Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie moje klimaty.
Nie mój język.
Nie moje postacie.
Tu nie ma nic mojego.
Są słowa, które są puste. Dla mnie nic nie znaczą.
Nieważne, że nazwiecie mnie niedojrzałą nastolatką nieznającą dobrej literatury. Sama ciągle powtarzam, że nie rozumiem, jak można nie lubić czasów II wojny światowej, a teraz jęczę, kiedy muszę czytać Sienkiewicza.
Jak dla mnie to wina języka. Jest niezrozumiały, wymagający zbyt wielkiego zaangażowania w analizę zdania, zamiast fabuły.
Prawdę mówiąc: oceniam wykonanie, nie fabułę.

Nie moje klimaty.
Nie mój język.
Nie moje postacie.
Tu nie ma nic mojego.
Są słowa, które są puste. Dla mnie nic nie znaczą.
Nieważne, że nazwiecie mnie niedojrzałą nastolatką nieznającą dobrej literatury. Sama ciągle powtarzam, że nie rozumiem, jak można nie lubić czasów II wojny światowej, a teraz jęczę, kiedy muszę czytać Sienkiewicza.
Jak dla mnie to wina języka. Jest...

Niektóre książki czyta się tylko dla zakończenia. Tą czytałam dla każdego słowa. Zakończenie trylogii Czarnego Maga zostanie w moim sercu na zawsze. Bohaterowie są niezapomniani, chociaż w kolejnych powieściach z pewnością wystąpią nieliczni...

Niektóre książki czyta się tylko dla zakończenia. Tą czytałam dla każdego słowa. Zakończenie trylogii Czarnego Maga zostanie w moim sercu na zawsze. Bohaterowie są niezapomniani, chociaż w kolejnych powieściach z pewnością wystąpią nieliczni...

Kocham

Kocham

Język w żaden sposób mi nie podszedł. Matrix? Kto tak się o własnej matce wyraża? Maxxxx - przeciąganie literki, po co? Dla mnie było to nad wyraz irytujące. Poruszone tematy może i były ciekawe, jednak nie powiem, by taki sposób ich przedstawienia mnie zadowolił. Wera, główna bohaterka, czasami pisze za dużo o czymś, pomijając inne, równie interesujące tematy. Zabrakło mi więcej na temat dwójki homoseksualistów, chorobie jednej z osób z paczki i obawach jednego z gejów.
Dla mnie to wszystko było zbyt młodzieżowe, by przedstawić trudne tematy na łamach książki.

Język w żaden sposób mi nie podszedł. Matrix? Kto tak się o własnej matce wyraża? Maxxxx - przeciąganie literki, po co? Dla mnie było to nad wyraz irytujące. Poruszone tematy może i były ciekawe, jednak nie powiem, by taki sposób ich przedstawienia mnie zadowolił. Wera, główna bohaterka, czasami pisze za dużo o czymś, pomijając inne, równie interesujące tematy. Zabrakło mi...

Okładka - dopiero po skończonej książce dostrzegłam na niej coś więcej niż usta.
A zakończenie mi się bardzo podobało, chociaż na ogół "dopowiedz sobie sam" jest irytujące, w tym przypadku pozwala się człowiekowi nie zawieść - każdy wybierze zakończenie pasujące według niego.

Okładka - dopiero po skończonej książce dostrzegłam na niej coś więcej niż usta.
A zakończenie mi się bardzo podobało, chociaż na ogół "dopowiedz sobie sam" jest irytujące, w tym przypadku pozwala się człowiekowi nie zawieść - każdy wybierze zakończenie pasujące według niego.

John Flanagan nigdy nie przestanie mnie zadziwiać. Uwielbiam całą serię i chociaż ilości tomów, jakoś nie maleje ani trochę.

John Flanagan nigdy nie przestanie mnie zadziwiać. Uwielbiam całą serię i chociaż ilości tomów, jakoś nie maleje ani trochę.