Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po kilku znakomitych książkach Zambocha które dane mi było przeczytać (Koniasz, Bakly, Łowcy), ta wydaje mi się zlepkiem pomysłów które w zamyśle autora miały się pewnie składać na jakąś większą historię - której jednak nie ukończył i postanowił wydać to co miał.

Pierwsza opowieść to znakomity wstęp do wielkiej sagi. Intryga, bohater do którego czujemy przywiązanie i ciekawi nas to, jak wybrnie z kolejnych opresji. Fajny, brutalny świat. Kiedy fabuła nabierze odpowiedniego rozpędu, nagle dostajemy szybkie przewijanie na podglądzie i ... koniec.

W drugiej opowieści odnajdujemy się dosyć szybko, jesteśmy w stanie wpasować ją w chronologię zdarzeń i powiązać z pierwszą. Fabuła jakoś się toczy, ale nie widać w niej większej głębi. Coś się dzieje, ale nie wiadomo po co. Czytamy oczekując czegoś więcej a dostajemy znów koniec. Bohaterowie są nijacy, bo nie ma nawet czasu na to by ich lepiej przedstawić.

Trzecia cześć jest warsztatowo równie dobra jak pierwsza. Fajny bohater, fajna intryga, świetna akcja. Znakomici antagoniści i fajnie skonstruowany świat opowieści. Jedna dobra, spójna historia, która powinna być wstępem do większej całości, a niestety jest końcem książki.

Po kilku znakomitych książkach Zambocha które dane mi było przeczytać (Koniasz, Bakly, Łowcy), ta wydaje mi się zlepkiem pomysłów które w zamyśle autora miały się pewnie składać na jakąś większą historię - której jednak nie ukończył i postanowił wydać to co miał.

Pierwsza opowieść to znakomity wstęp do wielkiej sagi. Intryga, bohater do którego czujemy przywiązanie i...