Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chyba to przez to, że zbyt napaliłam się na nią, ale nie ujęła mnie tak jak bym tego chciała. No cóż może jeszcze kiedyś ją przeczytam i zmienię zdanie.

Chyba to przez to, że zbyt napaliłam się na nią, ale nie ujęła mnie tak jak bym tego chciała. No cóż może jeszcze kiedyś ją przeczytam i zmienię zdanie.

Ta książka. Ona mnie tak strasznie nudziła. Pewnie dlatego, że jestem przyzwyczajona do szybszej akcji. Bohaterka troszkę mnie denerwowała tym swoim feminizmem (a może tą swoją polityką). Jednak nie byłam jeszcze na studiach, a kto wie, może też będę zwolenniczką strajkowania, manifestu. A przy końcu się zaczyna. No i wtedy przychodzi wyrażenie emocji, które mnie zaskoczyło. Bo przecież w moim przypadku bardzo trudno o kapiącą łzę przy książce. Dziwne uczucie, że książka, która Cię z lekka nudziła jednak wpływa na ciebie, bardziej od książki, którą czytałaś z zapartym tchem. Jak to napisał ktoś pode mną, że się utożsamiał z postacią. Może to przez to albo przez świadomość, że może być radość a za chwilę smutek.
Autorze, mam ochotę napisać do Ciebie list. Jak mogłeś to zrobić. Byłeś prywatnym Bogiem tych postaci i tak ich losy ukierunkowałeś. Mam też dla Ciebie podziw za ja już wiem co. Nie napiszę tego, bo spoilers.
Chcę jeszcze napisać, że podoba mi się okładka filmowa. Postacie wyglądają jakby się śpieszyły co pasuje mi do fabuły.

Ta książka. Ona mnie tak strasznie nudziła. Pewnie dlatego, że jestem przyzwyczajona do szybszej akcji. Bohaterka troszkę mnie denerwowała tym swoim feminizmem (a może tą swoją polityką). Jednak nie byłam jeszcze na studiach, a kto wie, może też będę zwolenniczką strajkowania, manifestu. A przy końcu się zaczyna. No i wtedy przychodzi wyrażenie emocji, które mnie...

Pamiętam, że oglądałam dawno temu film o podobnej tematyce. Wydawało mi się wtedy, że dużo rzeczy zostało o tym temacie powiedziane. Poza tym filmem i książką nie miałam mimo to styczności z takimi wydarzeniami. Miałam mętlik w głowie, bo to był dla mnie kontrowersyjny temat z którym po raz pierwszy właśnie spotkałam się w filmie (myślę, że miałam wtedy gdzieś 11 lat). Nie wiedziałam jak może dojść do tego, że jakiś człowiek pewnego dnia może nie wytrzymać i tak po prostu zatłuc kogoś (opisuję teraz odczucia z tamtego okresu czasu). Taaa, byłam młoda chociaż już wtedy przeczytałam z jeden thriller. Więc czytałam o zbrodniach, ale nie mogłam zrozumieć poczynań głównego bohatera, ucznia, i nadal uważam, że można było z tego końcowego rezultatu wybrnąć. Jednak uważam, że ta książka jest interesującą lekturą dla kogoś kto chce dowiedzieć się co takiego ma w głowie taki człowiek, że pod zewnętrzną skorupa jest coś więcej od mordercy. Jest historia pełna upokorzeń.

Pamiętam, że oglądałam dawno temu film o podobnej tematyce. Wydawało mi się wtedy, że dużo rzeczy zostało o tym temacie powiedziane. Poza tym filmem i książką nie miałam mimo to styczności z takimi wydarzeniami. Miałam mętlik w głowie, bo to był dla mnie kontrowersyjny temat z którym po raz pierwszy właśnie spotkałam się w filmie (myślę, że miałam wtedy gdzieś 11 lat). Nie...

Już wcześniej byłam zaciekawiona tą książką. Dostałam ją jako prezent na wigilii i niewiele dni później zaczęłam ją czytać. Muszę przyznać, że od pierwszej strony wciągnęła mnie do tego stopnia, że znajdzie się w garstce moich ulubionych :). Z utęsknieniem będę też czekać na kontynuację.

Już wcześniej byłam zaciekawiona tą książką. Dostałam ją jako prezent na wigilii i niewiele dni później zaczęłam ją czytać. Muszę przyznać, że od pierwszej strony wciągnęła mnie do tego stopnia, że znajdzie się w garstce moich ulubionych :). Z utęsknieniem będę też czekać na kontynuację.