Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po Chłopaka z sąsiedztwa sięgnęłam zachęcona książką P.S. I like you. I muszę przyznać, że się nie rozczarowałam.
Chłopak z sąsiedztwa to historia o dziewczynie wychowywanej w rodzinie bez matki. Charlie ma 4 braci i jednego sąsiada. Wyjątkowego sąsiada.
Z Bradenem zna się od dzieciństwa. To on był przy niej, gdy zabrakło jej matki, gdy zdobywała swoje pierwsze gole, gdy braci robili jej żarty. Stał się częścią ich rodziny.

Opar​łam głowę o płot. Jego rodzice albo poszli spać, albo tylko prze​stali krzy​czeć, bo już ich nie sły​sza​łam.
Bra​den zapy​tał wesel​szym już gło​sem:
- A cie​bie co wycią​gnęło na dwór w tak piękną noc?
- Nie mogłam zasnąć.
- Serio? Naj​więk​szy suseł we wszech​świe​cie nie mógł zasnąć? Dla​czego?
- Głu​pia praca schrza​niła mi roz​kład dnia. Nie mia​łam oka​zji wie​czo​rem pobie​gać.
- No tak, praca. Sły​sza​łem o tym cudow​nym zda​rze​niu. Jak było?
- To istne tor​tury. Już odli​czam dni do chwili, aż uzbie​ram pięć​set dolców, które pozwolą zakoń​czyć ten wyrok.
- A czy twój tata nie wspo​mi​nał też o stu dolcach mie​sięcz​nie? Za ubez​pie​cze​nie czy coś takiego?
Jęk​nę​łam.
- Masz rację. Chyba będę musiała zaro​bić jesz​cze kilka stó​wek, a potem ubie​gać się o uła​ska​wie​nie.Myślę, że kiedy zacznie się szkoła, będzie to poważny argu​ment w dys​ku​sji o pracy.
- Na pewno coś wymy​ślisz.
Na jakiś czas znów zapa​no​wała cisza, a kiedy już zaczę​łam myśleć, że Bra​den zasnął po swo​jej stro​nie płotu, ode​zwał się:
- Grasz jutro w kosza?
- Oczy​wi​ście. A ty?
- Tak. Będziesz w tym roku grała w szkol​nej dru​ży​nie?
Kiw​nę​łam głową, choć prze​cież mnie nie widział.
- Aha. Już się nie mogę docze​kać. Trzeba się zmę​czyć. Szkoła, koszy​krówka, siłka, odra​bia​nie lek​cji, spa​nie, mój orga​nizm uwiel​bia taki roz​kładdnia.
- Czemu?
Cho​lera. Pro​blem w roz​mo​wie z jego bez​cie​le​snym gło​sem pole​gał na tym, że straci​łam czuj​ność. Tak jak​bym nie roz​ma​wiała z nikim kon​kret​nym, a po pro​stu z nie​bem.
- Po pro​stu lubię mocny sen. Bez takiego cho​ler​stwa, jak budze​nie się o trze​ciej w nocy.

Charlie jest typową sportsmenką. Uwielbia baseball, piłkę nożną, koszykówkę... jest tylko jeden problem - czy przy takim trybie życia znajdzie miłość? No bo który chłopak chciałby dziewczynę, która uwielbia biegać, chodzi w dresach i nie dba o włosy?
Podsumowując, Chłopak z sąsiedztwa, to historia o dziewczynie poszukującej miłości, poszukującej samej siebie w świecie otaczającego nas ludzkiego plastiku, ale i poszukującej prawdy o swojej zmarłej matce. Wszytko to napisane w humorystyczny sposób. Naprawdę polecam :)

Po Chłopaka z sąsiedztwa sięgnęłam zachęcona książką P.S. I like you. I muszę przyznać, że się nie rozczarowałam.
Chłopak z sąsiedztwa to historia o dziewczynie wychowywanej w rodzinie bez matki. Charlie ma 4 braci i jednego sąsiada. Wyjątkowego sąsiada.
Z Bradenem zna się od dzieciństwa. To on był przy niej, gdy zabrakło jej matki, gdy zdobywała swoje pierwsze gole, gdy...

Powszechnie uważa się, że młodzież coraz mniej czyta. Pod pewnym względem jest to prawda - po co czytać, angażować mózg i myślenie, skoro można rozłożyć się przed telewizorem z packą chipsów lub pooglądać śmieszne koty w internecie? (Tak na marginesie, wytłumaczy mi ktoś o co chodzi z tymi kotami i czemu one nabiją tyle wyświetleń!?)
Wydaje mi się, że aby skierować uwagę młodego Europejczyka na książki, wystarczy po prostu podsunąć mu odpowiedni tom.
I takim właśnie pozycją jest Złodziejka Książek współczesnego pisarza Marcusa Zusaka.

Najpierw kolory.
Potem ludzie.
Tak to widzę.
A przynajmniej próbuję.


DROBNA UWAGA
Na pewno umrzecie.

(...) To nie jest skomplikowana historia. Składa się z:
dziewczynki
pewnej liczby słów
akordeonisty
niemieckich fanatyków
żydowskiego boksera
licznych kradzieży

Tak brzmi początek Złodziejki Książek. To głównie ta ,,drobna uwaga" zachęciła mnie do dalszej lektury. Poza tym, dobry jest już sam tytuł. ,,Złodziejka Książek" brzmi ciekawie, zachęcająco i - nie powiem - trochę tajemniczo. A kiedy doczytałam na okładce, że powieść została ,,przetłumaczona na ponad 40 języków" uznałam, że na ma bata, żebym tego nie przeczytała.
Gdy otworzymy książkę, pierwsze co rzuci nam się w oczy jest fakt, iż narratorem tej historii jest śmierć.
Książka opowiada o 9 - letniej Liesel, która po starcie brata i matki trafia pod dach pewnej niemieckiej rodziny mieszkającej w jednej z biedniejszych dzielnic miasteczka Molching. Na Himmelstrasse dziewczynka poznaje przyjaciół, a także spotyka pierwszą miłość.
W całej tej pięknej historii jest tylko jeden szkopuł - rodzina Liesel ukrywa w piwnicy Żyda.
Powiedzmy sobie otwarcie - jest 1943 rok, ludzi giną masowo w obozach śmierci, po niebie latają alianckie bombowce a za samo spojrzenie na Żyda grodzi więzienie - podczas tego wszystkiego, gdzieś w piwnicy, mała 10 - latka siedzi obok żydowskiego mężczyzny i uczy go czytać.
To właśnie to pomogło Liesel przeżyć.
Czytanie.
A dokładniej, słowa.
A jeszcze dokładniej, pisanie.
O czym dokładnie mówię, musicie przeczytać sami :) Powiem jedno, nie rozczarujecie się - Złodziejka Książek to powieść, która oddziałuje na dzieci i dorosłych w każdym wieku. Bardzo, bardzo polecam!

Powszechnie uważa się, że młodzież coraz mniej czyta. Pod pewnym względem jest to prawda - po co czytać, angażować mózg i myślenie, skoro można rozłożyć się przed telewizorem z packą chipsów lub pooglądać śmieszne koty w internecie? (Tak na marginesie, wytłumaczy mi ktoś o co chodzi z tymi kotami i czemu one nabiją tyle wyświetleń!?)
Wydaje mi się, że aby skierować uwagę...

Motyw: chłopak, pojawiający się w Labiryncie, nie wie, co się z nim dzieje, pamięta tylko swoje imię - świetne.
Wykonanie: ...
Początek czyta się super. Jest ciekawie, tajemniczo i interesująco. Ale w momencie pojawienia się Teresy, wszystko staje do góry nogami. Szczerze mówiąc, bardzo wcześnie pogubiłam się, kim tak naprawdę jest Teresa, co robi, czy jest tą ,,dobrą" czy tą ,,złą". A szkoda, bo motyw zarażenia całej ludzkości śmiertelną choroba, motyw grupki chłopaków i dziewczyn ukrywających się w Labiryncie i nie mogących z niego wyjść naprawdę bardzo dobrze się zapowiada.
No i okładka. Okładka jest super :)

Motyw: chłopak, pojawiający się w Labiryncie, nie wie, co się z nim dzieje, pamięta tylko swoje imię - świetne.
Wykonanie: ...
Początek czyta się super. Jest ciekawie, tajemniczo i interesująco. Ale w momencie pojawienia się Teresy, wszystko staje do góry nogami. Szczerze mówiąc, bardzo wcześnie pogubiłam się, kim tak naprawdę jest Teresa, co robi, czy jest tą ,,dobrą"...

Do przeczytania Domu Tajemnic skusił mnie widniejący na okładce napis, że autorem jest reżyser filmów o Harry'm Potterze. O ile pierwsza część była naprawdę fajna i ciekawa, to druga... Bez komentarza. Trzeciej nie czytałam, i, szczerze mówiąc nie zamierzam.

Do przeczytania Domu Tajemnic skusił mnie widniejący na okładce napis, że autorem jest reżyser filmów o Harry'm Potterze. O ile pierwsza część była naprawdę fajna i ciekawa, to druga... Bez komentarza. Trzeciej nie czytałam, i, szczerze mówiąc nie zamierzam.

Do przeczytania Domu Tajemnic skusił mnie widniejący na okładce napis, że autorem jest reżyser filmów o Harry'm Potterze. O ile pierwsza część była naprawdę fajna i ciekawa, to druga... Bez komentarza. Trzeciej nie czytałam, i, szczerze mówiąc nie zamierzam.

Do przeczytania Domu Tajemnic skusił mnie widniejący na okładce napis, że autorem jest reżyser filmów o Harry'm Potterze. O ile pierwsza część była naprawdę fajna i ciekawa, to druga... Bez komentarza. Trzeciej nie czytałam, i, szczerze mówiąc nie zamierzam.

Proste pytanie: kto nie kocha Haryy'ego Pottera?

Proste pytanie: kto nie kocha Haryy'ego Pottera?

Proste pytanie: kto nie kocha Haryy'ego Pottera?

Proste pytanie: kto nie kocha Haryy'ego Pottera?

Proste pytanie: kto nie kocha Haryy'ego Pottera?

Proste pytanie: kto nie kocha Haryy'ego Pottera?