Rzeczowa, przesycona faktami (i historiami),ale naprawdę wciągająca – zupełnie odzwierciedla charakter fascynującej Iłły :).

Rzeczowa, przesycona faktami (i historiami),ale naprawdę wciągająca – zupełnie odzwierciedla charakter fascynującej Iłły :).

Choć Iłłakowiczówna nie była mi obcą poetką, to jednak sporo ciekawych rzeczy się o niej dowiedziałam. Szczególnie wczesne jej lata są warte uwagi, bo potem już wiele faktów było znanych.

Choć Iłłakowiczówna nie była mi obcą poetką, to jednak sporo ciekawych rzeczy się o niej dowiedziałam. Szczególnie wczesne jej lata są warte uwagi, bo potem już wiele faktów było znanych.

Piękny reportaż biograficzny w postaci opowieści o Kazimierze Iłłakowiczównie.
Książka napisana bardzo ciekawie, nie ma żadnych dłużyzn. Pochłonęła mnie bez reszty.
Dopiero teraz zdałam sobie sprawę jak bardzo mało o tej bohaterce wiedziałam. Właściwie znałam tylko z poezji.

Sama postać wnuczki wileńskiego filomaty poety Tomasza Zana bardzo mi się spodobała ze względu na jej niezłomność i niezależność. Robi doprawdy wrażenie. Samotna jednostka, jak łupinka od orzecha dryfująca na falach oceanu, pełna empatii i wewnętrznej siły. Osoba bardzo obrotna i silna sama w sobie, pełna samozaparcia, determinacji. Indywidualistka z własnymi zasadami. Gorliwa katoliczka. Poliglotka i tłumaczka, poetka, pisarka prozy kreacyjnej, dokumentu biograficznego, przekładów literackich, poematów scenicznych, poezji i utworów dla dzieci.

Nie ugiął jej tragizm dzieciństwa, służba sanitarna w czasie I wojny światowej na frontowym oddziale jako pielęgniarki, rewolucja bolszewicka w Piotrogrodzie, bieda z nędzą podczas pierwszych lat niepodległości, ewakuacja do Rumunii podczas kampanii wrześniowej, wojenna tułaczka, zablokowanie pracy twórczej przez władze komunistyczne w latach pięćdziesiątych.


W jej życiu naprawdę dużo się działo, ale nie były to skandale i romanse. Nie związała się z nikim na stałe. Odczuwała tylko platoniczne miłości i przyjaźnie. Była niedostępna.

Poezję tworzyła zawsze ,ale życie jej nie było poetyckie, tylko twarda, realna walka z rzeczywistością. Powołanie do służby publicznej było jej numerem jeden. W 1918 roku podjęła pracę urzędniczą w MSZ. Od roku 1926 była osobistym sekretarzem marszałka Józefa Piłsudskiego.


Okazywała dobroć i serdeczność każdemu, kto jej potrzebował. Cechowała ją wrażliwość na rozumienie krzywdy prostych ludzi.
Autorka przypomina ,jak Iłła w 1933 roku interweniowała w sprawie Józefa Łobodowskiego, który odmówił służby wojskowej, a następnie próbował popełnić samobójstwo przez postrzelenie.

Joanna Kuciel -Frydryszak przedstawiła całe kalendarium życia Iłłakowiczówny, wręcz drobiazgowo, snując nieznane hipotezy z pewnych wydarzeń życiorysu.
Jest to niezwykle barwny obraz kobiety kilku epok.
Przy tym mamy dostęp to wybitnych osobistości, z którymi zetknęła się Iłła w życiu jak: Tuwim, Piłsudski, Dąbrowska, Iwaszkiewicz, Żeromski, Gałczyński, Nałkowska, Szymanowski, Stryjeńska, siostry Kossak, Słonimski, Barańczak czy Kulmowa.

Książka jest prześliczna, bardzo przejrzysta, napisana płynnym językiem, dowcipna, pełna ciekawostek i bardzo wciągająca.
Polecam z całego serca! Zachwyciłam się nią w pełni.

Piękny reportaż biograficzny w postaci opowieści o Kazimierze Iłłakowiczównie.
Książka napisana bardzo ciekawie, nie ma żadnych dłużyzn. Pochłonęła mnie bez reszty.
Dopiero teraz zdałam sobie sprawę jak bardzo mało o tej bohaterce wiedziałam. Właściwie znałam tylko z poezji.

Sama postać wnuczki wileńskiego filomaty poety Tomasza Zana bardzo mi się spodobała ze względu na...

Wyborna wręcz historia jednej z największych literatek w dziejach Rzeczypospolitej Polskiej, kobiety twardo stąpającej po ziemi, kobiety wyemancypowanej, kobiety ekscentrycznej.

Wyborna wręcz historia jednej z największych literatek w dziejach Rzeczypospolitej Polskiej, kobiety twardo stąpającej po ziemi, kobiety wyemancypowanej, kobiety ekscentrycznej.

Biografia Iłłakowiczówny - staroświeckiej zapomnianej już nieco, poetki. Żywot pozbawiony romansów, dzieci, staropanieński żywot, choć kręcący sie w pobliżu głównych wydarzeń. Żywot mimo wszystko niezwykły. Czytałam z przerwami. Biografia wnikliwa, choć chwilami brakowało mi w niej jakiegoś nerwu. Trochę nie rozumiem na czym polegała osobliwość jej osobowości, o której wiele osób wspominało. Nie ma w tej biografii anegdot, jakiś szerszych wyimków z dzienników innych pisarzy. Więc, oprócz tego, że zdyscyplinowana, z klasą, surowa i nieznośna jeśli chodzi o dyscyplinę, nic innego nie wybiło się w opisie jej osoby. Taka ta Iłła w tej biografii nieco nijaka, mimo , że ukształtowana przez wstyd z powodu pochodzenia.

Biografia Iłłakowiczówny - staroświeckiej zapomnianej już nieco, poetki. Żywot pozbawiony romansów, dzieci, staropanieński żywot, choć kręcący sie w pobliżu głównych wydarzeń. Żywot mimo wszystko niezwykły. Czytałam z przerwami. Biografia wnikliwa, choć chwilami brakowało mi w niej jakiegoś nerwu. Trochę nie rozumiem na czym polegała osobliwość jej osobowości, o której...

Skryta, ekscentryczna, elegancka, dumna, dzielna i zaradna. Kazimiera Iłłakowiczówna żyła długo. Śledząc jej losy, śledzimy historię Polski przez schyłek XIX wieku i większą część XX. Arystokratyczne pałace, szalone lata dwudzieste w Warszawie, praca dla marszałka Józefa Piłsudskiego, wygnanie i tragiczne losy podczas II wojny światowej, tułaczka, powrót i zapuszczanie korzeni w powojennej Polsce Ludowej. Samotność, bieda, przepiękne wiersze i najbardziej chwytające za serce tłumaczenie "Anny Kareniny". Kazimiera Iłłakowiczówna mnie zadziwia. W życiu twarda i wymagająca, kryjąca się ze wszystkimi swoimi emocjami. W wierszach gorąco odbierająca świat, wrażliwa i delikatna. Aż się wierzyć nie chce, że to ta sama osoba. A autorka jej biografii cichutko i skromnie podąża za swoją bohaterką. Jej tam nie ma, jest tylko Iłła.

Skryta, ekscentryczna, elegancka, dumna, dzielna i zaradna. Kazimiera Iłłakowiczówna żyła długo. Śledząc jej losy, śledzimy historię Polski przez schyłek XIX wieku i większą część XX. Arystokratyczne pałace, szalone lata dwudzieste w Warszawie, praca dla marszałka Józefa Piłsudskiego, wygnanie i tragiczne losy podczas II wojny światowej, tułaczka, powrót i zapuszczanie...

Czystą przyjemnością jest czytanie pozycji Joanny Kuciel- Frydryszak, która w bardzo wnikliwy sposób bada i przedstawia wybrany temat. "Iłła..." jest szczegółową biografią Kazimiery Iłlakowiczówny - poetki, tłumaczki, urzędniczki. Przez współczesnych kojarzona głównie jako sekretarka Józefa Piłsudskiego. Zapewne byłaby dziś z tego dumna bo sama uważała swoje pozostałe zajęcia jako niewiele warte, mimo, że jej poezja została doceniona, a wybitne tłumaczenie "Anny Kareniny" do dziś pozostaje niedoścignionym.
Kuciel-Frydryszak przedstawia kobietę niezwykle inteligentą, o silnej potrzebie niezależności, bardzo wymagającą (zarówno od siebie jak od innych) i m.in. dlatego zawsze niezadowoloną z efektów swojej pracy oraz bardzo trudną w relacjach międzyludzkich , czego była świadoma i stało się to powodem decyzji o życiu w samotności. Dziś zapewne zostałaby zdiagnozowana jako osoba w spektrum autyzmu.

"W jej stosunku do własnej twórczości można dostrzec sprzeczność. Ilłakowiczówna pisze całe życie, zabiega
o publikacje poezji, cierpi, gdy angażują ją inne zajęcia niż twórczość (za którą uważa pisanie wierszy, a nie tłumaczenia czy inne „obstalunki"),a jednak jest rozczarowana, ponieważ to, co realne, nie dorasta do idealnego. Z tego powodu te głupie wiersze" nie zasługują na centralne miejsce w jej życiu.".

Czystą przyjemnością jest czytanie pozycji Joanny Kuciel- Frydryszak, która w bardzo wnikliwy sposób bada i przedstawia wybrany temat. "Iłła..." jest szczegółową biografią Kazimiery Iłlakowiczówny - poetki, tłumaczki, urzędniczki. Przez współczesnych kojarzona głównie jako sekretarka Józefa Piłsudskiego. Zapewne byłaby dziś z tego dumna bo sama uważała swoje pozostałe...

Bardzo dobrze napisana książką, nie mogłam oprzeć się wrażaniu, że w dziejszych czasach Iłła byłaby zdiagnozowana jako osoba w spektrum, kontaktująca się ze światem przez maile i smsy ;)

Bardzo dobrze napisana książką, nie mogłam oprzeć się wrażaniu, że w dziejszych czasach Iłła byłaby zdiagnozowana jako osoba w spektrum, kontaktująca się ze światem przez maile i smsy ;)

Bardzo dobra robota autorki tej biografii. Mnóstwo informacji, wydają się rzetelnie obiektywnie podane, świetnie napisanych, w ogóle się nie nudziłam. Jedynie rozdziały mogłyby być krótsze, bo czasami opisy w jednym rozdziale nijak się miały do początkowego założenia i podtytułu. Kompletnie nie zgadzam się ze spojrzeniem Iłly na Piłsudskiego, ale z gustem jak z d..ą - każdy ma swoją, więc nie mam prawa oceniać jej osobistych sympatii.. tylko twórczość pisarki. Nie zdawałam sobie sprawy z jej twórczości, bardzo jestem rada z tego, ze przeczytałam te pozycję, która przybliżyła mi Iłłę. Znalazłam nawet w swojej biblioteczce domowej Rymy dziecięce Iłły:) zamierzam zaraz czytać razem z synem. Bardzo podobało mi się to , że było trochę zdjęć pisarki a zwłaszcza fragmenty jej wierszy. Oszczędziło mi to poszukiwań w internecie ... może w którymś z antykwariatów znajdę jej tomiki.. zobaczymy. Podobały mi się dygresje o innych pisarzach, opisy wydarzeń historycznych, o których albo zapomniałam, albo nie zdawałam sobie z nich sprawy. Piękna książka-polecam serdecznie.

Bardzo dobra robota autorki tej biografii. Mnóstwo informacji, wydają się rzetelnie obiektywnie podane, świetnie napisanych, w ogóle się nie nudziłam. Jedynie rozdziały mogłyby być krótsze, bo czasami opisy w jednym rozdziale nijak się miały do początkowego założenia i podtytułu. Kompletnie nie zgadzam się ze spojrzeniem Iłly na Piłsudskiego, ale z gustem jak z d..ą - każdy...

Bardzo rzetelnie, dokładnie i bez patosu opowiedziana historia Kazimiery Iłłakowicz. Nie ma się czego przyczepić. Dziękuję autorce za podjęcie tematu, bo niewątpliwie "Iłła" była jedną z najważniejszych osób polskiego świata literackiego ubiegłego wieku, szczególnie okresu międzywojnia. Uważam, że życiorys i twórczość tej bohaterki nie powinny być obce żadnemu humaniście, zwłaszcza lubującego się w naszej literaturze.

Bardzo rzetelnie, dokładnie i bez patosu opowiedziana historia Kazimiery Iłłakowicz. Nie ma się czego przyczepić. Dziękuję autorce za podjęcie tematu, bo niewątpliwie "Iłła" była jedną z najważniejszych osób polskiego świata literackiego ubiegłego wieku, szczególnie okresu międzywojnia. Uważam, że życiorys i twórczość tej bohaterki nie powinny być obce żadnemu humaniście,...