Marsjanin

Na początku trochę się obawiałam, że rozwalą mnie zagadnienia czysto naukowe i techniczne, ale na szczęście zostały podane w taki sposób, że nadal czytało mi się przyjemnie. Bardzo dobra, pełna napięcia historia, może momentami zbyt pachnąca laurką w kierunku Stanów Zjednoczonych, ale niech już autorowi będzie, bo to naprawdę była fajna lektura.

Na początku trochę się obawiałam, że rozwalą mnie zagadnienia czysto naukowe i techniczne, ale na szczęście zostały podane w taki sposób, że nadal czytało mi się przyjemnie. Bardzo dobra, pełna napięcia historia, może momentami zbyt pachnąca laurką w kierunku Stanów Zjednoczonych, ale niech już autorowi będzie, bo to naprawdę była fajna lektura.

Lekka i przyjemna, dobrze się czytało. Napisana sprawnie, humorystycznym językiem. Ja się nie nudziłam.

Lekka i przyjemna, dobrze się czytało. Napisana sprawnie, humorystycznym językiem. Ja się nie nudziłam.

Ciekawa książka w formie pamiętnika. Największą jej zaletą jest moim zdaniem dbałość o zgodność opisywanej historii, technologii i wydarzeń z aktualną wiedzą naukową i dominującymi przekonaniami świata naukowego dot. przyszłości technologii i eksploracji kosmosu.

Ciekawa książka w formie pamiętnika. Największą jej zaletą jest moim zdaniem dbałość o zgodność opisywanej historii, technologii i wydarzeń z aktualną wiedzą naukową i dominującymi przekonaniami świata naukowego dot. przyszłości technologii i eksploracji kosmosu.

Przyjemna rozrywkowa książka, ale jeden szczegół mi nie pasował: Dlaczego wybitny astronauta, botanik i mistrz sztuki przetrwania zabrał przypadkiem laptopa na powierzchnię marsa gdzie jest jakieś minus 70 stopni?! Takiej głupoty nawet ja bym nie zrobił, a zginąłbym pewnie jeszcze przed startem rakiety.

Przyjemna rozrywkowa książka, ale jeden szczegół mi nie pasował: Dlaczego wybitny astronauta, botanik i mistrz sztuki przetrwania zabrał przypadkiem laptopa na powierzchnię marsa gdzie jest jakieś minus 70 stopni?! Takiej głupoty nawet ja bym nie zrobił, a zginąłbym pewnie jeszcze przed startem rakiety.

Ludzkość chce poznawać. Ludzkość chce się rozwijać. Ludzkość jest ciekawa co jest przed nią ukryte i dotąd niezbadane.

Kiedyś dla nas samo wyjście w przestrzeń kosmiczną było czymś wyjątkowym i wielkopomnym. Ale wraz z rozwojem technologii, nasza żądza odkrywania się zwiększa. Co nam po samej przestrzeni kosmicznej dookoła Ziemii? Dotrzyjmy na Księżyc! Księżyc nie kryje przed nami tajemnic? Lećmy jeszcze dalej!

Czas. Czas to główna sprawa, której nie da się przeskoczyć. I pieniądze. Dużo pieniędzy. Miliony. Setki milionów. Miliardy. A to wszystko po to, żeby zaspokoić ciekawość i otworzyć się na nowe. Mimo wszystko, mając oba "składniki" oraz masę doświadczonych osób i naukowców, nigdy nie można być pewnym, że wszystko pójdzie zgodnie z planem.

Co można poczuć gdy, pomimo dobrego początku, misja kosmiczna przeradza się w kosztowną ucieczkę? Bo nie tylko niszczy się drogi sprzęt ale i tracisz załoganta - znajomego, może przyjaciela, kompana podróży? Samo to, że te informacje śledzi cały świat, razem z najważniejszymi osobami państw, jest ogromnym obciążeniem psychicznym. Ale co możesz więcej zrobić, jeżeli to złośliwość rzeczy martwych na którą nie mieliście wpływu? Pozostaje bezpodstawne poczucie winy ze śmierci załoganta. Ale czy ta śmierć to prawda?

Mark Watney został sam na czerwonej planecie. Musi liczyć na swoje umiejętności, szczęście i na pozostawione przed ucieczką rzeczy. No i na własną kreatywność. Zapasy na 6 osób stają się zapasami jedynie jednej. Ale to nie sprawia, że może poczuć się jak w domu. Jest z dala od wszystkiego, bez kontaktu z Ziemią, a zapasy wody i jedzenia nie są nieskończone. Jak sobie poradzi w nowej sytuacji? Czy się podda, czy może po każdej porażce będzie się podnosił? Jak ta sytuacja połączy wszystkich na całym świecie?

Historia w postaci dziennika wydarzeń trzyma do końca w napięciu. Przeżywamy każdy dzień z głównym bohaterem - przy sukcesach i porażkach. Poznajemy sposoby kreatywnego tworzenia czegoś z niczego. Patrzymy na historie z kilku stron. Z Ziemii, z Marsa i nie tylko. Głębokie opisy wielu bohaterów są na plus. A humor rozśmieszy każdego.

Ludzkość chce poznawać. Ludzkość chce się rozwijać. Ludzkość jest ciekawa co jest przed nią ukryte i dotąd niezbadane.

Kiedyś dla nas samo wyjście w przestrzeń kosmiczną było czymś wyjątkowym i wielkopomnym. Ale wraz z rozwojem technologii, nasza żądza odkrywania się zwiększa. Co nam po samej przestrzeni kosmicznej dookoła Ziemii? Dotrzyjmy na Księżyc! Księżyc nie kryje...

Czerwcowe wyzwanie LC - motyw podróży.

Spotkało go to, co Kevina. Tego, co to sam w domu, pojechali a jego zostawili i musiał dać sobie radę aż wrócą. Tyle że on został na Marsie. Więc i problemy też innej, nieziemskiej miary: żeby było czym oddychać, co jeść, pogadać z kimś jakoś i wreszcie - by wrócić w jednym kawałku do domu. I mieć co opowiadać wnukom na stare lata.
Bo Mars to niebagatelne doświadczenie, a opisane tak, że wydaje się atrakcyjne i nawet z pięknymi widokami, co byłam w stanie docenić. Niestety moja głowa nie zawsze nadążała za marsjańskim wynalazkami, szczególnie tymi specjalistyczno -chemiczno - fizycznymi, ale to nie zaburzało mi lektury. Za to nie wiedziałam, że hodowla kartofli może być tak pasjonująca! A siki astronauty tak wartościowe.

Nie jest to może powieść najwyższych lotów, nie ma w niej jakiejś szczególnej głębi, nie wywołuje refleksji czy nie wiadomo jakich emocji. Ale czyta się tę ciekawostkę sympatycznie i z zainteresowaniem, z przyjemnością obcując z kosmicznym bystrzachą o dużym poczuciu humoru i dystansu do siebie.
Fajny z niego facet i chętnie bym poszła na jakieś spotkanie autorskie, czy posłuchała go gdzieś na żywo.
Że co? Że to fikcja? Że taki astronauta nie istnieje?
No to co!
Nobody’s perfect.

Czerwcowe wyzwanie LC - motyw podróży.

Spotkało go to, co Kevina. Tego, co to sam w domu, pojechali a jego zostawili i musiał dać sobie radę aż wrócą. Tyle że on został na Marsie. Więc i problemy też innej, nieziemskiej miary: żeby było czym oddychać, co jeść, pogadać z kimś jakoś i wreszcie - by wrócić w jednym kawałku do domu. I mieć co opowiadać wnukom na stare...

Książka łatwa, prowadzi czytelnika za rękę, ale za to jak przyjemnie!

Książka łatwa, prowadzi czytelnika za rękę, ale za to jak przyjemnie!

Wspaniała książka. Jedna z lepszych, jakie ostatnio czytałam, czy raczej powinnam powiedzieć słuchałam. Jestem pod wrażeniem audiobooka. To mój pierwszy. Wspaniale nadawał się na codzienne spacery. Adaptację oglądałam kilka razy, a mimo tego nie nudziłam się nawet przez chwilę podczas wersji książkowej. Koniec lekko inny od filmu, ale chyba nawet bardziej mi się podobał.

Wspaniała książka. Jedna z lepszych, jakie ostatnio czytałam, czy raczej powinnam powiedzieć słuchałam. Jestem pod wrażeniem audiobooka. To mój pierwszy. Wspaniale nadawał się na codzienne spacery. Adaptację oglądałam kilka razy, a mimo tego nie nudziłam się nawet przez chwilę podczas wersji książkowej. Koniec lekko inny od filmu, ale chyba nawet bardziej mi się podobał.

Marsjanin to taka książka, którą chciałam przeczytać już od dawna. Moja pierwsza książka Andy’ego to Projekt Hail Mary, w której po prostu się zakochałam. Była to też moja pierwsza książka z gatunku sci-fi. No genialna, co tu dużo mówić. Pamiętam, że od razu zaczęłam przeglądać książki tego autora i chociaż wiedziałam, że Marsjanin był na podstawie książki to nie wiedziałam, że to właśnie ten autor. Od razu wpisałam ją na swój TBR. Film - uwielbiam, kocham, oglądałam już niezliczoną ilość razy. Naprawdę. I za każdym razem przyprawia mnie o ciary. Cudo i genialna rola Matta Damona. Złoto i według mnie film, który każdy musi obejrzeć.

Mimo tego całego uwielbienia dla filmu i dla autora jakoś nie miałam gdzie wcisnąć tej pozycji. W końcu stwierdziłam, że najszybciej uda mi się z audiobookiem. Znalazłam na @empikgo, do tego czytający Jacek Rozenek, poszło. Trochę się bałam tego żargonu naukowego, którego w formie audiobooka nie przyswoję tak jak gdybym czytała i mogła sobie na spokojnie coś sprawdzić czy przemyśleć. Zwłaszcza, że słucham audiobooków tylko w aucie. Nie było źle, co naprawdę mnie zaskoczyło. A głos pana Jacka sprawdził się doskonale. Dodatkowo dzięki temu, że tak dobrze znam film to naprawdę dużo łatwiej było mi z wyobrażaniem sobie tego co było opisywane w książce. Nie wspominając o tym, że miałam okazję być w Houston Space Center oraz na przylądku Canaveral w Kennedy Space Cennter (jeśli kiedykolwiek wybierzecie się do USA i będziecie w Teksasie czy na Florydzie to jest zdecydowanie MUST SEE).

Marsjanin to wciągająca od samego początku historia opisująca wyprawy na Marsa, a tu jedną konkretną o nazwie Ares 3, która nagle zostaje ewakuowana ze względu na ekspresowo zbliżającą się burzę. W trakcie ewakuacji załogi do MAV by wylecieć z planety, jeden z astronautów, Mark Watney, dostaje odłamkiem jednego z urządzeń i traci kontakt z załogą. Chociaż decyzja jest ciężka dla komandor Lewis, postanawia ona ratować siebie i resztę załogi - nie ma szans, że Mark wciąż żyje. Na Ziemi zostaje uruchomiona cała procedura. “Nasz astronauta nie żyje, pozostali są w drodze na Ziemię.” Oświadczenia do mediów, poinformowanie rodziny, cała machina procedur. Tymczasem na Marsie Mark się wybudza, przysypany marsjańską ziemią i pozostałościami urządzeń. Żyje. Ocalał i musi zrobić wszystko by przeżyć.

Człowiek na Marsie to coś o czym marzą wszyscy w NASA. Autor opisuje urzeczywistnienie tego pomysłu, jednocześnie tworząc pełną napięcia, grozy i emocji historię człowieka, który musi poradzić sobie z wieloma przeciwnościami (fizycznymi i psychicznymi - w końcu jest sam na niezaludnionej ani przystosowanej do życia planecie, a od ludzkości dzielą go lata świetlne). Mark jest bardzo pozytywnym bohaterem, który mimo wielu utrudnień nie poddaje się. Robi wszystko by przeżyć. Porażki go nie zniechęcają, a wręcz przeciwnie, napędzają do dalszego działania. Pomimo naukowego języka i skomplikowanych opisów czy nazw jest to idealnie wyrównane poczuciem humoru. Wbrew temu co mogło by się wydawać po opisie fabuły jest to naprawdę zabawna książka.

Aż mam ochotę znowu obejrzeć film…

Aż mam ochotę znowu przeczytać Projekt Hail Mary…

Marsjanin to taka książka, którą chciałam przeczytać już od dawna. Moja pierwsza książka Andy’ego to Projekt Hail Mary, w której po prostu się zakochałam. Była to też moja pierwsza książka z gatunku sci-fi. No genialna, co tu dużo mówić. Pamiętam, że od razu zaczęłam przeglądać książki tego autora i chociaż wiedziałam, że Marsjanin był na podstawie książki to nie...

"Możecie się zastanawiać, co jeszcze robię w wolnym czasie. Dużo czasu siedzę na swojej leniwej dupie i oglądam telewizję. Ale wy też, więc nie osądzajcie".
Ale polubiłam tego ziomeczka. Oczywiście, połowy historii dotyczącej fizyki/chemii/biologii nie zrozumiałam 😁 ale bawiłam się wybornie. Mimo wielu trudnych słów i procesów, które do tej pory pozostają dla mnie zagadką 😅 książkę się dosłownie pochłania, a Watney staje się po kilku rozdziałach tym zgryźliwym i wybitnie zabawnym kolegą (😎) do którego tęsknisz od razu po odłożeniu książki. Kilka lat temu ogromne wrażenie zrobił na mnie film, teraz dopełniłam sobie książką. I jest to historia kapitalna, błyskotliwa i jedna z moich ulubionych. Wzruszonko, specyficzny humor i zupełnie nie moja tematyka, czyli coś nowego. Zadowolona jestem jak rzadko 😁

"Możecie się zastanawiać, co jeszcze robię w wolnym czasie. Dużo czasu siedzę na swojej leniwej dupie i oglądam telewizję. Ale wy też, więc nie osądzajcie".
Ale polubiłam tego ziomeczka. Oczywiście, połowy historii dotyczącej fizyki/chemii/biologii nie zrozumiałam 😁 ale bawiłam się wybornie. Mimo wielu trudnych słów i procesów, które do tej pory pozostają dla mnie zagadką...