnonaukowym esejem - ze zdecydowaną przewagą tego ostatniego. Tym razem Mustrum i reszta magicznej kadry oposzczają niewidzialne mury uniwerstytetu aby niedopuścić do niepowstania ,,O powstawaniu gatunków" Karola Darwina, bez którego ludzkość czekałaby stagnacja i nieuchronny upadek. Ta prosta i w sumie banalna historia jest pretekstem do zaprezentowania przemyśleń autorów na temat doboru naturalnego, podróży w czasie, tolerancji i teologii (pisane z pozycji zdecydowanego ateisty). Nie jest to klasyczne opracowanie naukowe i chyba tylko dlatego każdy (no, prawie każdy, bo w rozdziałach poświęconych matematycznej definicji nieskończoności nieco się zgubiłem) może je zrozumieć, co być może zainteresuje kogoś poważniejszymi lekturami. Może stać również odwrotnie, gdyż zmiana klimatu bardzo wybija z rytmu (podobnie jak powoływanie się na wydarzenia z fikcyjnych opowieści w wywodzie na jednak naukowe tematy),a mnie rozważania na temat wpływu ewentualnego powstrzymania morderstwa Lincolna były żałośnie nieporadne, podobnie jak całość historyczno-społecznej części wywodu, a rozważania na temat fizyki kwantowej były z kolei nieco zbyt skomplikowane (nawiasem mówiąc, cała eskapada naszych bohaterów w świetle wywodu była całkowicie zbędna, gdyż autor sam uznał, że teoria ewolucji powstała, bo przyszedł na nią czas). Ostatecznie cenię ją sobie nieco niżej od części pierwszej i również nieco wyżej od drugiej.