Opinie użytkownika
Szczerze mówiąc typowe Houellebecqowskie motywy, jakoś bez wartości dodanej, jak w "Uległości" chociażby.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toSensacyjna konfekcja. Kilka opowieści udanych, rzeczywiście budzących jakiś tajemny lęczyk, niestety doprawione zostały relacjami ewidentnych wariatów.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toWielka historia Ameryki, z jednej strona świetnie znana jako amerykańska klasyka, a z drugiej - opisująca taką Amerykę, która zupełnie nie tkwi w naszej świadomości. Amerykę nędzarzy, ludzi walczących o przeżycie, o kilka centów zarobku, o pieniądze na jedzenie, benzynę, podstawowe narzędzia. To nie jest "American Dream", to nie jest historia świetnej kariery, awansu,...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
"Lampart" to klasyczna w formie powieść XIX-wieczna, co tym dziwniejsze, że autor był człowiekiem mniej więcej o sto lat późniejszym niż jej akcja. Zresztą wydaje się, że to powieść na poły autobiograficzna. Autor to don Fabrizio, co przebija z najgłębszego zrozumienia, jakim narrator darzy tę postać.
Akcja, jak to w tego typu powieściach, może momentami nużyć, za to...
Stiller jak to Stiller - typowa dlań histeria, rozżalenie na cały świat, kompleksy, awanturnicze napady na różnych ludzi, co chwilę stek wyzwisk i ego o rozmiarach Godzilli.
Nieścisłości i niekonsekwencje celnie wytknął Ebenezer Rojt. Można dorzucić do tego nacjonalizm, otwarcie wartościujący żydowskość opisywanych postaci. Analogiczne podejście, tylko ze zmienionym...
Doskonałe. Racjonalne, wyważone, a mimo to nie pozbawione emocji. To jest wzór kultury debaty, jakiej nam brakuje. To też wzór pisania o sprawach społecznych i politycznych. Taka książka jeszcze w Polsce nie mogłaby powstać, sądzę.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
Głupiutkie, staromodne, żałośnie naiwne. Nie bardzo wiem, komu coś takiego w dzisiejszych mogłoby przypaść do gustu - ani młodym, ani dojrzałym. Może ewentualnie tym, którzy się z tym dziełkiem zetknęli za młodu i odczuwają swego rodzaju nostalgię...?
Nic dziwnego, że książczyna przez lata wzbudzała zachwyt całego zastępu poczciwych nudziarzy: socjalistycznych,...
Płytkie i tanie. Autor miota się między różnymi konwencjami SF, żadnej właściwie satysfakcjonująco nie realizując.
Bo tak, z jednej strony mamy postapokaliptyczną dystopię. W historiach tego typu interesujące bywa pogłębienie opisu społeczeństwa – jak się przeorganizowało po katastrofie, jak działa, jakie ma cechy. Tu społeczeństwo nie jest przedmiotem zainteresowania –...
Ja w tej noweli widzę interpretację chyba rzadko zauważaną przez czytelników, a według mnie jest to motyw silnie obecny u Manna również w innych tekstach.
Mianowicie, "Śmierć w Wenecji" to - poza wszystkim - wielka metafora XIX wieku.
Wszak rzecz się dzieje u samego jego schyłku (w kulturowym, a nie astronomicznym sensie, rzecz jasna, jako że tekst wyszedł w roku 1912)....
Dla mnie ta opowieść to studium starości. Narrator patrzy na świat okiem starego człowieka, odtwarzając sposób myślenia starca, kładąc nacisk na to, co interesuje człowieka w takim wieku i na to, jak stary człowiek do świata podchodzi. A więc główną rolę odgrywają wspomnienia: o miejscach, ludziach, latach młodości, pierwszym mistrzu, ulubionej knajpie. Drobiazgowe...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toKupiona ongiś za grosze w taniej książce jako lekturowa konfekcja do pociągu relacji Kraków-Warszawa, kolejny produkt znanego wydawnictwa specjalizującego się w ezoterycznych sensacjach, ukrytych tajemnicach pradziejów, Atlantach, Nibiru, chupacabrach, piramidach i w ogóle czarach-marach, praca panów Jamesa i Thorpe'a okazała się zaskakująco trzeźwa naukowo, broniąca...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toJak na książkę tak ongiś fetowaną, jest zaskakująco dobra. Strukturę fabularną autor przyjął nieliniową, co wymaga sporych umiejętności narracyjnych, ale z tego autor wybrnął z powodzeniem. Powieść jest fabułą widzianą przez pryzmat galerii postaci, w które autor wchodzi głęboko i obszernie. Wielkim jej walorem jest świeżość - udało się powiedzieć o okupacji i Holokauście...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toKsiążka zawierająca tego rodzaju wiedzę, którą swego czasu Jarosław Kaczyński zwykł był określać mianem "porażającej". Po jej lekturze rodzą się pytania, na które jak dotąd nie ma odpowiedzi, a pozycja pana z tytułu w dzisiejszym reżimie politycznym najprawdopodobniej nie wynika z jego zasług czy oceny jego kompetencji, tylko z innych, znacznie mroczniejszych powodów, które...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toKsiążka jak czipsy - chwila smaku, do szybkiego zapomnienia, bez żadnej wartości odżywczej. Pomysły na opowiadania niekiedy ciekawe, ale pozostaje wrażenie niedosytu, jakby autora kręciło konstruowanie fabuły, a nie kończenie opowiadań, które rozwiązuje w sposób trywialny, nieledwie irytujący.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
To jest Ziemkiewicz, jakiego cenię. Publicystyka historyczno-polityczna na niezwykle wysokim poziomie, zachowująca odpowiedni balans między stroną racjonalną a emotywną - z jednej strony bogato uargumentowana, a z drugiej bynajmniej nie zdystansowana, a właśnie pełna polemicznej pasji.
Pomijając fakt, że główna teza tej książki dokładnie pokrywa się z moimi poglądami na...
Łzawa historyjka o fanatyzmie. Egzaltowany młodzian, zaczadzony ideologią, dowiaduje się w bolesny sposób, że nie jest ona dla niego tak wartościowa, by postawić ją ponad własną wytrzymałość na tortury. Mimo że jego wiara jest na tyle duża, by innych (wieśniaków) na te tortury i bolesną śmierć bez kłopotu (jedynie przy niewielkiej dozie hamletyzowania) wystawiać. Młodzian...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toBardzo ładnie wydana, tłumaczenie nie razi, jest kilka żartów, których jeszcze nie znałem, a to rzadkość. Sformułowanie dowcipów raczej udane, choć nie zawsze najlepsze. Drażnią przypisy dotyczące rzeczy oczywistych.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toRzeczywiście skrawki. Tu i ówdzie ogienek dowcipu, przebłysk inteligencji, iskra błyskotliwości. W przeważającej większości ich brak sztukowany wulgaryzmami. Widać fascynację Woodym Allenem, ale niestety Carlinowi brak chyba żydowskich genów, co się bezpośrednio przekłada na poczucie humoru, przeważnie prostackie. Do tego jeszcze iście amerykańska cecha, dla Europejczyka...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toNiesłychanie drobiazgowa biografia. Weiss zgromadził wszystkie szczegóły, jakie tylko zdołał zdobyć. Z tego wynikają zarówno pozytywne, jak i negatywne implikacje książki. Z pozytywnej strony, osoby zafascynowane postacią Beksińskiego (a jest tych osób wciąż niemało, ponieważ jeśli mowa o postaci kultowej, co dzisiaj bywa pojęciem nadużywanym, to mówimy właśnie o nim) będą...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
Dość przeciętne dziełko, choć w kolorze i na ładnym papierze, więc robi wrażenie książki z tak zwanej półki górnej. Niestety, to pozory. Półka to wielce przeciętna, wręcz raczej z tych dolnych.
Takie sobie luźne impresje na temat filmów, bez zdyscyplinowanego podejścia, bez intelektualnej wnikliwości (a zamiast tego jest nieznośna pseudointelektualna maniera recenzentów...