Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetna literatura. Wciągająca opowieść czteroosobowej rodziny Barnesów z irlandzkiej prowincji. Rodzinę, po latach prosperity, doświadcza kryzys finansowy. Okazuje się, że kryzys ma swoje głębsze korzenie, do których dochodzimy tropem niespiesznych relacji każdego z Barnesów. Po opowieściach dzieci miałam wrażenie, że to problemy, z którymi wielu może się mierzyć, nic takiego, opowieść matki odkryła kawałek rodzinnej tajemnicy a ta ojca wbiła mnie w fotel. To nie jest treść łatwa i przyjemna, chociaż jest opowiadana dość spokojnie. Polecam, świetna narracja, świetnie przedstawieni bohaterowie, ich słabości i troski.

Świetna literatura. Wciągająca opowieść czteroosobowej rodziny Barnesów z irlandzkiej prowincji. Rodzinę, po latach prosperity, doświadcza kryzys finansowy. Okazuje się, że kryzys ma swoje głębsze korzenie, do których dochodzimy tropem niespiesznych relacji każdego z Barnesów. Po opowieściach dzieci miałam wrażenie, że to problemy, z którymi wielu może się mierzyć, nic...

Agresja w Donbasie przedstawiona szczerze a przy tym z inteligentnym poczuciem humoru. Tę książkę naprawdę trzeba przeczytać, jeśli choć trochę chcemy zrozumieć sytuację na Ukrainie. Nie mogłam się od oderwać od czytania.

Agresja w Donbasie przedstawiona szczerze a przy tym z inteligentnym poczuciem humoru. Tę książkę naprawdę trzeba przeczytać, jeśli choć trochę chcemy zrozumieć sytuację na Ukrainie. Nie mogłam się od oderwać od czytania.

Rzetelny research, solidnie z historycznego punktu widzenia przedstawione nawet epizody opowieści, która wije się wokół pytania o tolerancję Polaków (a raczej jej brak) wobec osób pochodzenia żydowskiego. Lektura obowiązkowa.

Rzetelny research, solidnie z historycznego punktu widzenia przedstawione nawet epizody opowieści, która wije się wokół pytania o tolerancję Polaków (a raczej jej brak) wobec osób pochodzenia żydowskiego. Lektura obowiązkowa.

Pomysł na fabułę dobry. Wykonanie gorsze. Książka mi się nie podobała. Bohaterom brakowało jakiegoś psychologicznego rysu. Byli zupełnie bezbarwni i w ogóle nie rozumiałąm ich postępowania. Autorka pisze niby poprawne, kwieciste zdania, ale ta opowieść w ogóle nie wciąga. Od połowy, mniej więcej, skanowałam wzrokiem strony, żeby wreszcie dobić do końca.

Pomysł na fabułę dobry. Wykonanie gorsze. Książka mi się nie podobała. Bohaterom brakowało jakiegoś psychologicznego rysu. Byli zupełnie bezbarwni i w ogóle nie rozumiałąm ich postępowania. Autorka pisze niby poprawne, kwieciste zdania, ale ta opowieść w ogóle nie wciąga. Od połowy, mniej więcej, skanowałam wzrokiem strony, żeby wreszcie dobić do końca.

Trochę może słabsze od "Mojej znikającej polowy", ale i tak dobre, wciągające, świetnie napisane.

Trochę może słabsze od "Mojej znikającej polowy", ale i tak dobre, wciągające, świetnie napisane.

Nie moja bajka. Przepraszam wszystkich, którym się to podobało za bardzo krytyczną opinię, ale... Dla mnie to czysta grafomania. Bohaterowie jednowymiarowi do bólu, pełno uproszczeń i taniej ckliwości. Podobno książkę było można nabyć w jednym z supermarketów. Nie dziwi mnie to.

Nie moja bajka. Przepraszam wszystkich, którym się to podobało za bardzo krytyczną opinię, ale... Dla mnie to czysta grafomania. Bohaterowie jednowymiarowi do bólu, pełno uproszczeń i taniej ckliwości. Podobno książkę było można nabyć w jednym z supermarketów. Nie dziwi mnie to.

Wciągająca, świetnie napisana powieść o losach ukraińskiej dziewczyny ukrywającej się w Helsinkach. Krok po kroku poznajemy jej historię a przy okazji dowiadujemy się wiele na temat życia w Ukrainie po upadku ZSRR: gangi, narkotyki, bezprawie, brak środków do życia. Polecam.

Wciągająca, świetnie napisana powieść o losach ukraińskiej dziewczyny ukrywającej się w Helsinkach. Krok po kroku poznajemy jej historię a przy okazji dowiadujemy się wiele na temat życia w Ukrainie po upadku ZSRR: gangi, narkotyki, bezprawie, brak środków do życia. Polecam.

Szczerze opowiedziana historia własnych losów, przemyśleń, postaw i upodobań, przecedzona przez sito dojrzałości, która podpowiada, co tak naprawdę jest/było ważne. Jak pisze sama autorka: biografia "zatopiona" w głosie pokolenia. To wszystko na bardzo wyrazistym, dość reportersko odmalowanym tle powojennej Historii i przemian społeczno-kulturowych. Ciekawe spostrzeżenia, autoironia i wyrafinowany język. Odkładam na półkę "przeczytać kiedyś jeszcze raz".

Szczerze opowiedziana historia własnych losów, przemyśleń, postaw i upodobań, przecedzona przez sito dojrzałości, która podpowiada, co tak naprawdę jest/było ważne. Jak pisze sama autorka: biografia "zatopiona" w głosie pokolenia. To wszystko na bardzo wyrazistym, dość reportersko odmalowanym tle powojennej Historii i przemian społeczno-kulturowych. Ciekawe spostrzeżenia,...

Sięgnęłam po tę książkę zwabiona poleceniem osoby, której zdanie zawsze sobie cenię oraz świetnymi ocenami na lubimyczytać. Niestety, rozczarowałam się. Moim zdaniem autor przedstawia w swojej opowieści zafałszowany obraz Rosji Radzieckiej. Chyba ludzie Zachodu nie powinni próbowac mierzyć się z tym tematem, bo nie rozumieją zupełnie wschodniej mentalności. Życie arystokraty uwięzionego w luksusowym hotelu podczas krwawego okresu represji bolszewickich jawi się cukierkowato. Burgund rocznik 1905 czy riesling rocznik 1912? Przepiórki w sosie z kurkami czy polędwiczka w rozmarynie? Dla mnie to tak dalekie od rzeczywistości, że po prostu skrajnie naiwne. Scena z przewozem Zofii do szpitala, no błagam, litości.... Hrabia spotyka na swojej drodze samych dobrych, szczodrych i szlachetnych ludzi. Życie takie nie jest. Nie podobała mi się też konstrukcja fabuły. Przez pierwszą połowę książki autor wprowadza do gry coraz to nowe postaci, żeby wykorzystać sens ich istnienia w części drugiej.

Sięgnęłam po tę książkę zwabiona poleceniem osoby, której zdanie zawsze sobie cenię oraz świetnymi ocenami na lubimyczytać. Niestety, rozczarowałam się. Moim zdaniem autor przedstawia w swojej opowieści zafałszowany obraz Rosji Radzieckiej. Chyba ludzie Zachodu nie powinni próbowac mierzyć się z tym tematem, bo nie rozumieją zupełnie wschodniej mentalności. Życie...

Wzruszająca, wciągająca, wspaniała.

Wzruszająca, wciągająca, wspaniała.

Chylę czoła przed wszystkimi, którzy tę książkę z entuzjazmem i zainteresowaniem przeczytali do końca. Mój, początkowo wielki, entuzjazm (lubię wino i Ziemię Lubuską) zgasł po pierwszych kilkunastu stronach. Dla mnie jest to zbiór chaotycznie ze sobą zestawionych zdań, wydarzeń i skojarzeń. Czasem ciężko mi się było zmusić do przeczytania do końca chociaż jednej strony, bo myśli uciekały w dal już po 2, 3 zdaniach, żeby w innej przestrzeni znaleźć sobie jakiś mały sens. Z ogromnym zdziwieniem wciąż analizuję fakt dotarcia tej pozycji do finału NIKE.

Chylę czoła przed wszystkimi, którzy tę książkę z entuzjazmem i zainteresowaniem przeczytali do końca. Mój, początkowo wielki, entuzjazm (lubię wino i Ziemię Lubuską) zgasł po pierwszych kilkunastu stronach. Dla mnie jest to zbiór chaotycznie ze sobą zestawionych zdań, wydarzeń i skojarzeń. Czasem ciężko mi się było zmusić do przeczytania do końca chociaż jednej strony, bo...

Główna bohaterka do złudzenia przypominała mi Elenę z tetralogii neapolitańskiej. Myślę zresztą, że cała ta książka, w wersji skróconej, mogłaby być jednym z rozdziałów ostatniej części tetralogii, Historii zaginionej dziewczynki. Sięgnęłam po tę pozycję, bo temat nieoczywistych relacji na linii matka - córka wydał mi się bardzo interesujący. Niestety, poza kilkoma dość mało odkrywczymi przemyśleniami głównej bohaterki, nie znalazłam tam nic z tego, czego szukałam. Bohaterka podejmowała ponadto tak nieracjonalne działania, że bardzo trudno było mi pojąć motywy jej zachowania. Zmęczyłam książkę do końca, mimo wszystko.

Główna bohaterka do złudzenia przypominała mi Elenę z tetralogii neapolitańskiej. Myślę zresztą, że cała ta książka, w wersji skróconej, mogłaby być jednym z rozdziałów ostatniej części tetralogii, Historii zaginionej dziewczynki. Sięgnęłam po tę pozycję, bo temat nieoczywistych relacji na linii matka - córka wydał mi się bardzo interesujący. Niestety, poza kilkoma dość...

Przyznam się, że trochę wystraszyłam się niezwyczajowej formy zapisu i zdecydowałam się jednak na audiobooka. Już od pierwszych minut ta powieść mnie pochłonęła i oczarowała. Poleciłam ją chyba wszystkim znajomym. Mniej więcej w połowie słuchania nie byłam już tych pierwszych wrażeń taka pewna, nabrałam wątpliwości (zwłaszcza co do właściwości decyzji o polecaniu jej osobom o bardzo konserwatywnych poglądach), ale końcówka znów podniosła poziom. Wyrazy szczególnego uznania kieruję do tłumacza: cudowny przekład, brawo.

Przyznam się, że trochę wystraszyłam się niezwyczajowej formy zapisu i zdecydowałam się jednak na audiobooka. Już od pierwszych minut ta powieść mnie pochłonęła i oczarowała. Poleciłam ją chyba wszystkim znajomym. Mniej więcej w połowie słuchania nie byłam już tych pierwszych wrażeń taka pewna, nabrałam wątpliwości (zwłaszcza co do właściwości decyzji o polecaniu jej...

Ciekawy temat, który według mnie został zepsuty nieumiejętnym przedstawieniem. Miałam wrażenie bałaganu, braku chronologii. Nie umiałam skupić się na treści, która wydawała mi się chaotyczna. To chyba nie jest pozycja dla laików chcących zgłębić swą wiedzę na temat Andaluzji.

Ciekawy temat, który według mnie został zepsuty nieumiejętnym przedstawieniem. Miałam wrażenie bałaganu, braku chronologii. Nie umiałam skupić się na treści, która wydawała mi się chaotyczna. To chyba nie jest pozycja dla laików chcących zgłębić swą wiedzę na temat Andaluzji.

Myślę, że niepotrzebnie opis książki spojluje mniej więcej połowę jej treści.
Jest to druga, po "Chłopcu z latawcem" książka Hosseiniego, którą przeczytałam. Nie uważam, żeby była to powtórka opisu sytuacji społeczno-politycznej w Afganistanie. Raczej dla mnie było to uzupełnienie tego okresu, który umyka w "Chłopcu". Przyznaję, książka ma słabe momenty i jest czasem trochę melodramatyczna, ale ja nie umiałam się od niej oderwać. Wolałam poświęcić noc i sen. Hosseini potrafi snuć ciekawe opowieści.

Myślę, że niepotrzebnie opis książki spojluje mniej więcej połowę jej treści.
Jest to druga, po "Chłopcu z latawcem" książka Hosseiniego, którą przeczytałam. Nie uważam, żeby była to powtórka opisu sytuacji społeczno-politycznej w Afganistanie. Raczej dla mnie było to uzupełnienie tego okresu, który umyka w "Chłopcu". Przyznaję, książka ma słabe momenty i jest czasem...

Dobrze napisana i opowiedziana historia ludzi i pszczół. Lubię książki, które zachęcają mnie do dalszego zgłębiania tematu. A tak było i w tym wypadku.

Dobrze napisana i opowiedziana historia ludzi i pszczół. Lubię książki, które zachęcają mnie do dalszego zgłębiania tematu. A tak było i w tym wypadku.

Trochę już odwykłam od książek, w których na kolejnych stronach tak niewiele się dzieje. Podobała mi się zwłaszcza ostatnia jedna trzecia część. Zaklasyfikowałabym ten utwór jako wartą przeczytania klasykę, ale raczej niezawierającą uniwersalnego przesłania.

Trochę już odwykłam od książek, w których na kolejnych stronach tak niewiele się dzieje. Podobała mi się zwłaszcza ostatnia jedna trzecia część. Zaklasyfikowałabym ten utwór jako wartą przeczytania klasykę, ale raczej niezawierającą uniwersalnego przesłania.

Myślę, że to przede wszystkim pozycja dla tych, którym przyszło się zmierzyć z doświadczeniem utraty matki. Mnie najbardziej podobało się zdanie na jednej z ostatnich stron: "Nie wiedziałam, że jesteś nieśmiertelna". Ból po utracie matki, po latach oczywiście wyciszony, pozostaje chyba na zawsze i razem z pamięcią o niej towarzyszy nam już do końca. Książka wydała mi się nieco nierówna. Kilka genilanych zdań w morzu tych mniej udanych.

Myślę, że to przede wszystkim pozycja dla tych, którym przyszło się zmierzyć z doświadczeniem utraty matki. Mnie najbardziej podobało się zdanie na jednej z ostatnich stron: "Nie wiedziałam, że jesteś nieśmiertelna". Ból po utracie matki, po latach oczywiście wyciszony, pozostaje chyba na zawsze i razem z pamięcią o niej towarzyszy nam już do końca. Książka wydała mi się...

Myślę, że Anna Kowalska byłaby całkiem zadowolona ze swojej biografii. Chociaż, pewnie zabolałaby ją druga część tytułu (ta od Dąbrowskiej), jasno pokazująca miejsce w cieniu wielkie pisarki, jakie zajmowała Anna i z którego boleśnie zdawała sobie sprawę za życia. W każdym razie historia życia Anny Kowalskiej została tu naprawdę pięknie przedstawiona. Przeczytałam tę książkę z niesłabnącym zainteresowaniem. To opowieść o wytrwale próbującej osiągnąć sukces, pracowitej, błyskotliwej pisarce, o trudnej relacji miłosnej dwóch kobiet, o przemijaniu, o życiu w ogóle. Autorka świetnie oddała klimat przedwojennego Lwowa, wojennej tułaczki i prób odnalezienia swego miejsca w obcym, powojennym Wrocławiu. A wszystko to przeplatane fragmentami niezliczonych listów. Świetna książka.

Myślę, że Anna Kowalska byłaby całkiem zadowolona ze swojej biografii. Chociaż, pewnie zabolałaby ją druga część tytułu (ta od Dąbrowskiej), jasno pokazująca miejsce w cieniu wielkie pisarki, jakie zajmowała Anna i z którego boleśnie zdawała sobie sprawę za życia. W każdym razie historia życia Anny Kowalskiej została tu naprawdę pięknie przedstawiona. Przeczytałam tę...

Książka na początku zachwyciła mnie pięknem języka, fantazyjnymi, długimi zdaniami i humorystycznymi zestawieniami. Niestety, później było mi tego za dużo, kwiecisty język przytłoczył opowieść, która w pewnym momencie zaczęła się niezwykle ciągnąć i nużyć. Historia Berty jest przewidywalna aż do bólu. W zasadzie finał każdej z historii czterech kobiet, która w przeplatany z innymi historiami sposób toczy się w tej długiej powieści, jest zapowiadany zaraz na wstępie. Przyznam, że od pewnego momentu chciałam już tylko dotrwać do końca. Nie rozumiem przerysowanej groteskowości Violetty. Trochę za dużo historii pobocznych, zupełnie niepotrzebnych, moim zdaniem. Ale przede wszystkim to powieść ogólnie czarna i dołująca.

Książka na początku zachwyciła mnie pięknem języka, fantazyjnymi, długimi zdaniami i humorystycznymi zestawieniami. Niestety, później było mi tego za dużo, kwiecisty język przytłoczył opowieść, która w pewnym momencie zaczęła się niezwykle ciągnąć i nużyć. Historia Berty jest przewidywalna aż do bólu. W zasadzie finał każdej z historii czterech kobiet, która w przeplatany z...