gdyby pierwsze 3 tomy to była gra, to "niebiańska rzeka" była by dobrym DLC do niej :-)

gdyby pierwsze 3 tomy to była gra, to "niebiańska rzeka" była by dobrym DLC do niej :-)

Tak jakby na siłę ...

Tak jakby na siłę ...

Nie do końca zgadzam się z opinią że ten tom jest nie potrzebny. Jak dla mnie był super. Dużo akcji. Coś świeżego, i coś znanego. Aż mi smutno że to już koniec przygody w Bobowersum. Chyba pozostanie mi kac książkowy a w kolejce czekają książki z biblioteki. Eh. I tak polecam bo fajna przygoda dającą do myślenia jak cały cykl.

Nie do końca zgadzam się z opinią że ten tom jest nie potrzebny. Jak dla mnie był super. Dużo akcji. Coś świeżego, i coś znanego. Aż mi smutno że to już koniec przygody w Bobowersum. Chyba pozostanie mi kac książkowy a w kolejce czekają książki z biblioteki. Eh. I tak polecam bo fajna przygoda dającą do myślenia jak cały cykl.

Na książkę trafiłam w bibliotece i jakoś tak się do mnie uśmiechnęła, że postanowiłam, iż wróci ze mną do domu.
A oto moje przemyślenia po lekturze.
Pomysł na książkę fajny, bardzo wartka akcja, i fajne zakończenie. To co sprawiało mi problem to brak zżycia z głównym bohaterem. Przez całą książkę czekałam na jakieś informacje z jego życia, o jakieś wspomnienia, przemyślenia itp. ale się nie doczekałam.
Książki z serii Wehikuł czasu są dla mnie ciekawą odskocznią od tego co zazwyczaj czytam i Osa dobrze się w to wpisała.

Na książkę trafiłam w bibliotece i jakoś tak się do mnie uśmiechnęła, że postanowiłam, iż wróci ze mną do domu.
A oto moje przemyślenia po lekturze.
Pomysł na książkę fajny, bardzo wartka akcja, i fajne zakończenie. To co sprawiało mi problem to brak zżycia z głównym bohaterem. Przez całą książkę czekałam na jakieś informacje z jego życia, o jakieś wspomnienia, przemyślenia...

Można przeczytać, ale o zachwyt raczej trudno.

Po pokonaniu złowrogich Innych wydaje się, że w rozrastającym się Bobiwersum nastąpi czas spokoju i stopniowej ekspansji na nowe światy. Okazuje się jednak, że pod tą fasadą narastają z wolna konflikty, które mogą nader szybko eskalować. W tym samym czasie Bob wyrusza na poszukiwanie zaginionego dziesięciolecia wcześniej Bendera. Wkrótce okazuje się, że został on schwytany przez nieznaną rasę zamieszkującą wielką megakonstrukcję nazywaną Niebiańską rzeką. Bob wraz z przyjaciółmi postanawia przeniknąć do niej i uwolnić swojego towarzysza…

Fabuła mająca miejsce w Niebiańskiej rzece nie jest szczególnie oryginalna. Najpierw autor stopniowo zapoznaje nas z nową rasą Quinlan (swoją drogą też niczym się specjalnym nie wyróżniającą),następnie nasi bohaterowie przenoszą się na miejsce i przeżywają kolejne przygody. Niemniej nie można tu narzekać na brak akcji. Sama megakonstrukcja i opisy tego jak działa oraz jak funkcjonuje w niej społeczeństwo obcych (w tym interesujący motyw ich stopniowej degeneracji intelektualnej) były zupełnie ciekawe.

Niestety, o ile wątek dziejący się w Niebiańskiej rzece umiarkowanie mi się spodobał, to ten dotyczący wojny domowej w Bobiwersum uważam za kompletnie niewykorzystany. W tym przypadku to nie był nawet mały deszcz z wielkiej chmury, co raczej kilka kropel. Sam pomysł, że kolejne generacje Bobów stopniowo „dryfują” i mają coraz mniej wspólnego z oryginałem jest bardzo fajny. Nowi Bobowie coraz mniej przejmują się ludzkością i mają własne cele. Konflikt różnych frakcji w Bobiwersum miał olbrzymi potencjał, niestety został zamknięty bardzo szybko i w zupełnie niesatysfakcjonujący sposób.

Niebiańska rzeka to zdecydowanie najdłuższy tom serii. Niestety momentami to czuć, myślę że spokojnie ze 100 stron można by wyciąć bez straty dla fabuły. Jeśli zaś chodzi o zakończenie powieści to było ok, bez żadnych fajerwerków.

Mimo mojego narzekania książkę nadal czytało mi się z pewną przyjemnością. Dzięki lekkiemu pióru autora oraz humorowi (choć nie bawił mnie tak jak w przypadku wcześniejszych tomów) powieść przeczytałem szybko i nie żałuję tych kilku godzin. Niemniej nie czuć, aby ten tom był szczególnie potrzebny dla całej serii. Można spokojnie poprzestać na wcześniejszej trylogii i nie kontynuować, zbyt wiele nie stracicie. Ode mnie 6/10.

Można przeczytać, ale o zachwyt raczej trudno.

Po pokonaniu złowrogich Innych wydaje się, że w rozrastającym się Bobiwersum nastąpi czas spokoju i stopniowej ekspansji na nowe światy. Okazuje się jednak, że pod tą fasadą narastają z wolna konflikty, które mogą nader szybko eskalować. W tym samym czasie Bob wyrusza na poszukiwanie zaginionego dziesięciolecia wcześniej...

Tom chyba bardziej Bobowy niż pierwszy:)
Taki dodatek do gry z całkiem nową historią, oby więcej podobnych dodatków.
Całe Bobiwersum oceniam na 10, pewnie można się do czegoś gdzieś przyczepić, coś tam pewnie było niespójne, coś autor mógł zrobić lepiej. Ale idealne rzeczy nie istnieją i nic nie zadowoli wszystkich. Jakieś sto stron przed końcem czułem smutek, że nie będę mógł od razu chwytać za następny tom. No ale nic, trzeba czekać na piątą część, mam nadzieje, że autor nie będzie już zgłaszał opóźnień.

Tom chyba bardziej Bobowy niż pierwszy:)
Taki dodatek do gry z całkiem nową historią, oby więcej podobnych dodatków.
Całe Bobiwersum oceniam na 10, pewnie można się do czegoś gdzieś przyczepić, coś tam pewnie było niespójne, coś autor mógł zrobić lepiej. Ale idealne rzeczy nie istnieją i nic nie zadowoli wszystkich. Jakieś sto stron przed końcem czułem smutek, że nie będę...

Podobało mi się. Jak każda wcześniejsza część BOBiversum jest fajnie napisana, choć trochę inna od wcześniejszych. Ma bardziej liniowy i przygodowy charakter. I jakkolwiek czyta się dobrze, to odnoszę nieodparte wrażenie, że jednak nie była to część potrzebna. W zasadzie można by to ciagnać w nieskończoność i kto wie, czy nie pojawi się kolejny tom?

Podobało mi się. Jak każda wcześniejsza część BOBiversum jest fajnie napisana, choć trochę inna od wcześniejszych. Ma bardziej liniowy i przygodowy charakter. I jakkolwiek czyta się dobrze, to odnoszę nieodparte wrażenie, że jednak nie była to część potrzebna. W zasadzie można by to ciagnać w nieskończoność i kto wie, czy nie pojawi się kolejny tom?

Kolejny gniot w tej serii... i ciąg dalszy oszukańczych ocen...

Kolejny gniot w tej serii... i ciąg dalszy oszukańczych ocen...

Slabe zakończenie i trochę nudniejsza część niż pozostałe, ale może być.

Slabe zakończenie i trochę nudniejsza część niż pozostałe, ale może być.

Wygląda na to, że autor wyciągnął wnioski z problemów, jakie sprawiała mnogość wątków w trzeciej części, bo "Heaven's River" jest pod tym względem znacznie lepsze.

W niemal dwukrotnie dłuższej książce skupiamy się bowiem tylko na dwóch wątkach: jednym z Bobów, który zaginął w tajemniczych okolicznościach ponad sto lat temu, oraz wojnie domowej wywołanej przez koterię młodych Bobów, którym zbyt mocno wszedł Star Trek.

I o ile wątek wojny domowej wyszedł trochę płasko, to poszukiwania Bendera stały się fantastyczną przygodą samą w sobie, z odrobiną tradycyjnego quest fantasy domieszanego do futurystycznego settingu.

Nie ma tu już może tej samej świeżości, co w pierwszym tomie serii, jednak zdecydowanie widać poprawę względem poprzedniej części.

Wygląda na to, że autor wyciągnął wnioski z problemów, jakie sprawiała mnogość wątków w trzeciej części, bo "Heaven's River" jest pod tym względem znacznie lepsze.

W niemal dwukrotnie dłuższej książce skupiamy się bowiem tylko na dwóch wątkach: jednym z Bobów, który zaginął w tajemniczych okolicznościach ponad sto lat temu, oraz wojnie domowej wywołanej przez koterię...