Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka nie przypadła mi zbytnio do gustu z jednego prostego względu, była przewidywalna :/ a szkoda. Od początku książki autorka dawała "wskazówki" o tym kim może być główna bohaterka, które nie były zbyt subtelne(przynajmniej dla mnie). Wątek romantyczny - cóż to działo się tak szybko, że nie mam pojęcia kiedy się to zaczęło. Nie lubię, gdy główni bohaterowie od razu padają w sobie w ramiona, wolę jak ten etap zakochania trwa ciut dłużej. Ale może już się czepiam. Nie wiem, czy sięgnę po kolejną część, bo jakoś zakończenie nie zachęciło mnie do tego. Jeżeli już się czepiam do wszystkiego to powiem jeszcze, że w książce panuje połączenie tylu kultur i istot, że nie wiem czy inni też to zauważyli, ale dla mnie przestawało to mieć swój swoisty klimat. Starożytna Grecja obok wiedźm, wampirów, szamanów wudu i (o zgrozo) Maryi Dziewicy? No nie wiem mi średnio to pasuje do siebie. Uważam, że każda kultura/religia/mitologia ma swoisty klimat, i takie połączenie skutecznie niszczy tą wyjątkowość. Podejrzewam, że autorka chciała ukazać, że wszystko to, w co wierzą ludzie jest prawdziwe. Ale jak już napisałam - mnie coś takiego nie odpowiada, a może inaczej, nie odpowiada tylko w tej książce. No to skoro już wyraziłam swoje żale i spostrzeżenia, które mnie irytowały lub rzeczy, które według mnie nie współgrały ze sobą, powiem teraz o zaletach. Po pierwsze książkę czyta się bardzo szybko, wręcz została przeze mnie wessana. Po drugie nie jest nudna -przewidywalna tak - ale nie nudna. Czyta się to nawet z zaciekawieniem. Po trzecie postacie można polubić, chociaż ja osobiście nie zakochałam się w nich jak często mi się to zdarza. Jest to dobra książka i właściwie można ją przeczytać ot tak dla relaksu, wyłączając myślenie. Czy polecam? Wydaje mi się, że tak, bo każdy ma prawo do swojej własnej oceny ;)