Opinie użytkownika
Tak jak się spodziewałam, Wiśniewski po Samotności w Sieci nie napisał i prawdopodobnie nie napisze już nic lepszego. Ta książka rozczuliła mnie tylko w tych momentach, kiedy wprost nawiązywała do wydarzeń z poprzedniej części. Cała reszta była sztuczna, wymuszona, nic nie wnosząca do całej historii. Nie wierzę, że przebrnęłam przez tyle stron, by dowiedzieć się, co stało...
więcej Pokaż mimo toSkarbnica wiedzy o Tomku Beksińskim, niezaprzeczalnie pozycja obowiązkowa dla każdego fana. Mnóstwo informacji, których nie ma w żadnym innym miejscu. I mnóstwo świetnej muzyki, którą można wyciągnąć czytając.
Pokaż mimo toTak niska ocena przede wszystkim ze względu na subiektywny i niesprawiedliwy rozdział o Wojaczku. Wstęp świetny, niestety później jest tylko gorzej.
Pokaż mimo toNie wiem czy dałabym tak niską ocenę gdybym książkę przeczytała w wieku 13-15 lat, kiedy to przeżywa się ten największy bunt. Okropnie się nudziłam czytając ją i nie mogłam wyciągnąć z niej niczego, czego bym nie wiedziała albo co by mnie wzruszyło. Jedynie podobał mi się monolog Pana Antoliniego, który był sensowny, prawdziwy i trafiał do mnie. Jednak co z tego skoro to...
więcej Pokaż mimo toUwielbiam i kocham! To chyba jedna z najpiękniejszych historii jakie w życiu czytałam. Nibylandia jest tak magiczna! Sama chciałabym być Piotrusiem Panem i nigdy nie dorastać i dlatego bardzo identyfikuje się z tym bohaterem. Przeczytałam książkę znowu jakiś czas temu i wypłakiwałam rzekę łez, bo teraz wiem, że nie chcę już dorastać, że dobrze byłoby zostać na zawsze...
więcej Pokaż mimo toBardzo klimatyczna książka, chociaż z wieloma błędami w środku i literówkami, to mimo wszystko czytało się bardzo dobrze. Uwielbiam książki ukazujące życie kibicowskie kiedyś, bo mając z nim do czynienia teraz, widzę jak wielkie są różnice. Polecam każdemu zainteresowanemu tematyką.
Pokaż mimo toKsiążkę przeczytałam w dwa dni. Dla mnie jest to opowieść wstrząsająca, szczególnie, że jest na faktach. Też miałam przyjemność obcowania z takim środowiskiem dosyć długi czas i wiem jak to wciąga i jak w pewnym momencie nie ma już żadnych granic. Dlatego też zakończenie bardzo przeżywałam, bo zdaję sobie sprawę jak ciężko musiało być porzucić to wszystko.
Pokaż mimo to
Pod względem językowym dla mnie genialne! Mam parę fragmentów pozapisywanych i ogromnie podoba mi się poetyckość wypowiedzi, uwielbiam ten stary styl!
Poza tym według mnie w porównaniu z "Dziadami" Mieckiewicza - "Kordian" wypada o niebo lepiej. Szczególnie, że idea mesjanizmu zawarta w Dziadach jest mało przekonująca. Ale Kordian to, co innego, to człowiek idei, człowiek...
Najlepsza książka z kanonu lektur pod tym względem, że pokazuje całkowicie inny sposób pisania, który mnie tak zaskoczył, że długo nie mogłam się otrząsnąć. Było mi tylko przykro, że byłam jedyną osobą w klasie, która zrozumiała jaki jest przekaz. A przekaz jest przecież prosty i sens ogólny książki jest jednym z ciekawszych. Przed przeczytaniem Ferdydurke nie miałam nawet...
więcej Pokaż mimo toNigdy nie zrozumiem zachwytu nad Paulo Coelho.. Pseudo filozoficzne książki a "Brida" jest tego najlepszym dowodem. Dostałam na urodziny, przeczytałam w pociągu, nawet nie zapadła mi w pamięć.
Pokaż mimo to
Można tę książkę spokojnie przeczytać w dwa wieczory a nawet i w jeden! Ja jednak wolałam dawkować sobie tą przyjemność. Nie byłam na początku przekonana do tej pozycji, bo po przeczytaniu "Radia Armageddon" nie wiedziałam czy autor stworzy jeszcze coś co spodoba mi się równie mocno.
A jednak mamy tu wcale nieprzerysowaną opowieść o dilerze narkotyków, o jego codziennym...
Po przeczytaniu "Radia Armageddon", "Ślepnąc od świateł" i "Instytutu" wydaje mi się, że "Zrób mi jakąś krzywdę" jest najsłabszą książką Żulczyka. Może gdybym przeczytała ją jako pierwszą byłabym bardziej zachwycona.. i pewnie musiałabym przeczytać ją w wieku 14-15 lat. Uwielbiam język jakim pisze Pan Jakub i oczywiście to jest największy plus tej pozycji. Niektóre cytaty...
więcej Pokaż mimo toKsiążkę przeczytałam w wieku 15 lat, ponieważ kiedy miałam 12 lat mój tata stanowczo zabronił mi ją czytać, ponieważ uważał, że nie wyciągnę odpowiednich wniosków. I całe szczęście! "Radio Argameddon" czytałam u kresu mojego największego buntu i doskonale rozumiałam głównych bohaterów. Mimo, że Żulczyk zaprzecza, żeby książka była w jakimś stopniu inspirowana zespołem Cool...
więcej Pokaż mimo toChyba najlepsze rozpoczęcie książki w historii literatury. Po przeczytaniu pierwszego zdania mogłabym już spokojnie odłożyć książkę na bok, jednak zostałam i bardzo mi się ta podróż podobała.
Pokaż mimo to
O tej książce nie sposób pisać, po prostu trzeba ją przeczytać.
Mój pierwszy raz z "Małym Księciem" był w wieku 9-10 lat i mimo, że nie zrozumiałam wtedy całego przesłania to bardzo mocno mną wstrząsnęła i do dzisiaj do niej wracam. Świat dorosłych jest przerażający i czytając "Małego Księcia" wiem, że dorastać na razie nie chcę.
Zakończenie mnie zabiło, mimo wszystko, kompletnie się nie spodziewałam takiego obrotu spraw. Bardzo mądra książka i nie rozumiem czemu została wycofana z kanonu lektur.
Pokaż mimo toBardzo smuci fakt, że to "Zmierzch" jest wizytówką Stephanie Meyer skoro "Intruz" jest sto razy lepszy! Książka wzruszająca, niesamowicie obrazowa. Pamiętam, że w momencie kiedy główna bohaterka przecina sobie rękę opis jest tak realistyczny i dokładny, że zrobiło mi się niedobrze i czułam się jak przed omdleniem. Moja fobia na punkcie krwi w połączeniu z tym...
więcej Pokaż mimo toPo książkę sięgnęłam z tego samego powodu jak po inne tego typu tytuły - żeby zrozumieć fenomen. Książka jest słaba nawet nie ze względu na treść, ale na język. Czytając to widziałam swoje próby literackie w wieku piętnastu lat. Tak nie powinna pisać dorosła kobieta, no chyba, że kompletnie nie ma talentu. Mimo wszystko historia ma w sobie coś fascynującego (może to wynik...
więcej Pokaż mimo toMimo świadomości, że istnieje wiele lepszych książek od tej, "Samotność w Sieci" na zawsze już pozostanie moją ulubioną książką. Pierwszy raz przeczytałam ją w wieku 11-12 lat i nie mogłam się pozbierać. Czułam się zgnieciona, przetrawiona i wypluta przez autora. Nie wiedziałam czy nienawidzić Pana Wiśniewskiego czy może głównej bohaterki, której imię na szczęście nie jest...
więcej Pokaż mimo to