Lata powyżej zera

Książki, które poznałem, o których pisałem, które również w ten lub inny sposób promowałem. Projekt w aplikacji Instagram odnajduje swoje odbicie również w tym miejscu. W kolejności niezobowiązującej, wśród tekstów pisanych i napisanych na przestrzeni dwóch dekad, a czasem znacznie dalej.
https://internetowacela.blogspot.com/p/1001-ksiazek-ktore-musisz-przeczytac.html

Książki, które poznałem, o których pisałem, które również w ten lub inny sposób promowałem. Projekt w aplikacji Instagram odnajduje swoje odbicie również w tym miejscu. W kolejności niezobowiązującej, wśród tekstów pisanych i napisanych na przestrzeni dwóch dekad, a czasem znacznie dalej.
https://internetowacela.blogspot.com/p/1001-ksiazek-ktore-musisz-przeczytac.html

Pokaż mimo to

Ksiazka idealnie oddaje klimat tamtych lat. momentami mialam wrazenie ze czytam o sobie. Wlasciwie nie momentami a przez wiekszosc ksiazki. Urodzilam sie w 86’ wiec lata powyzej era pzypadaly dokladnie na moj okres dorastania.
Wspaniale wrocic do tamtych czasow, aczkolwiek ksiazka sama w sobie nudnawa i bez jakiegos konkretnego watku ale zakladam ze nie o watek tu chodzilo.

Ksiazka idealnie oddaje klimat tamtych lat. momentami mialam wrazenie ze czytam o sobie. Wlasciwie nie momentami a przez wiekszosc ksiazki. Urodzilam sie w 86’ wiec lata powyzej era pzypadaly dokladnie na moj okres dorastania.
Wspaniale wrocic do tamtych czasow, aczkolwiek ksiazka sama w sobie nudnawa i bez jakiegos konkretnego watku ale zakladam ze nie o watek tu chodzilo.

Pokaż mimo to

Całość leci na sentymencie, nostalgii, ale też na bardzo dobrym stylu. Część wątków brnie w dziwne rejony, inne urywają się bez powodu. Czyta się lekko, ale zdecydowanie nie jest to lektura wybitna.

Całość leci na sentymencie, nostalgii, ale też na bardzo dobrym stylu. Część wątków brnie w dziwne rejony, inne urywają się bez powodu. Czyta się lekko, ale zdecydowanie nie jest to lektura wybitna.

Pokaż mimo to

Chwilami nostalgicznie. Chwilami buntowniczo. O pokoleniu, które pamięta fascynacje zespołem Ich Troje, słoneczkowy znaczek Gadu-Gadu, kasety VHS a bohaterka ma już "...wypracowane pewne wewnętrzne mechanizmy neutralizujące nastoletnie zrywy wkurwienia na rodziców"

Chwilami nostalgicznie. Chwilami buntowniczo. O pokoleniu, które pamięta fascynacje zespołem Ich Troje, słoneczkowy znaczek Gadu-Gadu, kasety VHS a bohaterka ma już "...wypracowane pewne wewnętrzne mechanizmy neutralizujące nastoletnie zrywy wkurwienia na rodziców"

Pokaż mimo to

Nie wiem za co ta nominacja do PP? Chyba jury sie wzruszyło na słowa gadu-gadu, glany, winamp, kasety, Just 5...

Nie wiem za co ta nominacja do PP? Chyba jury sie wzruszyło na słowa gadu-gadu, glany, winamp, kasety, Just 5...

Pokaż mimo to

Dla dzisiejszych 30-40 latków Lata Powyżej Zera będą jak powrót do rodzinnego miasta, w którym od lat nic się nie zmieniło. Książka ukazuje pewien brak życiowej oferty dla młodzieży dekadę po systemowej transformacji, jednak nie jest ani prosta, ani oczywista. Autorka używa języka w przemyślany sposób, nie feruje wyroków, daje czytelnikowi możliwość własnej oceny opisywanych zdarzeń lub przyjęcia roli neutralnego obserwatora. Czytelnicy, którzy dorastali na przełomie wieków znajdą w niej mnóstwo kulturowych smaków.

Dla dzisiejszych 30-40 latków Lata Powyżej Zera będą jak powrót do rodzinnego miasta, w którym od lat nic się nie zmieniło. Książka ukazuje pewien brak życiowej oferty dla młodzieży dekadę po systemowej transformacji, jednak nie jest ani prosta, ani oczywista. Autorka używa języka w przemyślany sposób, nie feruje wyroków, daje czytelnikowi możliwość własnej oceny...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zdecydowanie zwyczajna, jak na tak mocny PR. Nie powiedziałabym, że dobrze napisana, nie powiedziałabym też, że odkrywcza i oddająca jakiś pokoleniowy mit (a należę to dorastających w "latach powyżej zera"). Nie traciłabym czasu na lekturę, gdybym mogła jeszcze raz podjąć decyzję, czy po nią sięgnę.

Zdecydowanie zwyczajna, jak na tak mocny PR. Nie powiedziałabym, że dobrze napisana, nie powiedziałabym też, że odkrywcza i oddająca jakiś pokoleniowy mit (a należę to dorastających w "latach powyżej zera"). Nie traciłabym czasu na lekturę, gdybym mogła jeszcze raz podjąć decyzję, czy po nią sięgnę.

Pokaż mimo to

To nie jest tak, że ta książka jest wybitna. To nie tak, że jej fabuła porywa i nie można się od niej oderwać. To nie tak, ale.. ta książka to jedna wielka podróż sentymentalna.

Chociaż jestem trochę młodsza od głównej bohaterki, Anity, to tak samo jak ona należę do tego pokolenia, które nie urodziło się ze smartfonem w ręku i dobrze pamiętam te pierwsze tytułowe lata powyżej zera, którym towarzyszył taki specyficzny klimat. Klimat, o którym wtedy w ogóle nie myślałam, bo był jedynym, jaki znałam, a który dziś wspominam z niesamowitą nostalgią.

Fajnie było w pewien sposób znów przeżyć dorastanie w czasach przewijania kaset na walkmanie, winampa i gadu-gadu. I gdzieś między tym jest ta Anita i jej słodko-gorzkie doświadczenia podczas wchodzenia w świat dorosłości.

Fajne to było. Fajne, w taki sentymentalny sposób.

To nie jest tak, że ta książka jest wybitna. To nie tak, że jej fabuła porywa i nie można się od niej oderwać. To nie tak, ale.. ta książka to jedna wielka podróż sentymentalna.

Chociaż jestem trochę młodsza od głównej bohaterki, Anity, to tak samo jak ona należę do tego pokolenia, które nie urodziło się ze smartfonem w ręku i dobrze pamiętam te pierwsze tytułowe lata...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„- Ty jesteś nienormalna. Ktoś Cię chyba źle czesał, gdy byłaś mała.”

To głośny pokoleniowy manifest – rzecze już na pierwszej stronie okładki pan Ziemowit Szczerek.
Czyżby? Od manifestu spodziewałbym się więcej, jakiegoś czadu, pałeru na maksa, treści, które silnie uderzają w czytelnika, tworzą jakiś program. A tu takie pozbawione mocy powieścidełko, historia typowej nastolatki, niezbyt zresztą zajmująco opowiedziana, bez kłopotu, ale i bez polotu.

A przecież temat tak pięknym się wydaje: pokolenie 2000+. Roczniki, które dorastały w latach zerowych, czasie szczególnym, czasie przemian, które dokonywały się w życiu jednostek i narodów. Niestety, autorka nie podołała zadaniu. Wyszła jej płytka, mdła i mało dowcipna opowieść nastoletniej panny, która po szyję brodzi w przeciętności. Mnie to nie rusza, choćby autorce przyznano 10 paszportów Polityki.

„- Ty jesteś nienormalna. Ktoś Cię chyba źle czesał, gdy byłaś mała.”

To głośny pokoleniowy manifest – rzecze już na pierwszej stronie okładki pan Ziemowit Szczerek.
Czyżby? Od manifestu spodziewałbym się więcej, jakiegoś czadu, pałeru na maksa, treści, które silnie uderzają w czytelnika, tworzą jakiś program. A tu takie pozbawione mocy powieścidełko, historia typowej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka przywołująca nostalgiczne wspomnienia z lat dzieciństwa: muzyka, szkoła, sposoby spędzania wolnego czasu (murki), pierwsze doświadczenia z alkoholem, wycieczki. Sam fakt, że wychowałem się w Sosnowcu, który graniczy z Będzinem będacych miejscem akcji i jest względnie podobnym miejscem do życia sprawia, że perypetie autorki przypominały mi trochę te moje (przynajmniej jeśli chodzi o nastoletniość).

Bardzo fajnie przeczytać (dla samych wspomnień), choć część fabularna nie była najwyższych lotów.

Książka przywołująca nostalgiczne wspomnienia z lat dzieciństwa: muzyka, szkoła, sposoby spędzania wolnego czasu (murki), pierwsze doświadczenia z alkoholem, wycieczki. Sam fakt, że wychowałem się w Sosnowcu, który graniczy z Będzinem będacych miejscem akcji i jest względnie podobnym miejscem do życia sprawia, że perypetie autorki przypominały mi trochę te moje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to