Legendy gier wideo

Książka napisana lekko, czyta się ją przyjemnie. Wg mnie brakuje w niej kilku autorów gier, jednak może to odpowiednie pole na drugi tom? Opisy poszczególnych, nomen omen, legend gier wideo są idealnej długości, przez co pozostają lekkostrawne, zaś omówienie kilku innych person mogłoby te opisy skrócić, co nie byłoby dobrym zabiegiem. Ogólnie polecam.

Książka napisana lekko, czyta się ją przyjemnie. Wg mnie brakuje w niej kilku autorów gier, jednak może to odpowiednie pole na drugi tom? Opisy poszczególnych, nomen omen, legend gier wideo są idealnej długości, przez co pozostają lekkostrawne, zaś omówienie kilku innych person mogłoby te opisy skrócić, co nie byłoby dobrym zabiegiem. Ogólnie polecam.

Kluska zawsze pisze dobrze. Wahałem się jednak, czy brać tę książkę - w retro garnku już chyba wszystkie smakowite kąski już ktoś wyłowił. I mimo, że miałem rację to nie żałuję zakupu i lektury. Tak - wiele z tych historii już znałem i czytałem sto razy. Właściwie o żadnej z postaci nie przeczytałem tutaj po raz pierwszy. Ale opisane jest zgrabnie z odpowiednią ilością szczegółów, a dodane ciekawe kalendarium próbuje opisać szersze zjawiska. Mam nadzieję na kolejne tomy z kolejnymi postaciami. A może i jakaś publikacja o samych grach :)

Kluska zawsze pisze dobrze. Wahałem się jednak, czy brać tę książkę - w retro garnku już chyba wszystkie smakowite kąski już ktoś wyłowił. I mimo, że miałem rację to nie żałuję zakupu i lektury. Tak - wiele z tych historii już znałem i czytałem sto razy. Właściwie o żadnej z postaci nie przeczytałem tutaj po raz pierwszy. Ale opisane jest zgrabnie z odpowiednią ilością...

Względnie niedługa, ale treściwa książka o pionierach i legendach branży, którzy często wynosili (i wciąż wynoszą) rozrywkę elektroniczną do rangi sztuki.

Autor przedstawia sylwetki 24 twórców (w 20 rozdziałach),którzy mieli wielki wpływ na świat gier komputerowych. Od "Ojca gier wideo", Ralpha Baera, przez Shigeru Miyamoto, Robertę Williams, Sida Meiera, Hideo Kojimę, braci Houser, na Ericu Barone (od Stardew Valley) kończąc. Każdy rozdział przedstawia krótki życiorys bohaterów oraz to w jaki sposób trafili do branży growej. Byli wśród nich i młodociani zapaleńcy tworzący w zaciszu swoich sypialni, ludzie z przypadku, którzy nigdy wcześniej nie grali w gry, niespełnieni filmowcy czy profesjonaliści. Ich historie i doświadczenia się różnią, podobnie jak filozofie, które im przyświecały. Dla jednych tworzenie było spełnieniem dziecięcych marzeń, dla innych liczyła się wolność dawana graczom, a jeszcze inni skupiali się na opowiedzeniu historii. Dodatkowo pomiędzy rozdziałami znajdują się osie czasu z ciekawostkami na temat gier wideo, poszczególnych gatunków czy motywów.

Książka mi się podobała, chociaż sporo informacji poznałem wcześniej (bycie graczem jednak zobowiązuje),ale mimo to dowiedziałem się też trochę nowych rzeczy. Autor zrobił dobry research, a przede wszystkim udało mu się to dobrze opowiedzieć. Na pochwałę zasługuje też wydawnictwo - książka jest solidnie wydana i zwyczajnie ładna. Mam nadzieję, że Kluska zdecyduje się na kontynuację, bo jest jeszcze wiele historii związanych z grami do opowiedzenia.

Jeśli ktoś jest jakimś hardcorowcem jeśli chodzi o gry, to może się nie dowiedzieć wiele nowego, ale młodszym czy niedzielnym graczom mogę śmiało polecić. Czyta się szybko i przyjemnie, a przy okazji można się co nieco dowiedzieć o chyba najprężniej rozwijającym się dziale rozrywki.

Względnie niedługa, ale treściwa książka o pionierach i legendach branży, którzy często wynosili (i wciąż wynoszą) rozrywkę elektroniczną do rangi sztuki.

Autor przedstawia sylwetki 24 twórców (w 20 rozdziałach),którzy mieli wielki wpływ na świat gier komputerowych. Od "Ojca gier wideo", Ralpha Baera, przez Shigeru Miyamoto, Robertę Williams, Sida Meiera, Hideo Kojimę,...

DOSKONAŁA OKŁADKA, ABSOLUTNIE PRZEPIĘKNA

Książka ciekawa, pełna anegdot i wypełniona faktami. Wolałbym pewnie bardziej rozbudowane eseje, lecz jako wstęp do większej opowieści sprawdza się doskonale. Czego to człowiek nie wiedział o grach, w które grał...

ALE TA OKŁADKA!

DOSKONAŁA OKŁADKA, ABSOLUTNIE PRZEPIĘKNA

Książka ciekawa, pełna anegdot i wypełniona faktami. Wolałbym pewnie bardziej rozbudowane eseje, lecz jako wstęp do większej opowieści sprawdza się doskonale. Czego to człowiek nie wiedział o grach, w które grał...

ALE TA OKŁADKA!

Ciekawa lektura świetnie sprawdzająca się na krótkie seanse w autobusie. Napisane całkiem prostym językiem, krótkie bardzo ogólne historie developerów

Ciekawa lektura świetnie sprawdzająca się na krótkie seanse w autobusie. Napisane całkiem prostym językiem, krótkie bardzo ogólne historie developerów

Wielkie oczekiwania prowadzą do rozczarowań. W sumie nie wiem czego oczekiwałem od tej książki. Jako osoba znająca bardzo dobrze gry wideo, nie mogłem spodziewać się zaskoczenia. Wszystkie rozdziały mają wartość artykułów, które pojawiały i pojawiają się na łamach CD Action lub innych magazynów.

Mam poczucie lekkiego przechodzenia przez temat.
Jestem bardzo rozczarowany.

Wielkie oczekiwania prowadzą do rozczarowań. W sumie nie wiem czego oczekiwałem od tej książki. Jako osoba znająca bardzo dobrze gry wideo, nie mogłem spodziewać się zaskoczenia. Wszystkie rozdziały mają wartość artykułów, które pojawiały i pojawiają się na łamach CD Action lub innych magazynów.

Mam poczucie lekkiego przechodzenia przez temat.
Jestem bardzo rozczarowany.

Cała książka oparta jest na schemacie, gdzie autor w kilku zdaniach prezentuje młodość i początki kariery twórcy gier, a następnie opisuje stworzone przez niego gry. Po kilku rozdziałach koncepcja się wyczerpuje i w zasadzie do końca czytałem tę książkę tylko z chęci jej skończenie, bez większych emocji. Mam wrażenie, że wysokie oceny wynikają z braku konkurencji na rynku i dużym zapotrzebowaniem na taki materiał, a jednocześnie z faktu, że czytają to osoby zafascynowane tematyką.

Cała książka oparta jest na schemacie, gdzie autor w kilku zdaniach prezentuje młodość i początki kariery twórcy gier, a następnie opisuje stworzone przez niego gry. Po kilku rozdziałach koncepcja się wyczerpuje i w zasadzie do końca czytałem tę książkę tylko z chęci jej skończenie, bez większych emocji. Mam wrażenie, że wysokie oceny wynikają z braku konkurencji na rynku...

Dla fanów gier pozycja obowiązkowa. W książce znajdziecie czolowe osoby, które wpłynęły na branże. W każdym rodziale macie tez fajna chronologię czasową z krótkim opisem poszczególnych gier które w istotny sposób wpłynęły na rozwój całej branży

Dla fanów gier pozycja obowiązkowa. W książce znajdziecie czolowe osoby, które wpłynęły na branże. W każdym rodziale macie tez fajna chronologię czasową z krótkim opisem poszczególnych gier które w istotny sposób wpłynęły na rozwój całej branży

Gry wideo są moją pierwszą pasją i kluczem do zrozumienia moich zainteresowań. Bez nich pewnie nie zwiedzałbym świata, nie poznał tylu języków i nie nauczył się wszystkiego, co miałem okazję przyswoić. Dlatego gry wideo są mi niezwykle bliskie i jestem przekonany, że są formą sztuki. Podobnego zdania jest najwyraźniej Bartłomiej Kluska autor książki Legendy gier wideo. Czy autor przekona czytelników do tego, ze gry są sztuką poprzez ukazanie najznakomitszych autorów tworzących gry?

Legendy gier wideo to zbiór 20 profili na temat najwybitniejszych twórców w historii gier na przestrzeni ponad 50. letniej historii tej interaktywnej formy sztuki. Poznajemy przekrój postaci, które wpłynęły na rozwój gier wideo i przewijały się w ważnych momentach branży.

Poznamy twórcę pierwszej konsoli znanego jako ojciec gier wideo. Pojawi się też ojciec najpopularniejszego bohatera gier wideo, który stał się swego rodzaju symbolem branży. Obok nich w książce przewijają się także osoby odgrywające ważną rolę w rozwoju poszczególnych gatunków gier. Pionierzy tacy jak Roberta Williams, Carmack i Romero czy Sid Meier są bohaterami kolejnych części książki. Nie zabrakło też wpływowych twórców z Japonii jak Hideo Kojima czy Hidetaka Miyazaki.

Profil każdej z postaci ozdobiony jest i osiami czasu odnoszącymi się do rozwoju branży czy poszczególnych gatunków. Daje to szerszy kontekst dla roli tej jednostki i jej wpływu na nasze ulubione gatunki. W przypadku Petera Molyneux otrzymujemy natomiast historię pięknie zapowiadających się gier, które nigdy nie powstały. W końcu ten wizjoner i mistrz słowa jest symbolem niedotrzymanych obietnic.

Całość jest napisana w niezwykle ciekawy i przystępny sposób. Jest to raczej lekka i przyjemna lektura, która spokojnie może trafić w ręce każdego, a nie tylko największych pasjonatów gier. Nie ma tu zawalenia specyficzną terminologią i pojęciami, które wymagają znajomości wszystkich gier pojawiających się w książce. Jednak nawet osoby siedzące w tych klimatach znajda tutaj coś dla siebie i ciekawe informacje, które mogły być im nieznane. Dodatkowo przewijają się cytaty twórców

Legendy gier wideo to solidna pozycja. Mogę się nie zgadzać z osobami wytypowanymi do profilów, ale to kwestia preferencji. Dodatkowo Bartłomiej Kluska solidnie argumentuje swoje wybory choćby przez to, że tytuł dobrze obrazuje rozwój naszej ulubionej branży rozrywki i wskazuje na osoby ważne w danym momencie historii.

Śledzimy drogę od powolnych początków, poprzez krach, Nintendo ratujące konsole, rozwój różnych gatunków i pomysłów, eksplozję wielkich budżetów, aż do sukcesu sceny indie i pokazania, że jedna osoba z fajnym pomysłem może stworzyć coś poruszającego i pięknego. Całość trzyma się kupy i ma logiczny sens. Dlatego Nie widzę powodów do tego, by czepiać się tego, kto pojawia się w książce, a kogo w niej nie ma. Zwłaszcza że Legendy gier wideo nie muszą być końcem i spokojnie może pojawić się więcej podobnych książek. Autor nawet o tym wspomina w pewnych momentach swojej książki.

Na koniec dodam jeszcze, że Legendy gier wideo zawierają sporo elementy dające okazję trochę lepiej zrozumieć opisanych bohaterów. Informacje na temat ich analogowej młodości lepiej pozwalają zrozumieć inspiracje stojące za tworzonymi tytułami. Niektóre z tych informacji są dosyć dobrze znane, osobą siedzącym w temacie lub śledzących danego twórcę, ale trudno chyba w głowie trzymać wszystkie te rzeczy. Dlatego książka staje się cennym zbiorem ciekawostek.

Bartłomiej Kluska odwalił kawał dobrej roboty i jego książka to taki fajny sposób na pokazanie zarówno historii gier jak i ważnych osób, które ukształtowały tę wyjątkowa gałąź branży rozrywkowej. Legendy gier wideo powinny trafić zarówno w gust fanów cyfrowej rozrywki jak i do osób, które na co dzień nie siedzą przy konsoli i komputerze, by grać. Choćby z tego powodu, ze to historia twórczych jednostek starających się zrobić coś niezwykłego. Jest to kawałek solidnej literatury, który spokojnie mogę polecić wszystkim.

Gry wideo są moją pierwszą pasją i kluczem do zrozumienia moich zainteresowań. Bez nich pewnie nie zwiedzałbym świata, nie poznał tylu języków i nie nauczył się wszystkiego, co miałem okazję przyswoić. Dlatego gry wideo są mi niezwykle bliskie i jestem przekonany, że są formą sztuki. Podobnego zdania jest najwyraźniej Bartłomiej Kluska autor książki Legendy gier wideo....

Polecam wszystkim miłośnikom gier komputerowych.

Polecam wszystkim miłośnikom gier komputerowych.