Wesele

Jak to u Wyspiańskiego - straszne, tragikomiczne, przaśne i trudne do strawienia. Powodzenia, licealiści i maturzyści! 😃

Jak to u Wyspiańskiego - straszne, tragikomiczne, przaśne i trudne do strawienia. Powodzenia, licealiści i maturzyści! 😃

Pokaż mimo to

Jedna z ulubionych lektur. Nonsens, ironia, dramat i ignorancja.

Jedna z ulubionych lektur. Nonsens, ironia, dramat i ignorancja.

Pokaż mimo to

Czytając tę książkę w ramach lektury szkolnej w liceum kompletnie jej nie rozumiałam. Niestety nasza nauczycielka nie potrafiła nam należycie przedstawić całego tła społeczno-politycznego związanego z powstaniem tego utworu. W związku z tym był to dla mnie tylko bezsensowny dramat opisujący "jakieś tam wesele", z wplecionymi w to wątkami patriotycznymi. Pomijając jednak jej aspekty polityczne, w momencie gdy zaczęłam interesować się polskim (a konkretnie wręcz krakowskim) społeczeństwem z końca XIX wieku, dramat ten nabrał dla mnie zupełnie innego znaczenia. I patrząc na niego z tej perspektywy, w połączeniu z dodatkową wiedzą o postaciach związanych z tą historią, zupełnie inaczej go odebrałam. Szkoda wręcz, że jest to lektura szkolna, bo akurat w tym przypadku wydaje mi się, że zbyt dużo wiedzy historycznej trzeba posiadać, i to niestety wiedzy, której program szkolny nie obejmuje, by móc to należycie docenić. A przynajmniej by w pełni zrozumieć charakter większości postaci.

Czytając tę książkę w ramach lektury szkolnej w liceum kompletnie jej nie rozumiałam. Niestety nasza nauczycielka nie potrafiła nam należycie przedstawić całego tła społeczno-politycznego związanego z powstaniem tego utworu. W związku z tym był to dla mnie tylko bezsensowny dramat opisujący "jakieś tam wesele", z wplecionymi w to wątkami patriotycznymi. Pomijając jednak jej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

NARRACJA / STYL / HUMOR 6/10
Z jednej strony autorowi prawdopodobnie należy się spory szacunek za stylizację, z drugiej, prawdę mówiąc wdzystkie te wypowiedzi w wiejskiwj gwarze jedynie mnie męczyły.

PROBLEMATYKA / PRZESŁANIE 5/10
Mam już serdecznie dość tych wszystkich wątków walki z bronią w ręku o niepodległość, i promowania skazanych na porażkę powstań. Niby powinnam rozumić inną mentalność, desperację etc. Ale nadal irytuje mnie, że po stu latach wykrwawiania się narodu nie nauczono się praktycznie niczego. Jednocześnie mimo wszystko plus za postulaty zjednoczenia się warstw społecznych oraz dyskredytowanie chłopomanii.

FABUŁA / ZWROTY AKCJI 4/10
Niby jakaś fabuła tu była, ale i tak nie mogłam pozbyć się wrażenia, że cała książka to zbiór do niczego nieprowadzących rozmów, raz na czas przeplatanych wątkiem powstania. Oczywiście zdaję sobie sprawę, że to nie fabuła była w tej książce najważniejsza.

Bohaterowie 5/10
Niektóre postaci faktycznie miały swój charakter, ale w sumie trudno było mi postrzegać którąkolwiek jako bohtera z krwi i kości.

KLIMAT / SUBIEKTYWNE ODCZUCIA 4/10

PODSUMOWUJĄC 5/10
Niby czytało się szybko, ale i tak prawdę mówiąc, męczyła mnie ta książka.

NARRACJA / STYL / HUMOR 6/10
Z jednej strony autorowi prawdopodobnie należy się spory szacunek za stylizację, z drugiej, prawdę mówiąc wdzystkie te wypowiedzi w wiejskiwj gwarze jedynie mnie męczyły.

PROBLEMATYKA / PRZESŁANIE 5/10
Mam już serdecznie dość tych wszystkich wątków walki z bronią w ręku o niepodległość, i promowania skazanych na porażkę powstań. Niby powinnam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie jestem fanem tego dramatu. Czytało mi się go siermiężnie, choć poczucie humoru wypada na duży plus (zdecydowanie najprzyjemniejsze momenty książki).

To pozorna lekkość - dostajemy tu pokaźną dawkę symboli i wciąż aktualne przesłanie - autor celnie punktuje przywary Polaków (inna część puenty pozostaje już tylko historią).

Ale kurczę... tak dużo tu wątków i przeskoków myślowych, że ciężko się rozeznać kto, z kim i dlaczego? Dodatkowo odniosłem wrażenie, że nie wszystkie tematy zostały doprowadzone do końca, a szkoda!

Mimo wszystko warto przeczytać przez wzgląd na wartość historyczną, jaką ten dramat wnosi.

Nie jestem fanem tego dramatu. Czytało mi się go siermiężnie, choć poczucie humoru wypada na duży plus (zdecydowanie najprzyjemniejsze momenty książki).

To pozorna lekkość - dostajemy tu pokaźną dawkę symboli i wciąż aktualne przesłanie - autor celnie punktuje przywary Polaków (inna część puenty pozostaje już tylko historią).

Ale kurczę... tak dużo tu wątków i przeskoków...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka do której musiałem podejść z czasem. Dopiero po uprzednim przerobieniu tematyki samego dzieła, byłem gotowy by zacząć je czytać. Przyznam, że początkowo nie byłem dobrze nastawiony. Wyspiański potrafi jednak zainteresować niektórymi aspektami (nie wszystkimi, niektóre nudzą, są wepchane na siłę). Dodatkowo elementy życia chłopskiego są cudnie opisane, w tym przypadku, niektóre fragmenty samego wesela. Szkoda że nie ma tutaj nic o obrządkach, a jeśli jest, to w nikłej formie. Czytając, możemy się zastanawiać nad wieloma rzeczami, niektóre fragmenty będą nas dziwić lub nudzić, ale ostatecznie dzieło niesie dobre przesłanie (przynajmniej na tamte lata).
Oczywiście zachęcam, by dać szansę Wyspiańskiemu.

Książka do której musiałem podejść z czasem. Dopiero po uprzednim przerobieniu tematyki samego dzieła, byłem gotowy by zacząć je czytać. Przyznam, że początkowo nie byłem dobrze nastawiony. Wyspiański potrafi jednak zainteresować niektórymi aspektami (nie wszystkimi, niektóre nudzą, są wepchane na siłę). Dodatkowo elementy życia chłopskiego są cudnie opisane, w tym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Wesele" z pewnością jest lekturą ważną i nader aktualną. Problem polega na tym, że zbyt duża mnogość postaci powoduję zagubienie u czytelnika

"Wesele" z pewnością jest lekturą ważną i nader aktualną. Problem polega na tym, że zbyt duża mnogość postaci powoduję zagubienie u czytelnika

Pokaż mimo to

Symbolistyczny dramat Stanisława Wyspiańskiego oskarża Polaków o duchowe odrętwienie i niezdolność do działania. W utworze przedstawiono konflikt między miastem a wsią, pokazano wszystkie, czasem komiczne nieporozumienia gości wesela chłopsko-inteligenckiego. Oczywiście symboliczna naturze Wesela godzi w przekonania i tendencje myślowe modernistów. W Polsce utrzymywało się przekonanie, że oparte na sile chłopstwa powstanie musi zakończyć się zwycięstwem. Wyspiański wskazuje, że środowiska chłopów i inteligencji są sobie wrogie, nie ma mowy o współpracy. Inteligenci żyją wśród panującej dekadencji, brakuje jej zdolności do działania, są również nieufni wobec chłopów. Z kolei chłopstwo jest siłą ślepą, niezdolną do samodzielnego działania, niedojrzałą do służenia dla dobra ogółu.

Postacie fantastyczne bezlitośnie uwydatniają rzeczywisty przekaz utworu, wytykając wady realistycznych osób dramatu i pokolenia. Całość dramatu jest gorzką przestrogą o niemocy i bezczynności. Utwór wcale nie nieaktualny, gdyby powiązać z nim aktorów z wiejskiej.

Symbolistyczny dramat Stanisława Wyspiańskiego oskarża Polaków o duchowe odrętwienie i niezdolność do działania. W utworze przedstawiono konflikt między miastem a wsią, pokazano wszystkie, czasem komiczne nieporozumienia gości wesela chłopsko-inteligenckiego. Oczywiście symboliczna naturze Wesela godzi w przekonania i tendencje myślowe modernistów. W Polsce utrzymywało się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jedna z największych pereł polskiej literatury. Książka której się nie zapomina. Wspaniały Wyspiański geniusz w wielu dziedzinach, ale Wesele to arcydzieło. Zastanawiałem się dlaczego tak niska ocena tego dzieła. Autor w jednej książce zawarł i wyśmiał wszystkie wady Polaków, a my przecież nie potrafimy się śmiać z samych siebie...

Jedna z największych pereł polskiej literatury. Książka której się nie zapomina. Wspaniały Wyspiański geniusz w wielu dziedzinach, ale Wesele to arcydzieło. Zastanawiałem się dlaczego tak niska ocena tego dzieła. Autor w jednej książce zawarł i wyśmiał wszystkie wady Polaków, a my przecież nie potrafimy się śmiać z samych siebie...

Pokaż mimo to

To absolutnie najpiękniej napisana książka, którą kiedykolwiek czytałam (oczywiście pisana wierszem). Oczywiście nic szczególnego z niej nie wynika, a dziś nikt już nie wie, o co chodzi, ale warto ją przeczytać dla kunsztu autora, bo naprawdę można się rozpłynąć w doborze rymów, rytmiczności i "easter eggami", które autor w niej umieścił.

To absolutnie najpiękniej napisana książka, którą kiedykolwiek czytałam (oczywiście pisana wierszem). Oczywiście nic szczególnego z niej nie wynika, a dziś nikt już nie wie, o co chodzi, ale warto ją przeczytać dla kunsztu autora, bo naprawdę można się rozpłynąć w doborze rymów, rytmiczności i "easter eggami", które autor w niej umieścił.

Pokaż mimo to