Trylogia Sienkiewicza

W każdym zwycięstwie leżała przyszła klęska, w każdym upojeniu - na dnie gorycz.

W każdym zwycięstwie leżała przyszła klęska, w każdym upojeniu - na dnie gorycz.

Bo oboje nie chcieli i nie mogli wypowiedzieć szczerze, jasno i otwarcie wszystkiego, o im leżało na sercu. Mieli za sobą przeszłość, ale nie mieli przyszłości. Dawne uczucia, ufność, znajomość nawet, wszystko było potargane. Nie było nic pomiędzy nimi wspólnego oprócz uczucia zawodu i żalu. Gdyby i to ostatnie ogniwo pękło, byliby właśnie swobodniejsi; lecz czas tylko mógł przynieść zapomnienie, obecnie było na to za wcześnie.

Bo oboje nie chcieli i nie mogli wypowiedzieć szczerze, jasno i otwarcie wszystkiego, o im leżało na sercu. Mieli za sobą przeszłość, ale nie mieli przyszłości. Dawne uczucia, ufność, znajom...

Rozwiń

Zwiń

-(...) mało dusza ze mnie nie wyszła, tak mi się chciało szwedziny. Surowych bym ich jadł! -Możesz waćpan dostać i pieczonych, bo się tam kilkunastu w ogniu przypaliło.

-(...) mało dusza ze mnie nie wyszła, tak mi się chciało szwedziny. Surowych bym ich jadł!
-Możesz waćpan dostać i pieczonych, bo się tam kilkunastu w ogniu przypaliło.