Polski duchowny katolicki, kosmolog, teolog i filozof, profesor Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II. Absolwent tarnowskiego seminarium duchownego i jego późniejszy wykładowca. Pierwszy dziekan Wydziału Teologicznego w Tarnowie. Święcenia kapłańskie przyjął 26 kwietnia 1959 z rąk bpa Karola Pękali, a następnie został wikariuszem w Ropczycach. Dalsze studia podjął na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, gdzie w 1966 r. obronił doktorat z kosmologii relatywistycznej, zaś habilitację uzyskał w 1969 r. Jest profesorem filozofii na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie, pracownikiem Watykańskiego Obserwatorium Astronomicznego, fundatorem i dyrektorem Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych (UPJP2-UJ) oraz dyrektorem Ośrodka Badań Interdyscyplinarnych (UPJP2),a od 1990 r. - członkiem Papieskiej Akademii Nauk. W 2008 r. jako pierwszy Polak został laureatem Nagrody Templetona, przyznawanej za pokonywanie barier między nauką a religią. 28 czerwca 2008 r. otrzymał tytuł honorowego obywatela miasta Tarnowa. Poglądy filozoficzne: - w metodologii nauki Heller proponuje użycie izomorfizmu jako stosowalności formalizmu matematycznego do opisu świata - matematyka jest eidetyczna, ponieważ operuje bytami, których istota jest do uchwycenia sama w sobie i może nadawać się do opisu w naukach społecznych i przyrodniczych
Epistemologia: - teza Michała Hellera: "Fundamentalna hipoteza, przyjmowana milcząco w samej metodzie współczesnych zmatematyzowanych nauk empirycznych głosi, że w materialnym świecie nie ma niczego, czego nie dałoby się opisać matematycznie. Na mocy tej hipotezy istotowość matematyki przenosi się na świat materialny. Nauki empiryczne są zatem również naukami eidetycznymi"
Konsekwencjami tezy Hellera są: - interpretacje teorii naukowych muszą zawierać znaczące założenia ontologiczne - założenia ontologiczne pozwalają na tworzenie teorii zunifikowanych dających wyjaśnienie świata – sam formalizm matematyczny i dane empiryczne tego nie czynią - możliwe są różnorodne interpretacje ontologiczne, które zależą od wyboru systemu wartości interpretatora i nie podlegają ostatecznej argumentacji
Aby przedrzeć się przez opis i interpretacje rzeczywistości, jakimi dysponujemy w naukach do samej istoty rzeczy (inaczej eidos),Heller proponuje: - rozważmy zbiory interpretacji dopuszczonych przez formalizmy matematyczne i przewidywania empiryczne teorii - znajdźmy niezmienniki interpretacyjne – wspólne elementy struktur teoretycznych - mogą one wskazywać na stałe cechy rzeczywistości
Otrzymane nagrody: - 1996: Doktorat Honoris Causa AGH - 1996: Medal Miasta Tarnowa - 2000: Wyróżnienie Tarnoviae Merenti Fundacji im. Hetmana Jana Tarnowskiego w Tarnowie, - 2000: Nagroda Naukowa im. Mikołaja Kopernika Fundacji Miasta Krakowa, przyznana przez Polską Akademię Umiejętności w Krakowie - 2000: Nagroda imienia ks. Idziego Radziszewskiego KUL - 2001: Nagroda imienia Hugona Steinhausa Polska Fundacja Nauki - 2006: Nagroda Prezesa Rady Ministrów za 2006 r. za wybitny dorobek oraz osiągnięcia naukowe - 2008: Nagroda Templetona John Templeton Foundation, którą podarował na Centrum Kopernika - Nagroda Krakowska Książka Miesiąca września za książkę Podglądanie wszechświata (Znak, 2008) - 2009: Doktorat Honoris Causa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - 2009: Krzyż Komandorski z gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski - 2010: Nagroda im. ks. Józefa Tischnera
Wybrane publikacje książkowe: - 2009: Jak być uczonym - 2008: Filozofia nauki - 2008: Ostateczne wyjaśnienia wszechświata - 2008: Podglądanie wszechświata - 2007: Pojmowalny wszechświat (wraz z George'em Coynem) - 2006: Podróże z filozofią w tle - 2006: Filozofia i Wszechświat. Wybór pism - 2004: Filozofia przyrody. Zarys historyczny - 2002: Początek jest wszędzie. Nowa hipoteza pochodzenia Wszechświata - 2002: Sens życia i sens wszechświata. Studia z teologii współczesnej - 2001: Kosmologia kwantowa - 1998: Czy fizyka jest nauką humanistyczną? - 1997: Uchwycić przemijanie - 1995: Wieczność – Czas – Kosmos - 1995: Szczęście w przestrzeniach Banacha - 1995: Nauka i wyobraźnia - 1994: Wszechświat u schyłku stulecia - 1994: Kosmiczna przygoda Człowieka Mądrego - 1993: Moralność myślenia - 1992: Filozofia świata. Wybrane zagadnienia i kierunki filozofii przyrody - 1990: Dylematy ewolucji (wraz z Józefem Życińskim) - 1988: Teoretyczne podstawy kosmologii. Wprowadzenie do globalnej struktury czasoprzestrzeni - 1984: Usprawiedliwienie wszechświata - 1983: Ewolucja kosmosu i kosmologii - 1981: Wszechświat i słowo - 1976: Początek świata - 1974: Spotkania z nauką - 1971: Wobec wszechświata
Ponadto jest autorem działu "Kosmologia" w "Encyklopedii fizyki" PWN oraz autorem lub współautorem licznych publikacji w czasopismach naukowych i popularnych. Opublikował też serie rozważań rekolekcyjnych m.in. "Rekolekcje dla poszukujących".https://www.copernicuscenter.edu.pl/autor/ks-michal-heller-900
Egzystencjalnych problemów człowieka nie da się zredukować ani do praw biologii, ani do praw fizyki; nie można całości kawałkować na części:...
Egzystencjalnych problemów człowieka nie da się zredukować ani do praw biologii, ani do praw fizyki; nie można całości kawałkować na części: tu jest fizyka, odtąd sięga biologia, a to izolowane od reszty jądro stanowi siedlisko metafizycznych doświadczeń człowieka. Chcąc zrozumieć człowieka, musimy stawić czoła całości w jej skomplikowaniu i w jej powiązaniach wszystkiego ze wszystkim.
Przede wszystkim trzeba jasno uświadomić sobie pewną okoliczność: ani Nauczycielski Urząd Kościoła, ani żaden teolog nie jest powołany do te...
Przede wszystkim trzeba jasno uświadomić sobie pewną okoliczność: ani Nauczycielski Urząd Kościoła, ani żaden teolog nie jest powołany do tego, by orzekać, czy teoria ewolucji (lub jakakolwiek inna teoria naukowa) jest prawdziwa czy nie, nawet do tego, by wypowiadać się w tej sprawie. Leży to wyłącznie w kompetencji specjalistów od danej teorii. Oczywiście teolog, tak jak każdy człowiek, może mieć swój własny, prywatny pogląd na teorię ewolucji, ale nie ma prawa, jako teolog zabierać głosu w tej sprawie. Urząd Kościoła i teologowie mają natomiast pełne prawo wypowiadać się w tej kwestii, czy jakaś teoria naukowa jest sprzeczna, czy nie jest sprzeczna z jakąś prawdą wiary. Wobec najnowszych dokumentów Stolicy Apostolskiej jest rzeczą oczywistą, że naukowa teoria ewolucji nie jest sprzeczna z żadną prawdą wiary chrześcijańskiej i że, chrześcijaninowi wolno ją uznawać.
Bardzo ciekawa, miejscami zabawna. Przyjemna w czytaniu i pożyteczna Okazuje się przy okazji nieprawdą, że nie ma głupich pytań - są, podobnie jak głupie odpowiedzi. ......................................................................................................................................................Czy warto pisać o głupocie? Jesteśmy przekonani, że tak. Jest bowiem wszechobecna i przenika wszystkie obszary ludzkiej aktywności. Rozważania na temat głupoty pozwalają nam także lepiej zrozumieć fenomen mądrości.
Pomysł napisania niewielkiej książeczki o głupocie narodził się w październiku 2019 roku, zaraz po spotkaniu autorskim poświęconym naszej wspólnej książce Spór o rozumienie.
Zabraliśmy się do pracy i szybko okazało się, że nie jest to przedsięwzięcie tak proste, jak sądziliśmy na początku. W końcu powstało tylko, a być może aż!, dwadzieścia szkiców z filozofii głupoty, których napisanie zajęło nam z górą rok. Uznaliśmy, że najlepiej istotę naszej współpracy wyraża umieszczone na okładce zdjęcie gwaszu Tadeusza Makowskiego Kapela, przedstawiające trzech, grających na różnych instrumentach, dość osobliwych, choć równocześnie raczej sympatycznych grajków. My natomiast, tak jak to w takich przypadkach zwykle bywa, nie jesteśmy pewni ani tego, co „zagraliśmy”, ani tym bardziej tego, czy ktoś zechce do takiej muzyki „zatańczyć”.
Bartosz Brożek, Michał Heller, Jerzy Stelmach
Ciekawa klasyfikacja rodzajów głupoty (J. Stelmach) - np. uporczywe dystansowanie się od wiedzy opartej na faktach, brak poczucia humoru, łatwość ulegania negatywnym emocjom czy skłonność do nadmiernego ryzyka.
Heller stawia pytanie, jak w ogóle głupota jest możliwa (inne zwierzęta, np. szympansy nie wydają się tak często postępować w głupi sposób). Podsuwa zasłyszaną odpowiedź: ze względu na duchowy charakter człowieka - tylko człowiek jest tak wolny (tak duchowy),że potrafi wyłamywać się spod praw logiki. To daje do myślenia.
![Tu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]](https://s.lubimyczytac.pl/upload/texts/20500/20558/20558_1715340025_grafika400x300.jpg)
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
2015
2015
2015
2015
2014
2014
2014
2014
2014
2014
2014
2013
2013
2013
2013
2013
2012
2012
2012
2011
Bardzo ciekawa, miejscami zabawna. Przyjemna w czytaniu i pożyteczna Okazuje się przy okazji nieprawdą, że nie ma głupich pytań - są, podobnie jak głupie odpowiedzi. ......................................................................................................................................................Czy warto pisać o głupocie? Jesteśmy przekonani, że tak. Jest bowiem wszechobecna i przenika wszystkie obszary ludzkiej aktywności. Rozważania na temat głupoty pozwalają nam także lepiej zrozumieć fenomen mądrości. Pomysł napisania niewielkiej książeczki o głupocie narodził się w październiku 2019 roku, zaraz po spotkaniu autorskim poświęconym naszej wspólnej książce Spór o rozumienie. Zabraliśmy się do pracy i szybko okazało się, że nie jest to przedsięwzięcie tak proste, jak sądziliśmy na początku. W końcu powstało tylko, a być może aż!, dwadzieścia szkiców z filozofii głupoty, których napisanie zajęło nam z górą rok. Uznaliśmy, że najlepiej istotę naszej współpracy wyraża umieszczone na okładce zdjęcie gwaszu Tadeusza Makowskiego Kapela, przedstawiające trzech, grających na różnych instrumentach, dość osobliwych, choć równocześnie raczej sympatycznych grajków. My natomiast, tak jak to w takich przypadkach zwykle bywa, nie jesteśmy pewni ani tego, co „zagraliśmy”, ani tym bardziej tego, czy ktoś zechce do takiej muzyki „zatańczyć”. Bartosz Brożek, Michał Heller, Jerzy StelmachSzkice z filozofii głupoty Jerzy Stelmach
