To najbardziej wciągająca i zakręcona lektura jaką sprezentowała mi moja szkoła :D Mimo potwornej niechęci do lektur/książek (w liceum czytanie było dla mnie przykrym obowiązkiem i jakby mi ktoś powiedział wtedy że pokocham czytanie, wyśmiałabym go)oraz tego faktu że ślizgałam się na samych streszczeniach przez większość liceum, po przeczytaniu streszczenia "Tanga" uznałam "ej... Ta książka jest serio absurdalna, ale na tyle śmieszna i osobliwa że coś mnie do niej ciągnie". Obejrzałam więc streszczenie Mietczyńskiego na YouTube i uśmiałam się jak nigdy na żadnej lekturze. To mnie ostatecznie zachęciło, by już następnego dnia pognać do biblioteki szkolnej i wypożyczyć PIERWSZY RAZ jakąś książkę. Gdzie ja nienawidziłam czytania i szło mi ono wolno, tak w tym przypadku przeczytałam całą książkę w ciągu około 4 godzin lekcyjnych. Lekko napisana, czyta się przyjemnie i nie chce się jej odkładać. Serio polecam bo to najbardziej spoko lektura z jaką miałam styczność :D Nie będę się rozwodzić nad tematami politycznymi bo na szczęście już nie jestem na lekcji polskiego. Dla mnie ta książka to była zabawa i wróciłam do niej po latach :)

To najbardziej wciągająca i zakręcona lektura jaką sprezentowała mi moja szkoła :D Mimo potwornej niechęci do lektur/książek (w liceum czytanie było dla mnie przykrym obowiązkiem i jakby mi ktoś powiedział wtedy że pokocham czytanie, wyśmiałabym go)oraz tego faktu że ślizgałam się na samych streszczeniach przez większość liceum, po przeczytaniu streszczenia...

Przeczytałam "Tango" ponownie po wielu latach. Wciąż uważam, że Mrożek to pisarz wybitny, który potrafi budować niesamowite dialogi i odkrywać drugie dno każdej historii. W tej książce nie ma wygranych ani przegranych. O czym jest ta książka? Wymiarów jest wiele, ale też patrzę na Stomila i Eleonorę jako na beznadziejnych rodziców, którzy zniszczyli życie swojemu dziecku.

Przeczytałam "Tango" ponownie po wielu latach. Wciąż uważam, że Mrożek to pisarz wybitny, który potrafi budować niesamowite dialogi i odkrywać drugie dno każdej historii. W tej książce nie ma wygranych ani przegranych. O czym jest ta książka? Wymiarów jest wiele, ale też patrzę na Stomila i Eleonorę jako na beznadziejnych rodziców, którzy zniszczyli życie swojemu...

Dziwna książka. Pokazuje wnętrza najgorszej partii ludzi.

Dziwna książka. Pokazuje wnętrza najgorszej partii ludzi.

O "Tangu" Mrożka napisano już tak wiele, że każda kolejna opinia czy analiza nie będzie bardziej odrywcza niż to, że ten dramat stanowi dowód geniuszu autora i po dziś dzień nie stracił na aktualności zarówno w warstwie etycznej, politycznej jak i społeczno - obyczajowej.

O "Tangu" Mrożka napisano już tak wiele, że każda kolejna opinia czy analiza nie będzie bardziej odrywcza niż to, że ten dramat stanowi dowód geniuszu autora i po dziś dzień nie stracił na aktualności zarówno w warstwie etycznej, politycznej jak i społeczno - obyczajowej.

Dramat idealny!

Dramat idealny!

"Tango" to naprawdę mądrze napisany dramat. Myślę, że śmiało można powiedzieć, że jest to jedna z przystępniejszych i przyjemniejszych lektur szkolnych. Powierzchownie zabawna i krótka, a po głębszej analizie ponadczasowa i uniwersalna. Mimo swojej długości książka zawiera naprawdę mnóstwo wartościowych treści, a każda z postaci jest dość złożona i intrygująca. Autor niezwykle umiejętnie posługuje się groteską i parodią. Świetnie bawiłam się zarówno czytając, jak i oglądając spektakl w internecie.

"Tango" to naprawdę mądrze napisany dramat. Myślę, że śmiało można powiedzieć, że jest to jedna z przystępniejszych i przyjemniejszych lektur szkolnych. Powierzchownie zabawna i krótka, a po głębszej analizie ponadczasowa i uniwersalna. Mimo swojej długości książka zawiera naprawdę mnóstwo wartościowych treści, a każda z postaci jest dość złożona i intrygująca. Autor...

Nie ogarnęłam xd

Nie ogarnęłam xd

Mam wrażenie, że wydźwięk książki to wyśmianie liberalności, konserwatyzmu i artystów. Podczas czytania w głowie miałam tylko " O co wam chodzi?" Dodatkowo zastanawiające jest dla mnie dlaczego tak książka tak właściwie jest lekturą w szkole, a potem moja polonistka na teście z lektury będzie pytać " Jakiego koloru były spodnie Eugeniusza?". Błagam po co to wszystko?

Mam wrażenie, że wydźwięk książki to wyśmianie liberalności, konserwatyzmu i artystów. Podczas czytania w głowie miałam tylko " O co wam chodzi?" Dodatkowo zastanawiające jest dla mnie dlaczego tak książka tak właściwie jest lekturą w szkole, a potem moja polonistka na teście z lektury będzie pytać " Jakiego koloru były spodnie Eugeniusza?". Błagam po co to...

Oceniłam na 8, bo bardzo mi się podobało już od samego początku, a jeszcze przed wypożyczeniem książki miałam do niej nijakie podejście. Choć przyznaję, że podoba mi się ze względu na humorystyczne sceny i postacie, jakoś nie dotarła do mnie problematyka utworu, ale mam nadzieję, że to się zmieni w trakcie omawiania treści na najbliższych zajęciach. :d

Widzę jeszcze, że przypuszczany czas na przeczytanie tych dwustu stron to trzy i pół godziny, co mnie zdziwiło, bo mi zajęło to zdecydowanie mniej. O.o Ale zauważyłam, że mam jakieś wydanie z wyborem dramatów Mrożka, w którym ,,Tango" liczy nawet mniej niż osiemdziesiąt stron. No nic, mam nadzieję, że nie brakuje tutaj treści czy coś, bo inaczej lipa, ale dziwne to z tymi stronami. (EDIT: Jak się okazało różnica polega jedynie na układzie. xd)

*Półka ulubione, bo podobał mi się ten dramat na tyle, żeby zainteresować mnie innymi utworami Mrożka...

Napisałam sobie tę opinię, żeby wiedzieć kiedyś, kiedy tu zerknę, że chcę to przeczytać jeszcze raz i nawet się w tę książkę wyposażyć!

Oceniłam na 8, bo bardzo mi się podobało już od samego początku, a jeszcze przed wypożyczeniem książki miałam do niej nijakie podejście. Choć przyznaję, że podoba mi się ze względu na humorystyczne sceny i postacie, jakoś nie dotarła do mnie problematyka utworu, ale mam nadzieję, że to się zmieni w trakcie omawiania treści na najbliższych zajęciach. :d

Widzę jeszcze, że...

Ciekawy dramat, który pokazuje skrajność tradycyjnym podejściem do życia a bardzo tolerancyjnym i wręcz niezrozumiałym, który prezentują rodzice Artura. Dramat czasami bardzo dziwny i abstrakcyjny ale ma ciekawy przekaz i czyta się błyskawicznie.

Ciekawy dramat, który pokazuje skrajność tradycyjnym podejściem do życia a bardzo tolerancyjnym i wręcz niezrozumiałym, który prezentują rodzice Artura. Dramat czasami bardzo dziwny i abstrakcyjny ale ma ciekawy przekaz i czyta się błyskawicznie.