-
ArtykułyNatasza Socha: Żeby rodzina mogła się rozwijać, potrzebuje czarnej owcyAnna Sierant1
-
ArtykułyZnamy nominowanych do Nagrody Literackiej „Gdynia” 2024Konrad Wrzesiński2
-
ArtykułyMój stosik wstydu – które książki czekają na przeczytanie przez was najdłużej?Anna Sierant18
-
ArtykułyPaulo Coelho: literacka alchemiaSonia Miniewicz3
Biblioteczka
2020-11-05
2020-10-20
2020-10-14
2019-10-05
2019-09-20
2019-09-18
2018-11-29
2017-12-24
2017-02-02
2012-05-29
2012-07
2012-08
2012-09
2012-09-15
2013-01-19
2013-01-26
Bez sentymentów, bez rewelacji. Segal zawarł w tej książce chyba wszystkie najgorsze cechy swoich powieści, zapominając o tych dobrych. Prosta fabuła, bez zaskoczeń, dziwny, prosty, dziecinny niemalże język. Brakuje złożoności i mnogości poruszanych problemów z ,, Aktów wiary '', czy polotu ,, Nagród ''. Mimo wszystko czyta się przyjemnie, fajna historia, żeby przeczytać ją w mgnieniu oka i się odstresować.
Bez sentymentów, bez rewelacji. Segal zawarł w tej książce chyba wszystkie najgorsze cechy swoich powieści, zapominając o tych dobrych. Prosta fabuła, bez zaskoczeń, dziwny, prosty, dziecinny niemalże język. Brakuje złożoności i mnogości poruszanych problemów z ,, Aktów wiary '', czy polotu ,, Nagród ''. Mimo wszystko czyta się przyjemnie, fajna historia, żeby przeczytać ją...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2013-03-11
Mimo wszystko rozczarowałem się. Miałem duże nadzieje związane z tą książką, wiele osób mi ją polecało, niestety. Książka sama w sobie dobra, ot taka sobie mafijna opowieść, gdyby nie to, że to Mario Puzo. Spodziewałem się zawiłych dramatów, zdrad, napięcia aż do końca, a jest niesamowicie przewidywalna. Autor cały czas daje nam na szali rozwiązanie, spodziewałem się, że ta oczywistość to jedynie wybieg, a na końcu będziemy zaskoczeni innym rozwiązaniem. Niestety Mario przez całą książkę napomyka o pewnych wydarzeniach ( nie chcę zdradzać treści), pozwalających domyślić się finału. Nie jest to powieść Mario najwyższych lotów, daleko jej do Ojca Chrzestnego, czy Ostatniego Dona, mimo wszystko to wciąż Puzo i wspaniale słucha się o pięknie sycylijskich gór, zapachu pomarańczy, oliwek, świeżo upieczonego chleba, sera i o powabie sycylijskich dziewcząt. Polecam, a jak!
Mimo wszystko rozczarowałem się. Miałem duże nadzieje związane z tą książką, wiele osób mi ją polecało, niestety. Książka sama w sobie dobra, ot taka sobie mafijna opowieść, gdyby nie to, że to Mario Puzo. Spodziewałem się zawiłych dramatów, zdrad, napięcia aż do końca, a jest niesamowicie przewidywalna. Autor cały czas daje nam na szali rozwiązanie, spodziewałem się, że ta...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2013-03-17
Nie można się oderwać! Szczerze polecam.
Nie można się oderwać! Szczerze polecam.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2013-03-25
2013-05-26
Fajne! Czyta się łatwo i przyjemnie, teraz czas na Raport Pelikana i Czas zabijania :)
Fajne! Czyta się łatwo i przyjemnie, teraz czas na Raport Pelikana i Czas zabijania :)
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to