Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nieśmiało powiem, że to dzieło absolutne, skończone, idealne dla każdego, kto lubi wikingów (tematykę, gry, serial, filmy, cokolwiek). Potężna, bo licząca prawie siedemset stron historia młodego chłopca, pierw niewolnika, potem uciekiniera, a potem wikinga właśnie to nie tylko historia życia człowieka w trudnych, brudnych, pełnych przemocy czasach, ale także niesamowita opowieść o łupieżcach.

Krwi jest pełno, picia piwa i miodu też, grabieży, walk i politycznego spiskowania tak samo, ale nade wszystko jest tu pełno zwyczajnego, obyczajowego niemal życia, od pracy nad łodzią, poprzez połów ryb i obchodzenie świąt i rytuałów, czy zderzenie nordyckich mitów z chrześcijańską wiarą! Do tego jest to napisane w tak przyjemny sposób, że człowiek płynie przez tekst jak Torstein przez wody wokoło norweskiego wybrzeża 🙂

Jasne, są wady. Pierwszoosobowa narracja trochę mnie razi, ale to już tylko i wyłącznie kwestia gustu, bo się sprawdza perfekcyjnie jako coś w rodzaju sagi czy innej pieśni snutej przy ognisku przez jakiegoś barda, łącznie z osobistymi wtrąceniami, tak, jakby narrator zwracał się do słuchaczy, czy własnych dzieci.

Epizodyczność całości też boli, bo w pewnym momencie całość sprowadza się do "bohater trafia do miejsca X, coś się dzieje, musi uciekać, trafia do miejsca Y, coś się dzieje, musi uciekać, trafia do miejsca Z" i tak dalej, ale i to ma swoje wytłumaczenia, wyjaśnienie, a nie jest wrzucone ot tak, bo autor miał taki kaprys. Całość, choć rozgrywa się na przestrzeni wielu lat - główny bohater zaczyna jako dzieciak, by potem dojrzeć i stać się mężczyzną - po prostu działa i doskonale się sprawdza, ukazując zmiany świata, postaci...

No sztos książka. I kończy się w takim miejscu, że nie wiem, czy sięgać po drugi tom 🙂

Nieśmiało powiem, że to dzieło absolutne, skończone, idealne dla każdego, kto lubi wikingów (tematykę, gry, serial, filmy, cokolwiek). Potężna, bo licząca prawie siedemset stron historia młodego chłopca, pierw niewolnika, potem uciekiniera, a potem wikinga właśnie to nie tylko historia życia człowieka w trudnych, brudnych, pełnych przemocy czasach, ale także niesamowita...

Rozczarowanie roku. Nudne, żenujące, fatalnie napisane.

Rozczarowanie roku. Nudne, żenujące, fatalnie napisane.