Kontynuacja "Osobliwego domu Pani Peregrine". Zaczynamy dokładnie w miejscu, w którym skończyła się poprzednia. Mimo wielu przygód, ta część była dla mnie trochę mniej porywająca. Dzieci próbują przedostać się do Londynu, by odnaleźć imbrynkę, która odczaruje Panią Peregrine. Odczytując stare baśnie, próbują dostrzec w nich wskazówki, o tym jak przemieszczać się w czasie i przestrzeni. W końcu docierają na miejsce. Kiedy wydaje się, że wszystko w końcu wróci do normy - sytuacja oczywiście komplikuje się. Musimy sięgnąć po kolejny tom, by zobaczyć jak osobliwa ekipa wybrnęła z kolejnych kłopotów :)

Kontynuacja "Osobliwego domu Pani Peregrine". Zaczynamy dokładnie w miejscu, w którym skończyła się poprzednia. Mimo wielu przygód, ta część była dla mnie trochę mniej porywająca. Dzieci próbują przedostać się do Londynu, by odnaleźć imbrynkę, która odczaruje Panią Peregrine. Odczytując stare baśnie, próbują dostrzec w nich wskazówki, o tym jak przemieszczać się w czasie i...

Pierwsza część dużo lepsza, nawet zapowiadała się na fajną serię. Druga część słabsza ale jak zaczęłam czytać to zobaczymy jak kolejne.

Pierwsza część dużo lepsza, nawet zapowiadała się na fajną serię. Druga część słabsza ale jak zaczęłam czytać to zobaczymy jak kolejne.

W drugim tomie serii „Osobliwy dom Pani Peregrine” opuszczamy Cairnholm i wyruszamy w podróż do Londynu, gdzie poznajemy nowych bohaterów. Książkę, jako że napisaną bardzo wartko, czyta się w oka mgnieniu. Do tego mamy akcję za akcją, cały czas się coś dzieje. Pożerająca opowieść, która wciąga czytelnika od pierwszej strony.

W drugim tomie serii „Osobliwy dom Pani Peregrine” opuszczamy Cairnholm i wyruszamy w podróż do Londynu, gdzie poznajemy nowych bohaterów. Książkę, jako że napisaną bardzo wartko, czyta się w oka mgnieniu. Do tego mamy akcję za akcją, cały czas się coś dzieje. Pożerająca opowieść, która wciąga czytelnika od pierwszej strony.

2 tom zaczyna się w tym samym momencie co skończył poprzedni i bohaterowie podróżują w poszukiwaniu pętli. A są to : Jacob , Emma , Bronwyn , Millard , Olive , Horace , Enoch , Hugh , Claire i Fiona i w końcu trafiają do pewnej pętli i okazuję się , że żyją tam zwierzęta i dwójka umie mówić : pies z fajką(Addison) i krzyżówka osła i żyrafy(Deirdre) i mówią bohaterom , że opiekuję się nimi Panna Wren. Jednak jej nie ma , ponieważ wyruszyła do Londynu by uratować swoje przyjaciółki(takie jak Pani Peregrine) , które zostały uwięzione przez upiory i mówią także , że tylko Panna Wren lub inna z kobiet może pomóc ich dyrektorce i bohaterowie po chwili decydują się ruszyć do Londynu by odnaleźć Pannę Wren i w pętli zostaję Claire(wcześniej została ranna) i Fiona(dotrzymuję jej towarzystwa) I w pewnym momencie w podróży bohaterowie spotykają osobliwych bliźniaków(Joel i Peter) , a także osobliwą dziewczynę(Melina) i Ci dołączają do nich. I w końcu na sam koniec bohaterowie odnajdują Pannę Wren w kryjówce w lunaparku i wraz z nią jest kilku osobliwców(np: Klaun i człowiek scyzoryk) i kobieta od razu bierze się za uzdrawianie Pani Peregrine , a inni próbują namówić bohaterów by po uleczeniu ich dyrektorki ruszyli z nimi na wojnę przeciw upiorom i głucholcom , ale bohaterowie postanawiają poczekać i dowiedzieć się co powie Pani Peregrine. Jednak , gdy czekają Emma namawia Jacoba by wrócił do domu , bo to nie jest jego wojna i nie musi się narażać , ale On nie chcę odchodzić i mówi , że ją kocha , ale Emma mówi , że nie mają przyszłości , bo po kilku dniach w jego świecie dziewczyna się gwałtownie zestarzeje i umrze. A On nie może porzucić swojego świata by zostać z nią. I po jakimś czasie chłopak postanawia odejść , gdy tylko Pani Peregrine wróci do ludzkiej postaci. I w końcu ptaszydło zostaję uzdrowione , ale okazuję się , że to nie Pani Peregrine tylko upiór , który się pod nią podszył , a konkretnie brat Pani Peregrine(Caul) , a prawdziwa dyrektorka jest w niewoli. I pojawiają się inne upiory i zabierają bohaterów do niewoli i podczas szamotaniny Caul zabija pomocnicę Panny Wren , a w pewnym momencie wszyscy przechodzą do świata Jacoba i , gdy mają wsiąść do pociągu nagle pojawia się Addison i odciąga Jacoba i Emmę , którzy szli ostatni i cała trójka ukrywa się w budce telefonicznej , ale reszta odjeżdża z upiorami. Jednak wcześniej upiór strzelił do Człowieka Scyzoryka. I nagle pojawia się głucholec i rusza na trójkę bohaterów. I niespodziewanie do Jacoba dzwoni ojciec i prosi by wrócił , ale chłopak mówi , że nie wraca i , że jest osobliwy jak dziadek i , gdy się rozłącza mówi Emmie , że jej nie zostawi , a Ona mówi , że go kocha. I na sam koniec Jacob odkrywa w sobie nowy dar , a konkretnie wychodzi na jaw , że potrafi rozkazywać głucholcom i dzięki jego rozkazowi głucholec przestaję ich atakować. I tak się kończy 2 tom. Powiem szczerze , że ten tom podobał mi się jeszcze bardziej niż pierwszy. Świetne było to , że dzieciaki musiały sobie radzić same. No i oczywiście na plus każdy z bohaterów choć Melina trochę wkurzała. A co do relacji Jacoba i Emmy to ich związek się rozwija. Nawet wyznali sobie miłość. No i super twist z Panią Peregrine. Naprawdę myślałem , że na koniec ją uzdrowią , a tu się okazało , że to nie Ona. 3 tom zapowiada się naprawdę super. I pewnie Jacob , Emma i Addison będą chcieli odbić przyjaciół. No i mamy też ciekawy wątek z nową mocą Jacoba. Chociaż mamy tu pewien błąd lub raczej olanie jednego wątku , a konkretnie chodzi mi o to , że w poprzedniej części Pani Peregrine prosiła Jacoba by nie mówił nikomu o śmierci dziadka i tylko Emma o tym wie , a tu nagle każdy wie mimo , że Jacob nikomu nie powiedział. Zaraz biorę się za 3 tom

2 tom zaczyna się w tym samym momencie co skończył poprzedni i bohaterowie podróżują w poszukiwaniu pętli. A są to : Jacob , Emma , Bronwyn , Millard , Olive , Horace , Enoch , Hugh , Claire i Fiona i w końcu trafiają do pewnej pętli i okazuję się , że żyją tam zwierzęta i dwójka umie mówić : pies z fajką(Addison) i krzyżówka osła i żyrafy(Deirdre) i mówią bohaterom , że...

Książka sama w sobie dobra, w porównaniu z resztą serii jakoś mało się w niej dzieję.

Książka sama w sobie dobra, w porównaniu z resztą serii jakoś mało się w niej dzieję.

Bardzo dobra książka. Pełna akcji i trzymająca w napięciu. Miała bardzo ciekawe zakończenie i niespodziewane zwroty akcji. Lubię tych bohaterów i nie mogę doczekać się kolejnej części.

Bardzo dobra książka. Pełna akcji i trzymająca w napięciu. Miała bardzo ciekawe zakończenie i niespodziewane zwroty akcji. Lubię tych bohaterów i nie mogę doczekać się kolejnej części.

Książka urzeka tak samo jak pierwszy tom przygód osobliwych dzieci. Świetne charaktery, starannie dobrane zdjęcia, historia przeplatająca się z fantazją. Piękna rzecz o przyjaźni i poświęceniu.

Książka urzeka tak samo jak pierwszy tom przygód osobliwych dzieci. Świetne charaktery, starannie dobrane zdjęcia, historia przeplatająca się z fantazją. Piękna rzecz o przyjaźni i poświęceniu.

3.5 ⭐

Godna kontynuacja, która karze mi się zastanawiać, dlaczego tyle czasu zajęło mi sięgnięcie po kolejny tom! Fakt, że dla mnie nudniejszy, niż pierwszy tom, ale wciąż dobrze się bawiłam i byłam ogromnie ciekawa, jak potoczą się losy bohaterów i gdzie ich rzuci los. Nie mogę się już doczekać kolejnego tomu i kolejnych przygód, ale chyba zostawię to sobie już na nowy rok, żeby ochłonąć i w pełni ogarnąć wszystkie wydarzenia! Trochę zabrakło mi tych emocji i tej ekscytacji, która towarzyszyła mi podczas czytania pierwszego tomu, ale chyba też nie taki był jej cel.

3.5 ⭐

Godna kontynuacja, która karze mi się zastanawiać, dlaczego tyle czasu zajęło mi sięgnięcie po kolejny tom! Fakt, że dla mnie nudniejszy, niż pierwszy tom, ale wciąż dobrze się bawiłam i byłam ogromnie ciekawa, jak potoczą się losy bohaterów i gdzie ich rzuci los. Nie mogę się już doczekać kolejnego tomu i kolejnych przygód, ale chyba zostawię to sobie już na nowy...

Nie wiem, kiedy zwiedzanie nieco tajemniczej wysepki (żarty z owczym łajnem w tle) zmieniło się w rozpruwanie flaków - i nie tylko flaków.
Mam kolejny tom w zanadrzu, ale najpierw muszę chyba trochę ochłonąć 💀

Nie wiem, kiedy zwiedzanie nieco tajemniczej wysepki (żarty z owczym łajnem w tle) zmieniło się w rozpruwanie flaków - i nie tylko flaków.
Mam kolejny tom w zanadrzu, ale najpierw muszę chyba trochę ochłonąć 💀

Kontynuacja pierwszego tomu serii "Osobliwy dom pani Peregrine", wypadła jeszcze lepiej niż pierwszy tom. "Miasto cieni" jest świetną książką pod każdym względem. Autor wspaniale kontynuuje historię z poprzedniej części. Do tego świetna fabuła, trochę humoru i intrygujące czytelnika zdjęcia. Ponadto autor rozszerza naszą wiedzę o świecie osobliwców, dodaje nowe watki i ciekawe postacie drugoplanowe. A zakończenie pełne zaskoczeń i zwrotów akcji zachęca do sięgnięcia po kolejny tom.

Naprawdę jestem zakochana w tej historii w bohaterach po prostu we wszystkim! A każdy tom tej serii jest coraz lepszy... Musicie mi w to uwierzyć!

Kontynuacja pierwszego tomu serii "Osobliwy dom pani Peregrine", wypadła jeszcze lepiej niż pierwszy tom. "Miasto cieni" jest świetną książką pod każdym względem. Autor wspaniale kontynuuje historię z poprzedniej części. Do tego świetna fabuła, trochę humoru i intrygujące czytelnika zdjęcia. Ponadto autor rozszerza naszą wiedzę o świecie osobliwców, dodaje nowe watki i...