Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie rozumiem zarzutów, że książka jest kiepsko napisaną autobiografią. Bo ona autobiografią nie jest. To bardziej wyznania autorki, z jej perspektywy prawdziwe, uporządkowane chronologicznie. Historia bardzo poruszająca, smutna, ale też zakończona pozytywnym wydźwiękiem. Z tego co widziałem na Instagramie u Britney Spears: otwarcie mówiła, że książka jest elementem jej terapii - i jeśli komuś się nie spodoba to też dla niej będzie w porządku. Poza tym to pozycja dla jej fanów. Ja fanem nie jestem, a i tak przeczytałem bez znużenia, nie żałuję ani sekundy spędzonej przy niej. Polecam! A język? Cóż, przynajmniej czuć autentyczność wspomnień autorki, nie oczekujcie od niej kunsztu literackiego.

Nie rozumiem zarzutów, że książka jest kiepsko napisaną autobiografią. Bo ona autobiografią nie jest. To bardziej wyznania autorki, z jej perspektywy prawdziwe, uporządkowane chronologicznie. Historia bardzo poruszająca, smutna, ale też zakończona pozytywnym wydźwiękiem. Z tego co widziałem na Instagramie u Britney Spears: otwarcie mówiła, że książka jest elementem jej...

Może nie jest to w 100% książka o Janis, ale jedno trzeba jej oddać: jest dobra. Ciekawa i wciągająca, zawiera wiele tła epoki w której działy się opisywane wydarzenia. Poza tym można rzeczywiście poczuć klimat tras, w które jeździł razem z Joplin autor książki. Fajnie się obserwuje jak z początku za wszelką cenę starał się być profesjonalistą i jako manager tras trzymał zespół w ryzach, a finalnie zostaje osoba bardzo bliską tytułowej wokalistce, jej prawdziwym przyjacielem.

Może nie jest to w 100% książka o Janis, ale jedno trzeba jej oddać: jest dobra. Ciekawa i wciągająca, zawiera wiele tła epoki w której działy się opisywane wydarzenia. Poza tym można rzeczywiście poczuć klimat tras, w które jeździł razem z Joplin autor książki. Fajnie się obserwuje jak z początku za wszelką cenę starał się być profesjonalistą i jako manager tras trzymał...

Książka raczej słaba, ale nie bezwartościowa.
W tej części gdzie autor, w pierwszych rozdziałach pisze skrótową biografie Presley'a zawiera sporo pomniejszych błędów i przekłamań. Widać, że autor sporo wie o Elvisie, ale chyba za dużo rzeczy pisał z pamięci, dlatego niektóre rzeczy źle umieszcza w czasie. Dla przykładu pojawia się tutaj twierdzenie, że od 1969 roku kariera muzyka zaczęła się chylić ku upadkowi, gdzie przecież właśnie ten rok był jego triumfalnym powrotem na scenę, a powolny upadek zaczął się w latach 70, i to też nie tak od razu.
Dla odmiany gdy autor pisze o śmierci Elvisa, jej okolicznościach, autopsji to wszystko jest tutaj pełne szczegółów zgodnych z innymi źródłami. W dodatku pojawiają się liczne cytaty i rzetelnie przeprowadzone śledztwo dziennikarskie.
Ponadto w książce nie zabrakło fragmentów akt FBI, różnych listów czy relacji ze spraw sądowych. Myślę że to naprawdę łakomy kąsek dla fanów.
Końcowa implikacja jaką proponuje autor odnośnie śmierci Elvisa jest śmieszna, ale napisana tak że w gruncie rzeczy jest tylko propozycją autora, nie stwierdzeniem faktu. Wszystko tak naprawdę rozbija się o tajne akta FBI, do których nikt nie ma dostępu...
Czy więc odradzam tą książkę - nie. Fani wyłapią pewne interesujące fakty, przeczytają sporo wartościowych wypowiedzi innych osób, więc w gruncie rzeczy jest to pozycja adresowana najbardziej do nich, bo nie dadzą się wciągnąć w tanią intrygę autora.
Ci, którzy chcą się czegoś po prostu dowiedzieć o karierze Elvisa niech sięgną po inne książki.

Książka raczej słaba, ale nie bezwartościowa.
W tej części gdzie autor, w pierwszych rozdziałach pisze skrótową biografie Presley'a zawiera sporo pomniejszych błędów i przekłamań. Widać, że autor sporo wie o Elvisie, ale chyba za dużo rzeczy pisał z pamięci, dlatego niektóre rzeczy źle umieszcza w czasie. Dla przykładu pojawia się tutaj twierdzenie, że od 1969 roku kariera...

Fascynują i pełna detali książka, która nie jest z całą pewnością najbardziej kompletną biografia artysty pod kątem wypunktowania wszystkich momentów w długiej karierze Elvisa Presley'a. Zamiast encyklopedycznej dokładności, miesiąc po miesiącu, rok po roku, autor skupił się na tych najważniejszych momentach w karierze Elvisa, oczywiście z zachowaniem chronologii i bez większych luk czasowych.
Książka pełna szacunku i zrozumienia, ale też nie bojąca się powiedzieć prawdy. Jeśli coś było czarne to jest czarne. Autor nie boi się też formułować własnych poglądów i nie unika krytyki tego co na krytykę zasługuje.
Osobiście byłem zdumiony jak dużą wiedzę posiadł autor na temat Elvisa, tego jakim był człowiekiem. Zresztą bibliografia tej książki jest naprawdę pokaźna.
Zaryzykuję stwierdzeniem, że jest najbardziej aktualna biografia artysty jaka powstała, prezentująca najpełniejszy obraz tego kim był Elvis Presley, co spowodowało że odniósł sukces oraz co przyczyniło się do tego że spotkał go tragiczny sukces. Pozycja obowiązkowa dla fanów Elvisa Presley'a.
Szkoda tylko, że nie jest dostępna w języku polskim.

Fascynują i pełna detali książka, która nie jest z całą pewnością najbardziej kompletną biografia artysty pod kątem wypunktowania wszystkich momentów w długiej karierze Elvisa Presley'a. Zamiast encyklopedycznej dokładności, miesiąc po miesiącu, rok po roku, autor skupił się na tych najważniejszych momentach w karierze Elvisa, oczywiście z zachowaniem chronologii i bez...

Biorąc pod uwagę, że książka powstała w latach 80. - zaskakuje jak dużo informacji autor żebrał na temat Elvisa Presleya. Nie uniknął kilku pomyłek (jak błędny wiek śmierci Gladys Presley, czy przedwczesne uśmiercenie Sama Philipsa - w rzeczywistości zmarł wtedy disc-jockey Philips).

Strzeszewski mimo, że zachowuje dużą zgodność co do wydarzeń z kariery EP, to wiele z nich opisuje bardzo skrótowo, pomija wiele ważnych okoliczności im towarzyszących i w konsekwencji czasami wyciąga błędne konkluzje.
Kolejna rzecz - jest to ciekawy relikt przeszłości w tym temacie - kreuje wizerunek Elvisa Presleya zgodny z jego imagem, nie ukazując go w pełni jako człowieka i nie dając wiary chociażby książce napisanej przez zwolnionych pracowników Elvisa. Uznaje ją za pełną bredni, a jako dowód przytacza tezę, że skoro przez tyle lat prasa nie ujawniła skandali z udziałem króla, to wszystko co stawia go w negatywnym świetle napisano z chęci zarobienia pieniędzy. Autor nie stara się być obiektywny, kreuje wyidealizowany obraz artysty. Nie ma za co go winić w tym aspekcie, bowiem wizerunek Elvisa rzeczywiście kiedyś taki był i do dzisiaj jego najwięksi fani nie przyjmują do wiadomości, że Elvis popełniał błędy jak każdy człowiek.

Poza tym jest to świetna skarbnica wiedzy na temat dyskografii i filmografii EP.

Mimo wad warto przeczytać, chociażby dlatego że zawiera całkiem sporo wypowiedzi samego Elvisa i generalnie zawiera multum informacji odnośnie przebiegu kariery Elvisa, jego małżeństwa czy problemów ze zdrowiem. I dodatkowo jest wehikułem czasu do lat 80... Język? Bez rewelacji, ale nazwałbym tej książki toporną.

Biorąc pod uwagę, że książka powstała w latach 80. - zaskakuje jak dużo informacji autor żebrał na temat Elvisa Presleya. Nie uniknął kilku pomyłek (jak błędny wiek śmierci Gladys Presley, czy przedwczesne uśmiercenie Sama Philipsa - w rzeczywistości zmarł wtedy disc-jockey Philips).

Strzeszewski mimo, że zachowuje dużą zgodność co do wydarzeń z kariery EP, to wiele z nich...