"Przechytrzyć Pana Boga", to książka, która zwróciła moją uwagę głównie z trzech powodów. Tytuł wydał mi się być intrygujący, główna bohaterka była moją imienniczką, a na dodatek szukając szczęścia w życiu wyjechała do Niemiec. Stwierdziłam, że warto zapoznać się z tą publikacją.

Po kilkunastu stronach zaczęłam się zastanawiać, co ja właściwie czytam. Dotarło do mnie, że nie jest to książka w żaden sposób łatwa ani lekka. Ciężko jest przeczytać ją jednym tchem. Tzn. można ją przeczytać od deski do deski, ale zrozumienie fabuły wymaga jednak trochę czasu.
Poznając historię głównej bohaterki czułam jakiś niedosyt, który został również po skończonej lekturze. Na pewno nie jest to książka, którą ot, tak się rozumie, w której wszystko jest napisane czarno na białym.
Nie wiem też , czy polscy autorzy piszą w specyficzny, rozpoznawalny sposób, czy po prostu sama autorka postanowiła wybrać taki styl pisania, jednak średnio mi się on podobał.
Ciężko jest mi skrócić w jakikolwiek sposób to, o czym była ta publikacja. Myślę, że nie nadaje się ona na pewno dla młodzieży, ani na zwykły, jesienny wieczór.
Momentami sama przystawałam na chwilę i zastanawiałam się, co autorka przez to wszystko chciała powiedzieć.
Zupełnie nie mam pomysłu jak tę książkę ocenić. Trochę w tym wszystkim zamieszania, trochę psychodelicznej nuty, dodatkowo organizacje śledzące każdy ruch bohaterki (...) Nie, ta książka na pewno nie jest o normalnym, przyjemnym życiu zakończonym happyend'em.
Nie jest też łatwo wyobrazić sobie czy też wczuć się w rolę Patrycji (nie, nie mnie :D). Jej historia jest ujmująca, ale też nie do końca zrozumiała dla mnie. Ewidentnie brakowało mi tu większej ilości opisów. Może ktoś z Was miał już do czynienia z tą publikacją?

"Przechytrzyć Pana Boga", to książka, która zwróciła moją uwagę głównie z trzech powodów. Tytuł wydał mi się być intrygujący, główna bohaterka była moją imienniczką, a na dodatek szukając szczęścia w życiu wyjechała do Niemiec. Stwierdziłam, że warto zapoznać się z tą publikacją.

Po kilkunastu stronach zaczęłam się zastanawiać, co ja właściwie czytam. Dotarło do mnie, że...

„Przechytrzyć Pana Boga” nie jest powieścią z gatunku psycho-fiction sensu stricte, jak mogłoby się wydawać, to raczej forma spekulacji literackiej wyprzedzająca o krok rzeczywistość w celu poznania natury ludzkiej. Pasjonująca lektura, przedstawiająca dramatyczne losy Patrycji – głównej bohaterki – i jej burzliwą historię miłosną w świecie opanowanym przez inwigilację i manipulację. Wątki kryminalne, szpiegowskie przeplatają się tu z intrygującymi rozważaniami natury egzystencjalnej. Ucieczka przed światem miesza się z afirmacją życia, witalności i piękna.

„Przechytrzyć Pana Boga” nie jest powieścią z gatunku psycho-fiction sensu stricte, jak mogłoby się wydawać, to raczej forma spekulacji literackiej wyprzedzająca o krok rzeczywistość w celu poznania natury ludzkiej. Pasjonująca lektura, przedstawiająca dramatyczne losy Patrycji – głównej bohaterki – i jej burzliwą historię miłosną w świecie opanowanym przez inwigilację i...