Książka jest dobra, porusza ona bardzo ważny temat, jest napisana lekko, jednak brakuje jej głębszego sensu, zakończenie jest otwarte co sprawia wrażenie, że autorka nie miała pomysłu na to jak zakończyć powieść, przez co czytelnik czuje niedosyt.

Książka jest dobra, porusza ona bardzo ważny temat, jest napisana lekko, jednak brakuje jej głębszego sensu, zakończenie jest otwarte co sprawia wrażenie, że autorka nie miała pomysłu na to jak zakończyć powieść, przez co czytelnik czuje niedosyt.

Michał – jeden z głównych bohaterów książki autorstwa Ewy Barańskiej poważnie uszkadza sobie kręgosłup skacząc do jeziora. Jego przyjaciele, rodzina oraz ukochana Weronika postanawiają zrobić wszystko, aby mu pomóc. Próbują zebrać kilkaset tysięcy złotych potrzebnych na operację, która może (ale nie musi) przywrócić sparaliżowanemu chłopakowi sprawność. Zgłaszają się do fundacji, organizują zbiórki i wyprzedaże niepotrzebnych rzeczy itd. Angażują kogo tylko się da. Najbardziej zaangażowana w to przedsięwzięcie jest Weronika. Jest skłonna zrezygnować ze studiów na prestiżowej uczelni, byle by tylko uratować ukochanego. Nie podoba się to rodzicom dziewczyny, którzy próbują przekonać dziewczynę do zmiany decyzji. Nie rozumieją jej i zamiast pomóc, tylko bardziej dołują i tak zrozpaczoną (ale pełną nadziei) dziewczynę.
Książka napisana jest naprawdę lekkim językiem, bez zbędnych opisów. Pozostawia jednak pewien niedosyt, ponieważ jest … niedokończona. No cóż, nie wiem czy to wada czy zaleta, mam dość mieszane uczucia.
xoxo
L.(https://slowotok-laury.blogspot.com/)

Michał – jeden z głównych bohaterów książki autorstwa Ewy Barańskiej poważnie uszkadza sobie kręgosłup skacząc do jeziora. Jego przyjaciele, rodzina oraz ukochana Weronika postanawiają zrobić wszystko, aby mu pomóc. Próbują zebrać kilkaset tysięcy złotych potrzebnych na operację, która może (ale nie musi) przywrócić sparaliżowanemu chłopakowi sprawność. Zgłaszają się do...

Bardzo prosta fabuła i treść. Czyta się bardzo szybko. Książka genaralnie dla osób w wieku gimnazjalnym.

Bardzo prosta fabuła i treść. Czyta się bardzo szybko. Książka genaralnie dla osób w wieku gimnazjalnym.

Fabuła bardzo prosta. Książka moim zdaniem skierowana do młodych ludzi w wieku gimnazjalnym, może licealnym.

Fabuła bardzo prosta. Książka moim zdaniem skierowana do młodych ludzi w wieku gimnazjalnym, może licealnym.

Skończyłam czytać dosłownie chwilę temu i mam bardzo mieszane uczucia. Z jednej strony książka jest napisana bardzo fajnym językiem, bez nadmiaru zbędnych opisów, a co najważniejsze - opowiada o przepięknej, wzruszającej historii prawdziwej miłości, ale z drugiej pozostawia pewien niedosyt, który jest nieco "uciążliwy". Na pewno nie jest to książka dla ludzi o słabych nerwach...

Skończyłam czytać dosłownie chwilę temu i mam bardzo mieszane uczucia. Z jednej strony książka jest napisana bardzo fajnym językiem, bez nadmiaru zbędnych opisów, a co najważniejsze - opowiada o przepięknej, wzruszającej historii prawdziwej miłości, ale z drugiej pozostawia pewien niedosyt, który jest nieco "uciążliwy". Na pewno nie jest to książka dla ludzi o słabych...

Z początku książka naprawdę ciekawa i zachęcająca by dalej czytać. Jednak im dalej w las, tym gorzej. Robi się nudnawa i przewidywalna. Momentami powieść ta jest strasznie naciągana.
Choć porusza dość poważne tematy, to jednak pozycja ta jest napisana w taki sposób, że nie skłania do refleksji ani niczego podobnego.
Najgorsze jest chyba zakończenie. Wyglądało ono tak, jakby autorka nie miała pomysłu, jak zakończyć tę powieść.

Z początku książka naprawdę ciekawa i zachęcająca by dalej czytać. Jednak im dalej w las, tym gorzej. Robi się nudnawa i przewidywalna. Momentami powieść ta jest strasznie naciągana.
Choć porusza dość poważne tematy, to jednak pozycja ta jest napisana w taki sposób, że nie skłania do refleksji ani niczego podobnego.
Najgorsze jest chyba zakończenie. Wyglądało ono tak, jakby...

Było to moje pierwsze i ostatnie spotkanie z Ewą Barańską.
Koncepcja na fabułę bardzo mi się podobała. Natomiast autorka prawie w ogóle się nie wysiliła. Miałam wrażenie, że czytam blog dziewięciolatki. Jest to płytka, płaska, bezbarwna i kompletnie pozbawiona duszy książka.
Autorka przedstawiła nam niedopracowanych bohaterów, typowych nastolatków. Większość znamy tylko z imienia. Książka została pozbawiona wszelkich opisów. Gdyby Barańska poświęciła im trochę więcej czasu, może byliby wiele ciekawsi. Sama zaś czułam, że Weronikę i Michała nic nie łączy. Została tu przedstawiona, naciągana miłość. Chwilami byłą po prostu śmieszna.
Autorka użyła rażących słów. Widać, że chyba ma niedopracowany styl. Przypominało to zlepkę amatorskich opowiadań. Nietolerancja religijna, depresja, konsekwencje wypadku, rodzina, którą dotknęła tragedia - jak te wszystkie tematy zostały zmieszczone w niecałych 200 stronach?! Rozumiem, gdyby pisarka, była nastolatką, ale sądząc po wieku, jest raczej doświadczoną osobą.
Dialogi? Tak denne, że podnosiły mi ciśnienie. Nie mogłam ich po prostu strawić. Takie... płytkie. Pozbawione naturalności.
Żałuję, że straciłam trochę czasu na tą książkę. Szkoda słów, nie polecam nikomu.

Było to moje pierwsze i ostatnie spotkanie z Ewą Barańską.
Koncepcja na fabułę bardzo mi się podobała. Natomiast autorka prawie w ogóle się nie wysiliła. Miałam wrażenie, że czytam blog dziewięciolatki. Jest to płytka, płaska, bezbarwna i kompletnie pozbawiona duszy książka.
Autorka przedstawiła nam niedopracowanych bohaterów, typowych nastolatków. Większość znamy tylko z...

Książka ciekawa ale fabuła przewidywalna.Coś co mnie poruszyło w tej książce to jedynie historia miłości dwojga młodych ludzi która stawia czoło przeciwnością losu.Zakończenie jest sprawą indywidualną, co w fajny sposób urozmaica fabułę.

Książka ciekawa ale fabuła przewidywalna.Coś co mnie poruszyło w tej książce to jedynie historia miłości dwojga młodych ludzi która stawia czoło przeciwnością losu.Zakończenie jest sprawą indywidualną, co w fajny sposób urozmaica fabułę.

To zakończenie nie mieści się w głowie. Książka jest bardzo dobra, ale nie dokończona...

To zakończenie nie mieści się w głowie. Książka jest bardzo dobra, ale nie dokończona...

Moja ulubiona książka <3
Na początku nie spodziewałam się niczego wybitnego. Ot, książka o miłości dla nastolatek, ale kiedy już zaczęłam ją czytać dosłownie zakochałam się w niej. Z każdą kolejną przeczytaną stroną byłam coraz bardziej oczarowana. To nie tylko książka o prawdziwej miłości w tym, nastoletnim wieku, ale też książka o tym co jest naprawdę w życiu ważne i z czym musimy sobie poradzić w przyszłości.
Do tej pory najlepsza książka jaką kiedykolwiek przeczytałam <3

Moja ulubiona książka <3
Na początku nie spodziewałam się niczego wybitnego. Ot, książka o miłości dla nastolatek, ale kiedy już zaczęłam ją czytać dosłownie zakochałam się w niej. Z każdą kolejną przeczytaną stroną byłam coraz bardziej oczarowana. To nie tylko książka o prawdziwej miłości w tym, nastoletnim wieku, ale też książka o tym co jest naprawdę w życiu ważne i z...