Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lipa! Przeczytałam już w dniu premiery i bardzo się zawiodłam. Jestem bardzo wielką fanką całej serii o Harrym Potterze i powiem szczerze, że wolałabym, żeby tej części nigdy nie było. Przyzwyczaiłam się do tego, że w poprzednich książkach wszystko było opisane od A do Z. Tu mi tego zabrakło przez to, że ta część jest napisana w formie dramatu. No ale trudno. Myślałam, że sposób napisania jest słaby. Myliłam się. Fabuła jest jeszcze gorsza. Wszystko zostało wywrócone do góry nogami - Hermiona leje na zasady, w kółko zajada się cukierkami, Harry ma jakiś kryzys egzystencjalny, Malfoy jest dobry, Ron... akurat jest głupi jaki był do tej pory. Mało tego! Oprócz tego wprowadzono jakieś głupie nowości - Voldemort i dziecko? No błagam... To nie Darth Veder. Denerwowało mnie też to, że nagle nie wiadomo skąd, Albus ma potrzebę uratować Diggoryego. I to robi. Gdyby mu się zachciało ożenić z Hermioną to o tym byłaby ta książka -.-
Do tego jego super przyjaciel jest ni to gejem, ni to hetero, nie wiadomo o co chodzi. Ogólnie książka napisana na siłę, bo "moda na HP". Widać, że Rowling miała tam mało do powiedzenia. Będę udawać, że ta książka nie istnieje, spalę ją razem z moimi oczekiwaniami i wam radzę to samo. A ci panowie niech lepiej zakończą karierę, bo tylko do ostrzenia pióra pani Rowling się nadają ;) Nie polecam!

Lipa! Przeczytałam już w dniu premiery i bardzo się zawiodłam. Jestem bardzo wielką fanką całej serii o Harrym Potterze i powiem szczerze, że wolałabym, żeby tej części nigdy nie było. Przyzwyczaiłam się do tego, że w poprzednich książkach wszystko było opisane od A do Z. Tu mi tego zabrakło przez to, że ta część jest napisana w formie dramatu. No ale trudno. Myślałam, że...

Zdecydowanie najgorsza książka jaką w życiu czytałam! Lektura była ciężka i po prostu nudna. Nie polecam!

Zdecydowanie najgorsza książka jaką w życiu czytałam! Lektura była ciężka i po prostu nudna. Nie polecam!

REWELACJA! Polecam wszystkim miłośnikom fantasy i nie tylko. Kolejny wspaniały świat, który spokojnie mógłby stanąć w szranki z rzeczywistością "Gry o tron" czy Tolkiena.
"Malowany człowiek" to opowieść o trójce... właściwie dzieci, które szybko dorastają, doświadczając okrutności życia nie tylko z otchłańcami, ale przede wszystkim - bliskimi. Każde z nich spotyka trauma, która decyduje o ich przyszłości.
Już nie mogę się wprost doczekać sięgnięcia po kolejne tomy, by dowiedzieć się, co się dzieje dalej z głównymi bohaterami. Oprócz tego książka skończyła się w samym środku akcji, więc chętnie doczytam, co się stało dalej...

REWELACJA! Polecam wszystkim miłośnikom fantasy i nie tylko. Kolejny wspaniały świat, który spokojnie mógłby stanąć w szranki z rzeczywistością "Gry o tron" czy Tolkiena.
"Malowany człowiek" to opowieść o trójce... właściwie dzieci, które szybko dorastają, doświadczając okrutności życia nie tylko z otchłańcami, ale przede wszystkim - bliskimi. Każde z nich spotyka trauma,...

Dosyć... dziwna książka. Pierwsza część jest biograficzno-polityczna, druga - romansowo-obyczajowa, a trzecia - czysto polityczna. Właściwie to "Nawłoć" wydaje się całkowicie wtrącona, nie mająca wpływu na główny wątek... Ale ogólnie książkę czyta się przyjemnie i jeśli chodzi o lektury to jedna z lepszych.

Dosyć... dziwna książka. Pierwsza część jest biograficzno-polityczna, druga - romansowo-obyczajowa, a trzecia - czysto polityczna. Właściwie to "Nawłoć" wydaje się całkowicie wtrącona, nie mająca wpływu na główny wątek... Ale ogólnie książkę czyta się przyjemnie i jeśli chodzi o lektury to jedna z lepszych.

Inaczej sobie wyobrażałam tę książkę po obejrzeniu filmu, ale cóż... to, że jest inna nie znaczy, że gorsza ;) Postacie są nietuzinkowe, a język powieście sprawia, że wszystkie słowa brzmią niewinnie. Podziwiam autora za wymyślenie tego pogmatwanego i realistycznego (pod względem historii, prawa i kultury) świata oraz za języki, głównie elfów (to brzmi jak prawdziwy, istniejący język!). Bardzo fajna, tradycyjna fantasy. Polecam!

Inaczej sobie wyobrażałam tę książkę po obejrzeniu filmu, ale cóż... to, że jest inna nie znaczy, że gorsza ;) Postacie są nietuzinkowe, a język powieście sprawia, że wszystkie słowa brzmią niewinnie. Podziwiam autora za wymyślenie tego pogmatwanego i realistycznego (pod względem historii, prawa i kultury) świata oraz za języki, głównie elfów (to brzmi jak prawdziwy,...

"Atramentowe serce" czyta się bardzo szybko i jest naprawdę wspaniały powrót do dzieciństwa! Postacie są bardzo rozbudowane i różnorodne (o wiele bardziej niż można się spodziewać po jakiejkolwiek książce, nie tylko tych dla dzieci). Szczególne kontrowersje budzi postać Smolipalucha, który jest zawieszony w tej historii między dobrem a złem. Pewnie dlatego bardzo go polubiłam.
Ogólnie książka pełna zwrotów akcji, baśniowych stworzeń i niezwykłych mocy. Polecam fanom Fantasy, zwłaszcza w stylu "Opowieści z Narnii" :)

"Atramentowe serce" czyta się bardzo szybko i jest naprawdę wspaniały powrót do dzieciństwa! Postacie są bardzo rozbudowane i różnorodne (o wiele bardziej niż można się spodziewać po jakiejkolwiek książce, nie tylko tych dla dzieci). Szczególne kontrowersje budzi postać Smolipalucha, który jest zawieszony w tej historii między dobrem a złem. Pewnie dlatego bardzo go...

"Poczwarka" po wielu wątpliwościach mojej polonistki nie została moją lekturą. Przeczytałam ją niedawno, gdy to moja młodsza siostra miała obowiązek po nią sięgnąć. Zainteresowały mnie jej opowiadania o tej powiastce.
Połknęłam ją bardzo szybko, gdyż książkę czyta się bardzo lekko i przyjemnie, jeśli tak można określić historię o niechcianej przez nikogo, upośledzonej dziewczynce.
"Poczwarka" bardzo wzrusza, a równocześnie zadziwia. Mało kto jest w stanie powiedzieć, że w duszy dziecka chorego na DS dzieje się tak dużo! Książka bardzo pouczają i pokazująca, że to, co widzimy nie zawsze jest tym, czym jest w rzeczywistości. Gorąco polecam!

"Poczwarka" po wielu wątpliwościach mojej polonistki nie została moją lekturą. Przeczytałam ją niedawno, gdy to moja młodsza siostra miała obowiązek po nią sięgnąć. Zainteresowały mnie jej opowiadania o tej powiastce.
Połknęłam ją bardzo szybko, gdyż książkę czyta się bardzo lekko i przyjemnie, jeśli tak można określić historię o niechcianej przez nikogo, upośledzonej...

Niesamowite opowiadania. Momentami straszne, momentami obrzydliwe, momentami piękne... Chyba nigdy nie czułam takiej sprzeczności uczuć podczas czytania książki. Polecam gorąco ;)

Niesamowite opowiadania. Momentami straszne, momentami obrzydliwe, momentami piękne... Chyba nigdy nie czułam takiej sprzeczności uczuć podczas czytania książki. Polecam gorąco ;)

Jak na lekturę to całkiem, całkiem... Jak na lekturę oczywiście ;) Wartka akcja, ciekawe życie wsi. Do przejścia!

Jak na lekturę to całkiem, całkiem... Jak na lekturę oczywiście ;) Wartka akcja, ciekawe życie wsi. Do przejścia!

Muszę przyznać, że po przeczytaniu 1/3 książki nie byłam z niej zadowolona. Ariel zachowywała się jakby miała kryzys wieku średniego, jej uczucie z Marcusem było tak oczywiste jakby byli parą gimnazjalistów, a fakt, że większość osób wierzyła w jej domniemaną męskość była obrazą ich inteligencji. Jednak im czytałam więcej, tym książka bardziej mi się podobała. Świetnie wymyślony świat, wspaniałe postaci, relacje między istotami, wartka akcja... Choć dalej uważam, że niektóre momenty są jak z głowy piętnastolatki to lektura była lekka i przyjemna. Na pewno chętnie sięgnę po kolejne tomy.

Muszę przyznać, że po przeczytaniu 1/3 książki nie byłam z niej zadowolona. Ariel zachowywała się jakby miała kryzys wieku średniego, jej uczucie z Marcusem było tak oczywiste jakby byli parą gimnazjalistów, a fakt, że większość osób wierzyła w jej domniemaną męskość była obrazą ich inteligencji. Jednak im czytałam więcej, tym książka bardziej mi się podobała. Świetnie...

Książka dobra i ma wiele cech z poprzedniej części. Dobre zakończenie, powroty i rozstania, trochę jeszcze przestępstw i sprawa rozwiązana! Polecam :)

Książka dobra i ma wiele cech z poprzedniej części. Dobre zakończenie, powroty i rozstania, trochę jeszcze przestępstw i sprawa rozwiązana! Polecam :)

Eh... Sam fakt, że nie cierpię dramatów nie nastawił mnie pozytywnie do tej lektury. Pierwszy akt ciągnął się w nieskończoność, natomiast dyskusyjne i dość otwarte zakończenie uniemożliwiło dokładne zrozumienie "Wesela". Na polskim omawialiśmy lekturę ponad 3 tygodnie i muszę przyznać, że po dwóch dniach miałam go po dziurki w nosie, a rozumiałam z tego niewiele więcej niż po przeczytaniu. Polecam jednak przeczytać (w końcu matura), ale jako lektura do poduszki to niekoniecznie...

Eh... Sam fakt, że nie cierpię dramatów nie nastawił mnie pozytywnie do tej lektury. Pierwszy akt ciągnął się w nieskończoność, natomiast dyskusyjne i dość otwarte zakończenie uniemożliwiło dokładne zrozumienie "Wesela". Na polskim omawialiśmy lekturę ponad 3 tygodnie i muszę przyznać, że po dwóch dniach miałam go po dziurki w nosie, a rozumiałam z tego niewiele więcej niż...

Choć nie przepadam za kryminałami (głównie czytam fantasy, horrory i książki przygodowe) to przeczytałam tę powieść z dwóch powodów: 1. Moja anglistka gorąco mi ją polecała, wiedząc, że jej grubość ani trochę mnie nie przerazi, 2. ponieważ dostałam ją w paczce na święta od koleżanki w klasie. Na początku książka trochę dobijała dokładnością wszystkich wykonywanych zakupów (m.in.opis wszystkich rzeczy, włącznie z firmą, kupowanych przez Salander). Jednak z czasem, gdy akcja zaczęła się rozwijać, przyzwyczaiłam się już do tego. Nie polecam tej lektury osobom, które muszą się zaciekawić akcją książki już na samym początku, ponieważ tak porządnie rozwija się ona mniej więcej w połowie. Dużym plusem powieści jest to, że jest zaskakująca i odpowiedzi na zadawane w niej pytania są tak niezwykłe, że chyba nikt by na to nie wpadł. Miłośnikom thrillerów i kryminałów polecam! ;)

Choć nie przepadam za kryminałami (głównie czytam fantasy, horrory i książki przygodowe) to przeczytałam tę powieść z dwóch powodów: 1. Moja anglistka gorąco mi ją polecała, wiedząc, że jej grubość ani trochę mnie nie przerazi, 2. ponieważ dostałam ją w paczce na święta od koleżanki w klasie. Na początku książka trochę dobijała dokładnością wszystkich wykonywanych zakupów...

Bardzo fajna książka, momentami odrobinę odrealniona, ale w granicach możliwości :) Porywcza i szalona bohaterka, cichy wielbiciel i oczywiście szajka złodziei. Powieść przypomina wątek Ceriego z Trylogii Czarnego Maga, więc jak komuś przypadł do gustu to pokocha również Adrienne Satti. Oprócz prostej, aczkolwiek dynamicznej akcji pojawia się wątek mitologii i wiary w cuda, co też można uznać za umilające czytanie. Gorąco polecam! :)

Bardzo fajna książka, momentami odrobinę odrealniona, ale w granicach możliwości :) Porywcza i szalona bohaterka, cichy wielbiciel i oczywiście szajka złodziei. Powieść przypomina wątek Ceriego z Trylogii Czarnego Maga, więc jak komuś przypadł do gustu to pokocha również Adrienne Satti. Oprócz prostej, aczkolwiek dynamicznej akcji pojawia się wątek mitologii i wiary w cuda,...

Niestety, lektura mnie zawiodła. Czytanie jej strasznie się ciągnęło. Po skończeniu książki, przed sprawdzianem, przejrzałam sobie streszczenie. Jak się okazało wszystkie szczegóły tej stosunkowo grubej powieści były zawarte w 5 stronach streszczenia. Mnóstwo przeżyć i rozterek, często się powtarzających... Ogólnie niezbyt porywająca lektura.

Niestety, lektura mnie zawiodła. Czytanie jej strasznie się ciągnęło. Po skończeniu książki, przed sprawdzianem, przejrzałam sobie streszczenie. Jak się okazało wszystkie szczegóły tej stosunkowo grubej powieści były zawarte w 5 stronach streszczenia. Mnóstwo przeżyć i rozterek, często się powtarzających... Ogólnie niezbyt porywająca lektura.

Rick jak zwykle mnie nie zawiódł! Piękne i dosyć zaskakujące zakończenie całej serii przygód o Olimpijskich Herosach. Smutne rozstania, mnóstwo miłości i więzi silnej przyjaźni to to, co książka nam zaoferowała :) Mam nadzieję, że nikogo nie zawiodła!

Rick jak zwykle mnie nie zawiódł! Piękne i dosyć zaskakujące zakończenie całej serii przygód o Olimpijskich Herosach. Smutne rozstania, mnóstwo miłości i więzi silnej przyjaźni to to, co książka nam zaoferowała :) Mam nadzieję, że nikogo nie zawiodła!

No cóż... Średnio byłam zadowolona, gdy moja polonistka oznajmiła, że od połowy października zaczynamy omawiać "cegłę" pod niewiele mówiącym tytułem "Lalka"... Zabrałam się za nią z przymusu, zwłaszcza, że siostra, usłyszawszy moje pytanie "o czym to tak właściwie jest?", odpowiedziała "O Wokulskim, który jest zakochany w Łęckiej". Pomyślałam, że takie tomisko jako romansidło to chyba najgorsza lektura mojego życia.
Po paru rozdziałach dotarło do mnie jak bardzo się myliłam. Powieść ma wiele ukrytych sensów, mniej lub bardziej, jest przede wszystkim o życiu i o tym, jak łatwo ludzie lekceważą miłość, a wynoszą pieniądz na piedestały.
Już w trzecim rozdziale zapałałam wielką miłością do pana S. Wokulskiego... Okazuje się, że jest to człowiek najzwyczajniej bez skazy! Po tym stwierdzeniu "Lalkę" przeczytałam bardzo szybko i lekko. Jest to jedna z lepszych lektur szkolnych, o ile nie najlepsza.
Także, drodzy licealiści, nie zrażajcie się grubością, bo to właśnie ilość sprawia, że rzecz cieszy bardziej :)

No cóż... Średnio byłam zadowolona, gdy moja polonistka oznajmiła, że od połowy października zaczynamy omawiać "cegłę" pod niewiele mówiącym tytułem "Lalka"... Zabrałam się za nią z przymusu, zwłaszcza, że siostra, usłyszawszy moje pytanie "o czym to tak właściwie jest?", odpowiedziała "O Wokulskim, który jest zakochany w Łęckiej". Pomyślałam, że takie tomisko jako...

Przyznam szczerze, że tą książkę przeczytałam po długich namowach koleżanki z klasy. Polecała mi już ją od ponad roku, nim jeszcze pojawiła się ekranizacja. Tak więc zabierałam się za nią dosyć długo, ponieważ nie bardzo wiedziałam, skąd ją wziąć, ale w końcu pojawiła się ekranizacja. Coraz więcej osób polecało mi książkę, która nagle stała się "rewelacyjną" w oczach wszystkich.
I w taki oto sposób w końcu udało mi się ją dostać i po przeczytaniu połowy byłam zachwycona! Dopiero po owej połowie odrobinę mi brzydła, ponieważ nie bardzo mi się fakty trzymały kupy... Mam nadzieję, że kolejne części rozwieją moje wątpliwości.

Przyznam szczerze, że tą książkę przeczytałam po długich namowach koleżanki z klasy. Polecała mi już ją od ponad roku, nim jeszcze pojawiła się ekranizacja. Tak więc zabierałam się za nią dosyć długo, ponieważ nie bardzo wiedziałam, skąd ją wziąć, ale w końcu pojawiła się ekranizacja. Coraz więcej osób polecało mi książkę, która nagle stała się "rewelacyjną" w...

Ta część podobała mi się jeszcze bardziej niż poprzednia! Zachwyca nie tylko tajemniczością, ale też jeszcze większą brutalnością i o dziwo... śmiercią kilkoro bohaterów (nie bójcie się, więcej nie zdradzę!). Sam bohater staje się niezwykle sentymentalny i ludzki, co może zastanowić każdego. Nie tylko nad jego charakterem, ale również dojrzałością. Coraz trudniej dojrzeć jaki będzie koniec tego niezwykłego młodego mężczyzny. Z niecierpliwością doglądam kolejnej części.

Ta część podobała mi się jeszcze bardziej niż poprzednia! Zachwyca nie tylko tajemniczością, ale też jeszcze większą brutalnością i o dziwo... śmiercią kilkoro bohaterów (nie bójcie się, więcej nie zdradzę!). Sam bohater staje się niezwykle sentymentalny i ludzki, co może zastanowić każdego. Nie tylko nad jego charakterem, ale również dojrzałością. Coraz trudniej dojrzeć...

Książka wprost rewelacyjna! Choć z początku wydawała mi się bardzo podobna do "Gry o tron" to po po kilku stronach przekonałam się o wielkości mojej pomyłki! "Książę Cierni" przypomina tą słynną powieść jedynie pod względem brutalności, o ile jej nie przewyższa w tym względzie.
Szczególnie podoba mi się to, że ów Książę jest tak inteligentny! Już od blisko paru miesięcy czekałam na równie intrygującą i zachwycającą postać. No i ją dostałam. Książkę skończyłam z szybkością błyskawicy, zaraz zabierając się za jej kolejną część.

Książka wprost rewelacyjna! Choć z początku wydawała mi się bardzo podobna do "Gry o tron" to po po kilku stronach przekonałam się o wielkości mojej pomyłki! "Książę Cierni" przypomina tą słynną powieść jedynie pod względem brutalności, o ile jej nie przewyższa w tym względzie.
Szczególnie podoba mi się to, że ów Książę jest tak inteligentny! Już od blisko paru miesięcy...