Książka bardzo ciekawa, życiorysy tych pisarzy są nieslychanie zagmatwane a często kończą się tragiczną śmiercią w czasie Zagłady. Abecadło omawia też w znacznej mierze literaturę jidisz, który to piękny język odchodzi albo już odszedł do przeszłości, co czyni lekturę jeszcze smutniejszą. Abecadło pobudza do wielu refleksji, do zmierzenia się z tą niesamowitą historyczną lawiną ludzkich tragedii na polskiej ziemi. Autor nie szczędzi obelg tym i innym, Polakom i Żydom, uważa też siebie za wyrocznię w sprawach jakości literatury, jego opinii nie da się traktować do końca poważnie, ale ma on też dużo racji w kwestiach ciągłego upolitycznienia spraw żydowskich w Polsce. Zastanawia też że ciągle są w polskich wydawnictwach ogromne luki w tych sprawach. Autor stara się bardzo odróżnić jakość twórczości od życiorysów. Tak więc w ocenie twórczości nie bierze pod uwagę czy ktoś był aparatczykiem komunistycznym czy też walczył w AK. To są dwie różne sprawy, talent literacki często niezwiązany jest ze szlachetnością charakteru. Książka wydana jest tanio, dużo w niej błędów stylistycznych, zabrakło poważnej oprawy redakcyjnej. co odbiera książce autorytet. Autor już bardzo wiekowy, ale niesłychanie oczytany.

Książka bardzo ciekawa, życiorysy tych pisarzy są nieslychanie zagmatwane a często kończą się tragiczną śmiercią w czasie Zagłady. Abecadło omawia też w znacznej mierze literaturę jidisz, który to piękny język odchodzi albo już odszedł do przeszłości, co czyni lekturę jeszcze smutniejszą. Abecadło pobudza do wielu refleksji, do zmierzenia się z tą niesamowitą historyczną...

Rober Stiller wraz ze swym napompowanym ego, rozpycha się wśród gromady pisarzy pochodzenia żydowskiego. Rozdziela laury, klapsy i kopniaki. Od razu widać kogo nie lubi, kogo ceni, z kim mu po drodze... Chociaż, tak naprawdę - największym mistrzem w tym rankingu jest on sam. O Geremku, pisze: "Na typowym dla Polski tle niskiego poziomu etyki, umysłów i rzetelności w życiu politycznym Geremek słynął i wyróżniał się swoją znakomitą klasą, stylem osobistym i niezmierną przyzwoitością." q.e.d. Tajny współpracownik przez 30 lat donoszący na przyjaciół i znajomych, z pewnością wiedział wszystko na temat przyzwoitości - swojej i innych jemu podobnych. Książka nie warta papieru, na której ją wydrukowano.

Rober Stiller wraz ze swym napompowanym ego, rozpycha się wśród gromady pisarzy pochodzenia żydowskiego. Rozdziela laury, klapsy i kopniaki. Od razu widać kogo nie lubi, kogo ceni, z kim mu po drodze... Chociaż, tak naprawdę - największym mistrzem w tym rankingu jest on sam. O Geremku, pisze: "Na typowym dla Polski tle niskiego poziomu etyki, umysłów i rzetelności w życiu...

Stiller jak to Stiller - typowa dlań histeria, rozżalenie na cały świat, kompleksy, awanturnicze napady na różnych ludzi, co chwilę stek wyzwisk i ego o rozmiarach Godzilli.

Nieścisłości i niekonsekwencje celnie wytknął Ebenezer Rojt. Można dorzucić do tego nacjonalizm, otwarcie wartościujący żydowskość opisywanych postaci. Analogiczne podejście, tylko ze zmienionym znakiem, wywołałoby skandal i zarzuty o antysemityzm.

Ale poprzestanie na tych konkluzjach krzywdziłoby ten tomik. Cenię ludzi posiadających własne zdanie i umiejących je wyrażać. Lubię źródła tego typu - nie encyklopedyczne, a subiektywne. Można się zgadzać lub nie, ale przynajmniej jest punkt wyjścia. To właśnie Stillerowskie awanturnictwo sprawia, że rzecz w gruncie rzeczy nudnawą, jak kompendium biograficzne, czyta się w poszumie przewracanych kartek.

Stiller jak to Stiller - typowa dlań histeria, rozżalenie na cały świat, kompleksy, awanturnicze napady na różnych ludzi, co chwilę stek wyzwisk i ego o rozmiarach Godzilli.

Nieścisłości i niekonsekwencje celnie wytknął Ebenezer Rojt. Można dorzucić do tego nacjonalizm, otwarcie wartościujący żydowskość opisywanych postaci. Analogiczne podejście, tylko ze zmienionym...

Z jednej strony ukłony dla autora za podjęcie bardzo ważnego tematu, który pokazuje jak wielką rolę w polskiej i światowej kulturze odegrali twórcy pochodzenia żydowskiego związani z naszą Ojczyzną. Z drugiej strony autor prowadzi w tej książce wobec niektórych twórców prywatną krucjatę...Dla przykładu co mnie jako miłośnika twórczości Singera obchodzi, że ten często zdradzał swoją żonę...Albo że w 1955 roku dawał on swojemu synowi kieszonkowe w wyskości tylko 1$ (nawiasem mówiąc w tamtych czasach to było sporo)...

Z jednej strony ukłony dla autora za podjęcie bardzo ważnego tematu, który pokazuje jak wielką rolę w polskiej i światowej kulturze odegrali twórcy pochodzenia żydowskiego związani z naszą Ojczyzną. Z drugiej strony autor prowadzi w tej książce wobec niektórych twórców prywatną krucjatę...Dla przykładu co mnie jako miłośnika twórczości Singera obchodzi, że ten często...