Zew nicości

Chattam mnie zaintrygował, szczególnie trylogią „Zło” i bohaterem Joshuą Brolinem.
Pierwsza część cyklu z Ludivine Vancker (Plugawy spisek - ocena 9) mnie porwała. Druga (Cierpliwość diabła - ocena 7) była dobra. Przy trzeciej jednak się trochę wynudziłem i skończyłem z mieszanymi uczuciami.
Plusy:
- ciekawa fabuła, zagrożenie współczesnego świata terroryzmem;
- wiele zwrotów akcji, zapętlonych historii, pogmatwanych śladów;
- oryginalne połączenie wątków seryjnego mordercy i terroryzmu;
- fanatyzm religijny jest niebezpieczny, nieważne którego wyznania dotyczy;
- dobrze przedstawiony proces profilowania przestępców;
- pokazanie co psychologia może zdziałać na umyśle ludzi;
- dobrze wykreowane postacie głównych bohaterów;
- postać tajemniczego Libańczyka – Dżina i jego przemiana duchowa;
- przedstawienie niesamowitych możliwości aktualnej kryminalistyki, badanie DNA nawet po wielu latach, nowe metody analizy zebranych materiałów;
- satysfakcjonujące mnie zakończenie, chociaż mało zaskakujące.
Minusy:
- zbyt rozwlekłe i nudne opisy i analizy, czułem się wręcz przytłoczony;
- miejscami wręcz przegadana, skupienie gdzieś ulatywało;
- za wiele wydumanej filozofii i psychologii.
Książka dobra, ale tylko dobra.

Chattam mnie zaintrygował, szczególnie trylogią „Zło” i bohaterem Joshuą Brolinem.
Pierwsza część cyklu z Ludivine Vancker (Plugawy spisek - ocena 9) mnie porwała. Druga (Cierpliwość diabła - ocena 7) była dobra. Przy trzeciej jednak się trochę wynudziłem i skończyłem z mieszanymi uczuciami.
Plusy:
- ciekawa fabuła, zagrożenie współczesnego świata terroryzmem;
- wiele...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka jakby podzielona na dwie części, pierwszą kończy wielka akcja związana z główną bohaterką, co w zasadzie mogłoby być zakończeniem książki. Jednak w tym momencie dopiero się rozkręca kolejny wątek, islamskiego terroryzmu, który tutaj jest aż nadto obecny. Dużo wywodów i tłumaczeń. Do tego bardzo dużo skrótów dotyczących francuskich służb, można się pogubić. Chattam w posłowiu tłumaczy dlaczego wszystko bohaterom się udaje, co może dziwić czytelnika. Otóż autor w żadnej mierze nie chciał pokazać, że terroryści mogą zwyciężyć, nawet w najbardziej błahej sprawie, co spowodawało że wszystko idzie prawie jak po maśle, a na sam koniec brakuje jedynie tęczy i jednorożców.

Książka jakby podzielona na dwie części, pierwszą kończy wielka akcja związana z główną bohaterką, co w zasadzie mogłoby być zakończeniem książki. Jednak w tym momencie dopiero się rozkręca kolejny wątek, islamskiego terroryzmu, który tutaj jest aż nadto obecny. Dużo wywodów i tłumaczeń. Do tego bardzo dużo skrótów dotyczących francuskich służb, można się pogubić. Chattam w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mega trzyma w napięciu cały czas, dużo się dzieje, dla osób o mocnych nerwach. polecam.

Mega trzyma w napięciu cały czas, dużo się dzieje, dla osób o mocnych nerwach. polecam.

Pokaż mimo to

Mam wszystkie książki tego autora, większość naprawdę bardzo dobra, ale Zew Nicości bardzo mnie rozczarował, najsłabsza książka Chattama, zupełnie jakby napisał ją ktoś inny, zupełnie bez polotu, tak naprawdę jak dla mnie od początku w jednym tempie, bez żadnego przyspieszenia , zwrotu akcji, naprawdę duże rozczarowanie.

Mam wszystkie książki tego autora, większość naprawdę bardzo dobra, ale Zew Nicości bardzo mnie rozczarował, najsłabsza książka Chattama, zupełnie jakby napisał ją ktoś inny, zupełnie bez polotu, tak naprawdę jak dla mnie od początku w jednym tempie, bez żadnego przyspieszenia , zwrotu akcji, naprawdę duże rozczarowanie.

Pokaż mimo to

Sama nie wiem co napisać... Po drugiej części, która mnie nieco zawiodła z niecierpliwością wyczekiwałam kolejnej odsłony cyklu. Liczyłam, że jeden z moich ulubionych autorów się jakoś zrehabilituje i zaserwuje czytelnikom coś extra. Przeliczyłam się. Ta książka to jakieś totalne nieporozumienie. Poprawność polityczna wylewa się wręcz z tej książki, jeden z bohaterów co rusz przypomina jak to islam nie jest zły, tylko Ci co go nadinterpretują. Okej, wszyscy to wiemy i nie potrzebuje by autor co rusz mi o tym przypominał. Nie lubię wątków z islamskim terroryzmem w tle, ale jak widać to też zależy od jakości i stylu autora, bo taki "Pielgrzym" T. Hayes'a bardzo mi się podobał.
Nie wiem co się stało ze starym, dobrym Chattamem, ale mam nadzieję, że jeszcze kiedyś wróci w iście mistrzowskim stylu.

Sama nie wiem co napisać... Po drugiej części, która mnie nieco zawiodła z niecierpliwością wyczekiwałam kolejnej odsłony cyklu. Liczyłam, że jeden z moich ulubionych autorów się jakoś zrehabilituje i zaserwuje czytelnikom coś extra. Przeliczyłam się. Ta książka to jakieś totalne nieporozumienie. Poprawność polityczna wylewa się wręcz z tej książki, jeden z bohaterów co...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jeśli chodzi o powodujące skręt kiszek, obrazowe przedstawianie szczegółów morderstwa - to ciągle ten sam stary Chattam którego pamiętam z Trylogii Zła. W przeciwieństwie jednak do poprzednich książek autora - ta, (przez pierwszą połowę, albo i dłużej) jest najzwyczajniej w świecie nudna. Ostatnie 20% książki jest już naprawdę niezłe, tempo nie siada - czytając ostatnie rozdziały czułem przyspieszony puls. Mimo wszystko jednak - jest to bezapelacyjnie najgorsza część trylogii o Ludivine Vancker.

Jeśli chodzi o powodujące skręt kiszek, obrazowe przedstawianie szczegółów morderstwa - to ciągle ten sam stary Chattam którego pamiętam z Trylogii Zła. W przeciwieństwie jednak do poprzednich książek autora - ta, (przez pierwszą połowę, albo i dłużej) jest najzwyczajniej w świecie nudna. Ostatnie 20% książki jest już naprawdę niezłe, tempo nie siada - czytając ostatnie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ten francuski pisarz jak żaden inny umie pisać thrillery. Jego poetyckość, a zarazem dogłębna analiza problemu powoduje, że czytelnik wchodzi w umysły bohaterów.

Czasami szczegóły są dla mnie zbyt drastyczne, ale może dlatego, że nie do końca akceptuję, że świat jest zły, a po tej planecie chodzą potwory?

Tak czy inaczej, gdy potrzebowałam poczytać „coś lekkiego” po serii trudnych lektur, zdecydowałam się na „Zew nicości”. Mam słabość do tego autora po tym jak pochłonęłam jego cykl „Inny świat”.
Wiem, że autor zaserwuje mi niezłą rozrywkę, a przy okazji skłoni do refleksji.

Jeśli lubicie thrillery (intelektualne jak je nazywam) to polecam Chattama.

Ten francuski pisarz jak żaden inny umie pisać thrillery. Jego poetyckość, a zarazem dogłębna analiza problemu powoduje, że czytelnik wchodzi w umysły bohaterów.

Czasami szczegóły są dla mnie zbyt drastyczne, ale może dlatego, że nie do końca akceptuję, że świat jest zły, a po tej planecie chodzą potwory?

Tak czy inaczej, gdy potrzebowałam poczytać „coś lekkiego” po...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo lubię Maxime Chattam ale Zew nicości mnie wynudził niestety

Bardzo lubię Maxime Chattam ale Zew nicości mnie wynudził niestety

Pokaż mimo to

Szybka i wciągająca fabuła, mamy również przegląd chyba wszystkich francuskich służb i instytucji zajmujących się bezpieczeństwem (nawet główna bohaterka dziwi się jak można się połapać w ich kompetencjach).
Książka ogólnie to pokaz sprawności francuskich służb, a sam autor dbał o poprawność polityczną i starał się tłumaczyć powód działania terrorystów.

Szybka i wciągająca fabuła, mamy również przegląd chyba wszystkich francuskich służb i instytucji zajmujących się bezpieczeństwem (nawet główna bohaterka dziwi się jak można się połapać w ich kompetencjach).
Książka ogólnie to pokaz sprawności francuskich służb, a sam autor dbał o poprawność polityczną i starał się tłumaczyć powód działania terrorystów.

Pokaż mimo to

Nie przepadam za tematyką terrorystyczno-religiją - jak dla mnie mogłoby się obyć bez całej tej akcji ;)

Przyznam że TZ miał nieźle przemyślany plan działania: wywołać zamieszanie by wywołać manifestację na której "uratuje świat" by zaprosił go prezydent, a podczas wizyty u prezydenta wywołać buuum - srooooga rozkmina ;)

Chattam nie ma lekkich książek, ale kryminały bardziej do mnie przemówiły niż książki z pogranicza SF.

Dobrze, że Lulu znalazła sobie Marka,... ja jednak dalej ubolewam nam Alexisem ;)

Nie przepadam za tematyką terrorystyczno-religiją - jak dla mnie mogłoby się obyć bez całej tej akcji ;)

Przyznam że TZ miał nieźle przemyślany plan działania: wywołać zamieszanie by wywołać manifestację na której "uratuje świat" by zaprosił go prezydent, a podczas wizyty u prezydenta wywołać buuum - srooooga rozkmina ;)

Chattam nie ma lekkich książek, ale kryminały...

więcej

mniej

Pokaż mimo to