U P.K.Dicka cenie dwuznacznosc i niedopowiedzenie w zakonczeniu, jednak fabula jest w pewien sposob rozczarowujaca, momentami przypomina rozprawke, satyre, koncepcja futurologiczna, wariacja na temat watkow przeludnienia, kolonizacji innych swiatow, migracji, jednak motyw wydaje sie zbytnio splaszczony niedopracowany i powierzchowny. Jezyk, dialogi i wartka akcja przypominaja styl autorow amerykanskich prozy kryminalnej.

U P.K.Dicka cenie dwuznacznosc i niedopowiedzenie w zakonczeniu, jednak fabula jest w pewien sposob rozczarowujaca, momentami przypomina rozprawke, satyre, koncepcja futurologiczna, wariacja na temat watkow przeludnienia, kolonizacji innych swiatow, migracji, jednak motyw wydaje sie zbytnio splaszczony niedopracowany i powierzchowny. Jezyk, dialogi i wartka akcja...

"Inna ziemia" Dicka jest jedną z krótszych w jego dorobku. Aż strach pomyśleć co by było, gdyby trzeba się przebijać przez nią przez nawet 400 stronic. Wspominam o tym niebezpieczeństwie, głównie ze względu na język, który momentami razi, w innych śmieszy (ale raczej nie ze względu na humor, a nieporadność i infantylność),a gdzie indziej zwyczajnie denerwuje (szczególnie dialogi wewnętrzne bohaterów). Kto przeczytał choć kilka pozycji tego Autora, ten wie, że to zdecydowanie najsłabsza strona jego prozy (choć na szczęście nie w każdym jego dziele). Nie za używany język jednak pokochali Go fani, a po prostu za tworzony klimat, wciąż udoskonalane pomysły i uporczywe (wcale nie denerwujące, a bardziej niepokojące) powracanie do starych i tworzenie nowych obsesji. Tego nie brak i w tym dziele - w takim dużym uogólnieniu, by nie psuć zabawy tym, którzy zechcą sięgnąć po książkę - mamy tu rozważania nad czasem, motyw mesjanistyczny-boski, futurystyczną intuicję, relacje męsko-damskie (mniej niż gdzie indziej uwypuklony motyw dominującej kobiety),problem szaleństwa, jest też ciekawe potraktowanie tematu (traumy),z którym Dick zmagał się całe życie, a mianowicie, śmierci jego siostry bliźniaczki (zaznaczam, że nie jest to wiodący moment, uważny czytelnik na pewno go wyłapie). Podsumowując "Inna ziemia" to żadne wielkie arcydzieło, ale broni się choć w części pomysłami czy choćby niepokojącym klimatem. Na leniwe, gorące popołudnie wydaje się w sam raz.

"Inna ziemia" Dicka jest jedną z krótszych w jego dorobku. Aż strach pomyśleć co by było, gdyby trzeba się przebijać przez nią przez nawet 400 stronic. Wspominam o tym niebezpieczeństwie, głównie ze względu na język, który momentami razi, w innych śmieszy (ale raczej nie ze względu na humor, a nieporadność i infantylność),a gdzie indziej zwyczajnie denerwuje (szczególnie...

Jak na Dicka powieść dość konserwatywna (choć o przesłaniu liberalnym). Zaledwie poprawna.

Jak na Dicka powieść dość konserwatywna (choć o przesłaniu liberalnym). Zaledwie poprawna.

Szalona rzecz. Bardzo ciekawa. Gdyby nie skąpe opisy i góra nazwisk, w których się można pogubić, czytanie byłoby o wiele przyjemniejsze. Szkoda tylko, że wszystko tak szybko się dzieje.

Szalona rzecz. Bardzo ciekawa. Gdyby nie skąpe opisy i góra nazwisk, w których się można pogubić, czytanie byłoby o wiele przyjemniejsze. Szkoda tylko, że wszystko tak szybko się dzieje.

Szczerze mówiąc, czytałem tą książkę ponad rok temu i za bardzo jej nie pamiętam. W zasadzie, to samo w sobie wystawia jej nienajlepszą ocenę. Same założenia w niej całkiem ciekawe - ponura wizja przeludnionego świata, w którym nie ma miejsca dla milionów ludzi bez pieniędzy i perspektyw. Powieść ta z brutalną szczerością pokazuje, jak mało znaczy ludzkie życie dla wielkich tego świata i do czego zdolni są ludzie walczący o nadzieję na lepsze jutro. Niestety, wątek zamrożonych i walki o władzę szybko przechodzi w niedopracowany i męczący opis alternatywnego świata, który faktycznie pobudza wyobraźnię swoją innością, jednak jest zwyczajnie naiwny. Ogólnie, mimo świetnego początku, jest to raczej przeciętna książka i przeczytanie jej wymagało ode mnie sporego samozaparcia.

Szczerze mówiąc, czytałem tą książkę ponad rok temu i za bardzo jej nie pamiętam. W zasadzie, to samo w sobie wystawia jej nienajlepszą ocenę. Same założenia w niej całkiem ciekawe - ponura wizja przeludnionego świata, w którym nie ma miejsca dla milionów ludzi bez pieniędzy i perspektyw. Powieść ta z brutalną szczerością pokazuje, jak mało znaczy ludzkie życie dla wielkich...

Książka ta opisuje przebieg kampanii prezydenckiej w Stanach Zjednoczonych, w roku 2080. Głównym jej tematem jest przeludnienie, a oprócz tego nietolerancja rasowa. Początek jest naprawdę przyjemny. Od połowy zaczyna się nieco psuć, a w trzech czwartych robi się naprawdę dziwna, tak jakby napisana przez gimnazjalistę, aż razi w oczy. Końcówka według mnie dość słaba i żenująca. Ale pomimo dużej przeciętności tej książki, przeczytałem ją prawie jednym ciągiem.

Książka ta opisuje przebieg kampanii prezydenckiej w Stanach Zjednoczonych, w roku 2080. Głównym jej tematem jest przeludnienie, a oprócz tego nietolerancja rasowa. Początek jest naprawdę przyjemny. Od połowy zaczyna się nieco psuć, a w trzech czwartych robi się naprawdę dziwna, tak jakby napisana przez gimnazjalistę, aż razi w oczy. Końcówka według mnie dość słaba i...

Dawno mnie książka tak nie wciągnęła. Co prawda-trochę iście Dickowskiej naiwności, ale zakończenie wyjątkowo zaskakujące, nawet jak na tego autora.

Dawno mnie książka tak nie wciągnęła. Co prawda-trochę iście Dickowskiej naiwności, ale zakończenie wyjątkowo zaskakujące, nawet jak na tego autora.

"Inna ziemia" to jedna ze słabszych książek mistrza gatunku, Philipa K. Dicka. W praktyce jest to kryminał osadzony w sztafażu SF. Nie byłoby w tym nic dziwnego, tylko że literatura SF to coś innego niż seria zaskakujących zwrotów wypadków z zagadką po środku, do rozwiązania. Jednak to ciągle jest ten sam Dick - chyba najczęściej w dziejach ekranizowany pisarz. Z "Innej ziemi" można odnaleźć dwa wątki: w filmie "Cargo" 2009 (polecam - bardzo dobry film!) chodzi o problem uśpionych ludzi, usiłujących przeczekać przeludnienie, a w klimatycznym filmie "Druga Ziemia" 2011 (polecam obiema rękami!) jest motyw drugiej ziemi, podobnej do naszej. Moim zdaniem oba pochodzą z książki Dicka, wydanej w 1966 r. Tym niemniej "Inna ziemia" to pozycja głównie dla fanów tego pisarza.

"Inna ziemia" to jedna ze słabszych książek mistrza gatunku, Philipa K. Dicka. W praktyce jest to kryminał osadzony w sztafażu SF. Nie byłoby w tym nic dziwnego, tylko że literatura SF to coś innego niż seria zaskakujących zwrotów wypadków z zagadką po środku, do rozwiązania. Jednak to ciągle jest ten sam Dick - chyba najczęściej w dziejach ekranizowany pisarz. Z "Innej...

'A więc nareszcie czarny został prezydentem Stanów Zjednoczonych' śmiesznie to brzmi w naszych czasach, prawda?

Mimo, że nie jest to aż tak przełomowa książka, do których Dick nas przyzwyczaił, to także w niej zawarto wiele pytań dotyczących, jak zwykle u Dicka - kwestii przyszłości cywilizacji, człowieczeństwa i moralności. Na pierwszym planie mamy problem przeludnienia i próby zaradzenia temu zjawisku. Jednak gdy spojrzymy głębiej dotkniemy problemów rasizmu i... krótkowzroczności większości decyzji politycznych.

'Na jakiej podstawie chcesz negować prawo pekińczyków do głosowania?'

W warstwie pisarskiej standardzik - książkę czyta się jednym tchem, jak dobrą powieść sensacyjną, połykając rozdział za rozdziałem w ekspresowym tempie, żeby tylko dowiedzieć się jak potoczyła się akcja.

'A więc nareszcie czarny został prezydentem Stanów Zjednoczonych' śmiesznie to brzmi w naszych czasach, prawda?

Mimo, że nie jest to aż tak przełomowa książka, do których Dick nas przyzwyczaił, to także w niej zawarto wiele pytań dotyczących, jak zwykle u Dicka - kwestii przyszłości cywilizacji, człowieczeństwa i moralności. Na pierwszym planie mamy problem przeludnienia...

Bardzo fajna książka, lekka i przyjemna. Dla fanów Dicka w sam raz.

Bardzo fajna książka, lekka i przyjemna. Dla fanów Dicka w sam raz.